Tα «μυστικά» που είχε αποτυπώσει στις ζωγραφιές της η 9χρονη Τζωρτζίνα, θα βρεθούν στο μικροσκόπιο της Δικαιοσύνης στο πλαίσιο της διερεύνησης της υπόθεσης δολοφονίας της, με κατηγορούμενη την ήδη προφυλακισμένη μητέρα της Ρούλα Πισπιρίγκου.
Η 18η τακτική ανακρίτρια Χριστίνα Σαλάππα που χειρίζεται την υπόθεση διέταξε τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης από παιδοψυχολόγο, η οποία αφού μελετήσει προσεκτικά τις ζωγραφιές που βρέθηκαν στο σπίτι της οικογένειας στην Πάτρα, θα πρέπει να ερμηνεύσει όσα απεικονίζονται σε αυτές από το 9χρονο κορίτσι, λίγο πριν το θάνατό της.
Τι έδειχναν οι ζωγραφίες της μικρής Τζωρτζίνας
Η ψυχολόγος Χριστίνα Μπογιατζή, είχε αναλύσει φωτογραφίες της 9χρονης Τζωρτζίνας. Σ’ αυτές η Ρούλα Πισπιρίγκου αποτυπώνεται πάντοτε με «σκοτεινά» χρώματα με την κυρία Μπογιατζή να λέει χαρακτηριστικά ότι «για μένα ό,τι έχει ζωγραφίσει η Τζωρτζίνα, είναι μια κραυγή…»!
«Το σπίτι είναι σκοτεινό, η σκεπή είναι σκοτεινή, όλοι ξέρουμε ότι το σπίτι έχει κόκκινο από πάνω, ειδικά στην Ελλάδα, όχι το μπλε που φλερτάρει πολύ με το μαύρο. Δεν έχει πόρτες και έχει πολύ ψηλά παράθυρα και θυμίζει κάπως φυλακή ή / και νοσοκομείο». Για μια φλόγα ενδεχομένως που απεικονίζεται στη μέση της σκεπής, η κ. Μπογιατζή είχε αναφέρει: «Είναι κάτι πολύ βαθύ που είναι στο κέντρο ενός πολύ σκοτεινού περιγράμματος. Σίγουρα θα είναι μια κραυγή».
H ερμηνεία της παιδοψυχολόγου:
Θέση παιδιού στην κούνια χρώμα μπλε: νιώθω ανασφάλεια να μπω στο σχήμα της ζωγραφιάς, σας προσέχω και σας παρατηρώ από μακριά.
Κάνω κούνια: παραμένω παιδί. Είμαι δυναμική μου αρέσει η κίνηση.
Σχήμα δέντρου: κορμός σε σχήμα κρεμάλας. Πρέπει να βρω τις λέξεις για να μην κρεμαστώ. Κινδυνεύω.
Κίτρινη κούνια: η θέση μου είναι αυτή της αντίληψης, η δυνατότητα μου να κινούμαι και να βλέπω από άλλη οπτική γωνία με βάζει σε ισχυρή θέση αντίληψης.
Ένωση δέντρου με καρδιά: συνδέομαι αλλά μένω μακριά.
“ΓΙΑ ΕΣΑΣ”: Δώστε προσοχή στη ζωγραφιά του πλαισίου καρδιάς. Όποιος μπορεί να το καταλάβει; Για όλους εσάς! Κραυγή βοηθείας. Γραμμένο με κόκκινο χρώμα σημαίνει πως ζητάω βοήθεια από εκείνους που αισθάνομαι ότι ανήκω μαζί τους, πχ. όποιον ενδιαφέρεται.
Φωτεινότητα στην καρδιά: Στο πλαίσιο της καρδιάς είναι ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ!
Σχημα αγγέλου/ πτηνού με μύτη που εξέχει: Η αδερφή μου έγινε άγγελος, πέθανε. Η μύτη της κάτι λέει για το θάνατό της, όμως έγινε ΚΑΙ πουλί/πτηνό πράγμα που με φοβίζει και εμένα και νιώθω ανασφάλεια.
Πράσινο πλαίσιο σε σχήμα καρδιάς: Βάζω αυτό που συμβαίνει στην αδερφή μου σε θέση ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ για να μη μου συμβεί το ίδιο.
Κεντρική φιγούρα με μαυρισμένο πρόσωπο: το πρόσωπο δίπλα στην αδερφή μου είναι επιθετικό, μη προσβάσιμο, πολύ συγκεχυμένο, τερατώδες, με χέρια που παραβιάζουν τα όρια της αδερφής μου όμως εκείνη βγαίνει από το σχήμα σιγά σιγά και σώζεται από αυτό το πρόσωπο. Το πρόσωπο είναι ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΟ, δεν είναι η αδερφή μου.
Πράσινος άγγελος: Η αδερφή μου ΦΕΥΓΕΙ από το μαυρισμένο πρόσωπο με τα μακριά χέρια. Διαφοροποιείται.
Δεξιά θέση αγγέλου στη ζωγραφιά: Η αδερφή μου (ΙΡΙΔΑ) είναι πλέον ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, γιατί μετά την παιδική ηλικία της κούνιας, ΓΙΝΕΣΑΙ ΑΓΓΕΛΟΣ στο μέλλον αν και εγώ απέχω από αυτό γιατί βρίσκομαι αριστερά, μακριά.
Πατέρας πουθενά. ΑΦΑΝΤΟΣ.
Μεικτά χρώματα πλαισίου καρδιάς: Το πράσινο είναι γιατί θέλω να είμαι μακριά του, δεν θέλω να γίνω άγγελος, το κόκκινο είναι γιατί συμπεριλαμβάνομαι εφόσον το βλέπω από μακριά.
Μαύρο πρόσωπο: Αμφιθυμία συναισθημάτων, απροσδιόριστο ον που προκαλεί σκοτάδι, κυριαρχία, θάνατο.
Σε άλλη ζωγραφιά της Τζωρτζίνας απεικονίζεται η Μίνι Μάους με μαύρο χρώμα. «Δείχνει σε απόλυτη συμμετρία πώς βλέπει τη μητέρα της. Αν αυτό είναι το κεφάλι της μητέρας, είναι μαύρο και είναι από πίσω, δε δείχνει μάτια, στόμα, σημαίνει ότι σε κοιτάζω από πίσω. Το γεγονός ότι ζωγράφισε αυτά που ζωγράφισε είναι επίτευγμα και προίκα για εμάς για να καταλάβουμε τον ψυχισμό της. Ό,τι έχει κάνει η Τζωρτζίνα σε ζωγραφιά για μένα είναι κραυγή».
Στην τρίτη φωτογραφία απεικονιζόταν η οικογένεια. Η μαύρη φιγούρα, της οποίας τα πόδια πατάνε στο έδαφος, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες, είναι η μητέρα. «Το γεγονός ότι μόνο η μητέρα πατάει, δείχνει την κυριαρχία της, όχι μητρική συμπεριφορά. Είναι συνέχεια με σκούρο χρώμα, είναι επίμονη σε αυτό η Τζωρτζίνα». Οσο για τη φιγούρα του πατέρα που είναι αποστασιοποιημένος, η κ. Μπογιατζή είχε πει: «Όταν λείπει ένας πατέρας, αν έλειπε όντως, ένα παιδί μπορεί να τον εξιδανικεύσει και να τον φαντάζεται όπως θέλει εκείνο».
Την ίδια στιγμή, ξεκινά νέος κύκλος καταθέσεων ενώπιον της 18ης τακτικής ανακρίτριας, που την περασμένη εβδομάδα ολοκλήρωσε τον κατάλογο των μαρτύρων που αφορούσε στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό από το Καραμανδάνειο νοσοκομείο. Τη σκυτάλη στο μαραθώνιο καταθέσεων παίρνουν γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό από το Ωνάσειο, στο οποίο έγινε ο γονιδιακός έλεγχος της Τζωρτζίνας, ενώ θα ακολουθήσουν τις επόμενες ημέρες μάρτυρες από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας και από το Παίδων που κατέληξε το παιδί.
