Ο Βασίλης Μπρατσιάκος, προπονητής της ομάδας μπάσκετ της Αλ Σάαντ, δήλωσε ότι νιώθει συγκίνηση που κατέκτησε το πρωτάθλημα στο Κατάρ.
Στον αέρα του OverFM και τον Γιώργο Κογκαλίδη μίλησε ο Βασίλης Μπρατσιάκος. Ο Έλληνας προπονητής, βρίσκεται στην Αλ Σάαντ του Κατάρ και πριν από 3 μέρες η ομάδα του σήκωσε το τρόπαιο του πρωταθλητή.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του:
Πως αντιμετωπίζουν το μπάσκετ στο Κατάρ και την Αλ Σάαντ;
«Δεν έχουν το ίδιο πάθος με εμάς για το μπάσκετ στο Κατάρ. Είναι παθιασμένοι στη Μέση Ανατολή με το ποδόσφαιρο. Η Αλ Σάαντ είναι η πιο πλούσια και προβεβλημένη ομάδα της Μέσης Ανατολής στο ποδόσφαιρο, αλλά είναι φτωχή στο μπάσκετ».
«Το μπάσκετ είναι το τελευταίο άθλημα στην χώρα. Χαίρομαι όμως πραγματικά και είμαι συγκινημένος για την κατάκτηση του τίτλου. Όλοι στην ομάδα είναι χαρούμενοι γιατί είχαν χρόνια να δουν κάποια επιτυχία στον σύλλογο. Είναι υπέροχο συναίσθημα να κάνεις χαρούμενος κάποιους ανθρώπους».
Ποια είναι η γνώμη σου για τον Ζήση Σαρικόπουλο; Ήταν προσωπική σου επιλογή για την ομάδα και φαίνεται πως έχει πετύχει;
«Μου αρέσει να έχω έναν τύπο σαν και αυτόν αγωνιστικά. Είναι καταπληκτικός χαρακτήρας. Με δικαίωσε και με το παραπάνω που ήρθε στην ομάδα. Αυτό το παιδί, μετά από 2 χρόνια απραξίας, ήρθε και έπαιζε 40 λεπτά στα ματς. Είναι απίστευτο».
«Είναι παλίκαρος. Του αξίζουν τα καλύτερα αυτού του παιδιού. Είναι κρίμα που τέτοια παιδιά είναι μακριά από τις Εθνικές ομάδες και το υψηλό επίπεδο».
Όταν πήρες την απόφαση να πας Κατάρ, πολλοί σχολίαζαν αρνητικά αυτή την απόφαση και ότι δεν θα πετύχεις. Πως σου φαίνεται αυτό τώρα που πήρες το πρωτάθλημα;
«Το μότο μου είναι ότι η ζωή είναι μια συνεχόμενη απόδειξη. Μου αρέσει να αποδεικνύω ότι αξίζω να είμαι στο υψηλό επίπεδο. Το μπάσκετ είναι η ζωή μου, είναι το οξυγόνο μου».
«Πάλεψα πολύ για τον τίτλο…»
«Προχθές που πήραμε το πρωτάθλημα. Είχα συγκινηθεί. Πάλεψα πολύ για τον τίτλο. Κάποια στιγμή ηρέμησα και κάθισα χαλαρός. Πανηγύριζαν όλοι και μου λέγανε τα παιδιά γιατί δεν πανηγυρίζεις. Τους είπα προχωράμε για το κύπελλο, η σημερινή είναι άλλη μια μέρα στη δουλειά»
Πως σου φαίνονται τα πράγματα με την προπονητική στην Ελλάδα;
«Το πρόβλημα που υπάρχει στην Ελλάδα είναι ότι δεν έχουμε καταλάβει τι θέλουμε από τους προπονητές. Θέλουμε προπονητές μοντέλα, ή κάποιους ανθρώπους που είναι ικανοί να βοηθήσουν μία ομάδα να φτάσει ψηλά; Είναι περίεργα τα πράγματα».
Πως είναι η ζωή στο Κατάρ;
«Η ζωή στο Κατάρ είναι καταπληκτική. Είναι η πιο ασφαλής χώρα του κόσμου. Δεν υπάρχει εγκληματικότητα. Έχει τύχει να ξεχάσω το πορτοφόλι μου σε πολυσύχναστο σημείο και 2 ώρες μετά πήγα να το βρω και ήταν στη θέση, του ανέπαφο».
Τι κάνεις τις ώρες που δεν είσαι στο γήπεδο;
«Τις υπόλοιπες ώρες που δεν είμαι γήπεδο, κάνω βόλτες. Έχει ωραία εμπορικά κέντρα εδώ. Γενικά δεν μου μένει πολύς χρόνος γιατί κάνουμε διπλές προπονήσεις και είμαστε από τις λίγες ομάδες. Τους προπονώ με ελληνικό τρόπο. Δουλεύουμε βίντεο και σκάουτινγκ».
Σου λείπει κάτι από την πατρίδα;
«Από την Ελλάδα μου λείπουν τα παιδιά μου και η οικογένεια μου. Ανυπομονώ με το καλό να πάρω την άδεια μου τον Ιούλιο, να πάω στη Χαλκίδα για να μπορέσω να τους δω».
