ΕΟΚ το μεγαλείο σου. Το τέλος Βασιλακόπουλου δεν σήμανε το τέλος των μεγάλων στιγμών. Φαίνεται πως με τη νέα διοίκηση θα ζήσουμε πολύ μεγαλύτερες. Ακόμα κι η πιο τρελή φαντασία των σεναριογράφων, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην ελληνική μπασκετική πραγματικότητα. Και δραματικές ταινίες, όπως το «Κράμερ εναντίον Κράμερ» με τον Ντάστιν Χόφμαν και τη Μέριλ Στριπ, μοιάζουν… σαπουνόπερες μπροστά στις νέες υπερπαραγωγές.
Πάμε στην ουσία. Η ΕΟΚ έχει δώσει σε διαβούλευση μια σειρά προτάσεων, για τις οποίες έχουμε γράψει στο παρελθόν. Ανάμεσα σε αυτές, είναι κι η φορολόγηση των σωματείων και δη αυτών της Α1. «Λεφτά υπάρχουν», οπότε πρέπει να βρεθούν τρόποι για να μπουν στο ταμείο της Ομοσπονδίας. Βεβαίως, η ΕΟΚ σκοπεύει (λέει) να μεταφέρει αυτά τα χρήματα στα σωματεία παραγωγής αθλητών. Με ξένα κόλλυβα, δηλαδή, αλλά προχωράμε.
Το Δ.Σ. τού ΕΣΑΚΕ συνεδρίασε κι ένα από τα θέματα που συζητήθηκαν ήταν οι προτάσεις της ΕΟΚ. Επισήμως θα τοποθετηθούν τις πρώτες μέρες του Φεβρουαρίου και θα υπάρξει άλλη μια κουβέντα, μεταξύ των προέδρων και των εκπροσώπων. Από την αρχή, όμως, ήταν εμφανές ότι οι προτάσεις θα πάνε στον κάλαθο των αχρήστων και πως η στάση της λίγκας θα είναι αρνητική.
Το «όχι», που προκάλεσε έκπληξη
Δεν είναι περίεργο ότι τα σωματεία αρνήθηκαν να χρηματοδοτήσουν τα πλάνα της ΕΟΚ. Αυτό που προκάλεσε τρομερή έκπληξη, ήταν πως μεταξύ εκείνων που βροντοφώναξαν «όχι», ήταν ο Χρήστος Μήλας! Ο πρόεδρος του Προμηθέα Πατρών τάχθηκε ανοιχτά κατά των προτάσεων της Ομοσπονδίας.
Αν αυτό δεν είναι «Κράμερ εναντίον Κράμερ» τι είναι; Να το γράψουμε και διαφορετικά. Αν οι δικοί σου άνθρωποι δεν σε στηρίζουν, χρειάζεσαι περισσότερες αποδείξεις ότι έχεις καταθέσει λάθος προτάσεις;
Βεβαίως, οφείλουμε να εξάρουμε τον δημοκρατικό τρόπο διαχείρισης των πραγμάτων, από την πλευρά του Βαγγέλη Λιόλιου. Επί Βασιλακόπουλου ουδείς συνεργάτης θα τολμούσε να σταθεί απέναντι. Ούτε καν να ψελλίσει. Ως εκ τούτου έχουμε πρόοδο και δη σημαντική. Από την άλλη, καλό θα ήταν οι προτάσεις να έχουν μεγαλύτερα ποσοστά ευστοχίας. Γιατί για να φτάσει δημόσια να αντιπαρατεθεί ο στενός συνεργάτης και φίλος του προέδρου της ΕΟΚ με τον «Διόσκουρό» του, κάτι δεν έγινε σωστά.
Έχει ενδιαφέρον, πάντως, να δούμε τη συνέχεια. Γιατί η λογική λέει ότι οι προτάσεις, που γράφτηκαν στο πόδι, πρέπει να αποσυρθούν. Η χρησιμοποίηση ενός μέρους του ιταλικού μοντέλου (κράτησαν ό,τι τους βόλευε) οδηγεί σε φιάσκο. Εδώ, λοιπόν, θα διαπιστώσουμε αν η νέα ΕΟΚ διακατέχεται από σύνδρομα του παρελθόντος. Αν κι ο νυν, νιώθει όπως ο τέως ότι έχει το αλάθητο…
