Αδέρφια, δεν ξέρω για σας, αλλά προσωπικά λατρεύω τον Δήμο Αναστασιάδη. Οι στίχοι είναι συγκλονιστικοί. «Το πρόσωπο σου κρύος είναι τοίχος, σβησμένη μες το βλέμμα και η φωτιά. Πάγος και η καρδιά. Σκιά προτού να γίνεις μες το πλήθος μια χάρη σου ζητάω, μόνο μια… Μην χανόμαστε, να βλεπόμαστε, να με παίρνεις αγκαλιά λες και αγαπιόμαστε. Μην χανόμαστε, να βρισκόμαστε, να τα λέμε φιλικά, πως σε θέλω τραγικά να δεχόμαστε».
Πρόεδρε, να μην χανόμαστε. Δεν ξέρω αν θέλεις να βλεπόμαστε, αλλά… μην χανόμαστε. Όπου πρόεδρος, ο Γιώργος Βασιλακόπουλος, ο οποίος μετά το ΣΤΟΠ της Πολιτικής Προστασίας, ολοκλήρωσε το έργο του. Το καταστροφικό του έργο, αλλά σημασία έχει ότι τελείωσε.
Τη Δευτέρα, πρωί πρωί με τη δροσούλα, οι συνδυασμοί του Παναγιώτη Φασούλα και του Βαγγέλη Λιόλιου θα συναντηθούν στο Πρωτοδικείο. Η διοίκηση που ορίστηκε, με πρόεδρο τον Γιώργο Βασιλακόπουλο, όφειλε να οδηγήσει την ΕΟΚ σε εκλογές μέχρι τις 30 Μαΐου, έτσι ακριβώς όπως ορίζει ο νόμος.
Θέλησε να κάνει εκλογές με τον δικό της τρόπο, που όπως αποδείχθηκε δεν ήταν σύννομος, δεν έκανε τίποτα απ’ όσα όφειλε, ώστε να ακολουθηθούν οι διαδικασίες και τα πρωτόκολλα. Ως εκ τούτου την Κυριακή ΔΕΝ θα γίνουν εκλογές και τη Δευτέρα ο Πρωτοδίκης θα δώσει την εντολή στην άλλη πλευρά, προκειμένου να γίνουν (επιτέλους) οι εκλογές στην πολύπαθη μπασκετική ομοσπονδία.
Βεβαίως, θα βγουν τα εξαπτέρυγα να λένε ότι ο Βασιλακόπουλος ήθελε να κάνει τις πιο δημοκρατικές εκλογές της γης (άργησε καμιά 30αρια χρόνια, αλλά δεν πειράζει), ότι δεν ήταν αυτός υπεύθυνος για την αναβολή τους, αλλά είναι ωραίο να βρίσκεσαι κάποια στιγμή στην απέναντι όχθη. Γιατί για χρόνια φώναζαν πολλοί και διάφοροι (για παράδειγμα ο Γκόντας κι ο Φούφης ακόμα φωνάζουν για τον άνευ λόγου αποκλεισμό τους από τις εγχώριες διοργανώσεις), αλλά δεν έχει αξία να φωνάζουν τα αμνοερίφια υπέρ της χορτοφαγίας, όταν ο λύκος επιμένει να τρώει κρέας.
Ε, δεν κερδίζει πάντα ο λύκος. Ενίοτε βρίσκεται σε μειονεκτική θέση. Πλέον, από τη Δευτέρα και μετά ο Βασιλακόπουλος παύει να έχει ενεργό ρόλο στα μπασκετικά δρώμενα και θα μπορεί με την άνεση του σπιτιού του, από τη Χαλκίδα (καλοκαίρι είναι, να ξεκουραστεί ο άνθρωπος) να παρακολουθεί τις εξελίξεις.
Εμείς κακοί άνθρωποι δεν είμαστε. Όπως λέει και το τραγούδι «… κι αν νιώθεις μοναξιά, να μου τηλεφωνείς, τι σε καίει να μου πεις. Και θα ‘χω ανοιχτά παράθυρα, καρδιά όποια ώρα και να ‘ρθεις».
Πρόεδρε, να βλεπόμαστε… Μην χανόμαστε!
