Ο Μάνος Παπαδόπουλος αποχώρησε το περασμένο καλοκαίρι μετά από πάρα πολλά χρόνια από τον Παναθηναϊκό για την Ζενίτ, με την οποία κατάφερε να πάρει την πρόκριση στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας. Μετά την νίκη της ρωσικής ομάδας επί του Τριφυλλιού, ο GM των Ρώσων μίλησε στην κάμερα της Νova εκφράζοντας μεταξύ άλλων την πεποίθηση του ότι ο Παναθηναϊκός θα βρει τον δρόμο του.
Αναλυτικά:
Για την πρόκριση στην 8αδα: «Για μένα δεν είναι μεγάλη στιγμή έχω ζήσει μεγάλες στιγμές με τον Παναθηναϊκό. Στον Παναθηναϊκό δεν ήμουν ποτέ επαγγελματίας, αλλά πρώτα οπαδός».
Για την Ζενίτ που είναι μια νέα ομάδα: «Είναι μια καινούργια ομάδα, η οποία χτίστηκε το καλοκαίρι. Δεν παίζαμε μπάσκετ για να κερδίζουμε απλά για να παίζουμε. Θέλουμε να αλλάξουμε την νοοτροπία, σκοπός μας ήταν να φέρουμε παίκτες με χαρακτήρα. Όπως για παράδειγμα τον Γουίλ Τόμας, ο οποίος είναι υπόδειγμα αθλητή. Κάποιοι παίκτες είναι ιδιαίτεροι, το είδατε και εσείς σήμερα».
Για την κοιλία που έκανε η Ζενίτ: «Ήταν αδύνατο να μην κάνουμε κάποια στιγμή κοιλιά. Κάθε ταξίδι που κάναμε ήταν τσάρτερ με πέντε ώρες. Τρία παιχνίδια την εβδομάδα, ήταν αναμενόμενο να συμβεί αυτό».
Για την νοοτροπία στην Ελλάδα και στην Ρωσία: «Είναι διαφορετική η χώρα. Στην Ελλάδα πεθαίναμε για το αποτέλεσμα αυτό δεν ισχύει στο ίδιο βαθμό εδώ. Στην Ελλάδα έχει τόσο άγχος που δεν ξέρεις αν θα πας σπίτι σου. Τσαντίζεσαι λες και παθαίνει εγκεφαλικό. Αυτό δεν ισχύει εδώ».
Για τα ζευγάρια: «Η πραγματική μας θέση με βάση το αγωνιστικό μας προφίλ έπρεπε να ήταν πιο πάνω. Παίζουμε με το φαβορί της διοργάνωσης μια από τις καλύτερες ομάδες αυτή είναι η Μπαρτσελόνα».
Για το ζευγάρι Ρεάλ- Εφές: «Η Εφές πρέπει να περάσει. Μου αρέσει να την βλέπω να παίζει μπάσκετ. Η Ρεάλ έχει μεγάλη εμπειρία στην διοργάνωση».
Για τον Παναθηναϊκό: «Είναι μια μέρα χαράς για τη δική μου ομάδα. Ο Παναθηναϊκός θα βρει τον δρόμο του. Σαν οπαδός δεν τους φοβάμαι».
Για τους προπονητές στην Ελλάδα: «Κυρίαρχο ρόλο παίζει ο προπονητής. Αν έχει προπονητή θα φτάσεις μακριά. Στην Ελλάδα αυτό το παραβλέπουμε. Ας πούμε η Λίβερπουλ και η Σίτι πως θα είχαν επιτυχία χωρίς τον Κλοπ και τον Γκουαρδιόλα αντίστοιχα;».