Τέσσερα τριάρια και ένα τεσσαροπεντάρι. Αυτό έπαιξε ο Παναθηναϊκός κόντρα στην Μακάμπι για αρκετά μεγάλο μέρος του αγώνα στο ΟΑΚΑ. Συγκεκριμένα, το έπαιξε κατά κόρον στην τέταρτη περίοδο αλλά και στην πρώτη. Ο απολογισμός άκρως θετικός. Πρώτη περίοδος 25-9 και τέταρτη 23-8 επιμέρους σκορ.
Θα πει κανείς «ναι αλλά με αντίπαλο την χειρότερη επιθετικά Μακάμπι των τελευταίων ετών». Όπως και να έχει το να κρατάς οποιαδήποτε ομάδα Ευρωλίγκας σε μονοψήφιο αριθμό πόντων σημαίνει ότι κάτι κάνεις καλά στην άμυνα.
Και η αλήθεια είναι ότι στα διαστήματα με Σαντ Ρος, Παπαπέτρου, Γουάιτ, Χεζόνια και Μήτογλου στο παρκέ, η άμυνα του τριφυλλιού έμοιαζε με «γρανιτένια» που λένε και στο ποδόσφαιρό. Το γήπεδο ήταν πάρα πολύ μικρό, οι χώροι ανύπαρκτοι και το καλάθι ήταν μονίμως σκεπασμένο με πράσινα χέρια.
Φυσικά, ειδικά με αντιπάλους επιπέδου η αδυναμία αυτού του σχήματος στην επίθεση θα χτυπηθεί αλύπητα, ειδικά πάνω στο πρόβλημα του Σαντ Ρος στην οργάνωση του παιχνιδιού. Αλλά στην παρούσα φάση με τον Μακ να είναι ανύπαρκτος και τον Μποχωρίδη να προσφέρει αλλά να μην μπορεί να κάνει το step up, μοιάζει σαν το «μη χείρον βέλτιστων» για τον Παναθηναϊκό.
Και ειδικά στην Basket League αλλά και το κύπελλο που είναι οι δύο στόχοι που θα κρίνουν ως επιτυχία ή αποτυχία την πρώτη χρονιά ισοσκελισμένων εσόδων – εξόδων στο Τριφύλλι, αυτό το σχήμα μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα σε αντιπάλους όπως το Λαύριο, τον Προμηθέα ή την ΑΕΚ. Βέβαια στην Ελλάδα ο Παναθηναϊκός έχει και οργανωτή, καθώς εκεί υπάρχει και ο Τι Τζέι Μπρέι. Ένας παίκτης που στο ντεμπούτο του έδειξε την ικανότητα του στο σκοράρισμα και στο περιφερειακό σουτ, και στο δεύτερο έδειξε ότι μπορεί και να πασάρει.
Αλλά ανά διαστήματα μπορεί και στην Α1 να χρησιμοποιηθεί αυτό το πανύψηλο σχήμα με τους πέντε δίμετρους και είναι σίγουρο ότι θα προβληματίσει. Και επειδή η παρούσα κατάσταση στην ομάδα έχει αρχίσει να μυρίζει ότι κάτι καλό πάει να γίνει, πρώτο – και τελευταίο – μέλημα των κυρίων Τριαντόπουλου, Αλβέρτη και Διαμαντίδη θα πρέπει να είναι το πως θα κρατήσει αν όχι όλους τους πρωτοκλασάτους παίκτες του (Παπαπέτρου, Μήτογλου, Νέντοβιτς, Χεζόνια, Παπαγιάννη), να μην χάσει πάνω από έναν από αυτούς.
Και βέβαια να κινηθεί από τώρα για την απόκτηση του βασικού πόιντ γκαρντ για την επόμενη σεζόν, καθώς ο Μπρέι ναι μεν πασάρει αλλά κυρίως σκοράρει. Εκτός φυσικά αν γίνει κάτι συνταρακτικό και ανατρέψει τα οικονομικά δεδομένα, όπως μια πιθανή επιστροφή Γιαννακόπουλου και του πορτοφολιού του, η οποία θα αλλάξει τα δεδομένα άρδην.
ΥΓ: O Όντεντ Κάτας δείχνει να ανταποκρίνεται σαν προπονητής του Παναθηναϊκού με τις αδυναμίες και με τα στραβά του, αλλά και με την «έμπνευση» να παίξει αυτό το τόσο ανορθόδοξο – θεωρητικά – σχήμα.
ΥΓ1: Καλός ο Κάτας αλλά αν έρθει στο προσκήνιο η μεγάλη επιστροφή του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, τότε συγνώμη και… αντίο χωρίς δεύτερη κουβέντα. Ακόμα και ο Ιτούδης!
