Έτσι κι αλλιώς κανείς δεν είπε ότι είναι φαβορί. Ο Ολυμπιακός θα συνεχίσει να παλεύει, για να πλασαριστεί στην 8άδα, για να μπει στα πλέι οφ, αλλά πλέον οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος του. Στην πραγματικότητα η ήττα από τη Βιλερμπάν είναι καταδικαστική, καθώς πλέον για να μπορέσουν οι «ερυθρόλευκοι» να πετύχουν τον στόχο τους, πρέπει να κάνουν δύο εκτός προγράμματος νίκες, με αντιπάλους όπως η ΤΣΣΚΑ, η Μπαρτσελόνα, η Ρεάλ, η Εφές, η Φενέρμπαχτσε. Όχι μία, αλλά δύο, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα έχουν άλλο στραβοπάτημα.
Η απουσία των Παπανικολάου – Μάρτιν (δευτερευόντως του Λαρεντζάκη), που σε αυτό το παιχνίδι ταίριαζαν, το ότι θα έσκαγε κάποια στιγμή -κι ήταν λογικό- ο Σλούκας, ότι δεν ταίριαζε ο βαρύς (πλέον) Σπανούλης σε τόσο υψηλού ενεργειακού επιπέδου αγώνα, είναι προφανείς λόγοι, για να εξηγήσει κανείς την ήττα.
Ο Ολυμπιακός θέλει να πλασαριστεί στις οκτώ κατά τεκμήριο καλύτερες ομάδες, παίζοντας σταθερά (πόσο μάλλον τώρα) χωρίς ποστ παιχνίδι. Όλοι γύρω – γύρω και προσευχή να μπει το τρίποντο. Δεν γίνεται κάθε βράδυ, αλλά κυρίως δεν υπάρχει φθορά στον αντίπαλο κι αυτό παίζει πάντα σημαντικό ρόλο στην οικονομία μιας αναμέτρησης.
Δίχως κάθετα σκριν, δίχως να μπορεί να εκμεταλλευτεί την ικανότητα του Πρίντεζη στο ένας εναντίον ενός, δεν μπορείς να νικήσεις έναν αντίπαλο, ο οποίος δεν έχει να χάσει τίποτα, παίζει το μπάσκετ που μπορεί, αντιπαραθέτοντας ενέργεια και πάθος, στο ταλέντο των άλλων. Το διάβασαν με λανθασμένο τρόπο το ματς οι «κόκκινοι».
Προσπάθησαν να κερδίσουν τους Γάλλους σε παιχνίδι έντασης, αλλά αυτό δεν γίνονταν, με τόσο χαμηλά αποθέματα. Οι 63 πόντοι στην επίθεση συνιστούν πισωγύρισμα, καθώς φέτος τα σκορ στην Ευρωλίγκα έχουν μεγαλώσει. Κι αυτό συμβαίνει όταν η επίθεση κολλάει, όταν γίνεται προβλέψιμη. Έτσι κι αλλιώς ο Ολυμπιακός είναι μονοδιάστατος, καθώς δεν χτυπά τον αντίπαλο στο «ζωγραφιστό», πόσο μάλλον με τα όπλα του να είναι σε αφλογιστία.
Είναι λανθασμένη προσέγγιση να μηδενίσουμε την εξαιρετική προσπάθεια, που έχουν κάνει ο Γιώργος Μπαρτζώκας κι οι παίκτες του, κάτι που δεν θα κάνουμε. Αδικούν τον εαυτό τους, αφήνοντας άδεια τη γραμμή των ψηλών, αλλά ΟΚ, αυτό αποφάσισαν, έτσι θα πορευτούν. Τηρουμένων των αναλογιών, ακόμα και στο συγκεκριμένο παιχνίδι, τα έδωσαν όλα, το πάλεψαν ως το τέλος, δεν το παράτησαν, κατέθεσαν ιδρώτα και ψυχή στο παρκέ.
Μόνο που πλέον αυτά δεν φτάνουν από μόνα τους. Χρειάζονται φρέσκα πνευμόνια, ίσως ο κόουτς Μπαρτζώκας πρέπει να σκεφτεί σε… ειδικές καταστάσεις να ανοίγει το ρόστερ, να ρισκάρει. Για παράδειγμα, κόντρα στη Βιλερμπάν, ίσως να είχε ρόλο ο Κόνιαρης, ο οποίος μπορεί να πιέσει και να βγάλει ενέργεια, ή ίσως έπρεπε να έχει λίγο περισσότερο χρόνο ο Χαραλαμπόπουλος. Όπως και να ‘χει, το τρένο σφύριξε και τώρα οι «ερυθρόλευκοι» πρέπει να το προλάβουν… εν κινήσει.
