Η ταυτόχρονη παρουσία των Λευτέρη Αρβανίτη και Χάρη Παπαγεωργίου στα κοινά της ΚΑΕ αποτελεί μια γερή βάση από την οποία μπορεί να ξεκινήσει ο Άρης ώστε να μπορέσει να σταθεί ξανά “όρθιος” και να “χτίσει” κάτι καλό για το μέλλον. Πρόκειται για μια δύο σημαντικές προσωπικότητες που έχουν βοηθήσει έμπρακτα τον Άρη (ο Παπαγεωργίου και ως αθλητής), που έχουν το μεγάλο βάρος -και ευθύνη- της υπογραφής (κάτι που ίσως… πολλοί ξεχνούν αλλά απαιτεί “μαγκιά” των Αρβανίτη και Παπαγεωργίου να έχουν “βγει” μπροστά σε κρίσιμες περιόδους) σε μια ΚΑΕ που έχει πολλά χρέη λόγω των λαθών που έγιναν την εποχή Λάσκαρη και Γουλιέλμου ενώ πρόκειται για δύο άτομα που είναι… εγγύηση τόσο για τους φίλους του Άρη όσο και για τους παραδοσιακούς παράγοντες της ομάδας ότι τα λεφτά που θα “μπουν” στην ΚΑΕ θα αξιοποιηθούν όπως που πρέπει.
Σε αυτή την υπερπροσπάθεια που κάνουν οι διοικούντες του Άρη και γενικώς όσοι στελεχώνουν την ΚΑΕ, τα πράγματα δεν είναι ρόδινα λόγω των πολλών οικονομικών υποχρεώσεων. Υπάρχουν εκκρεμότητες προς αθλητές που πρέπει να διευθετηθούν άμεσα και γενικά προκύπτουν συχνά νέα οικονομικά “αγκάθια”. Η στήριξη του κόσμου είναι επιβεβλημένη τόσο με το πλάνο της πολυμετοχικότητας, όσο και με τα εισιτήρια διαρκείας που τέθηκαν σε κυκλοφορία από την Πέμπτη (27/8). Οι φίλοι του Άρη έχουν βάλει… πλάτη πολλές φορές στο τμήμα μπάσκετ αλλά αυτό θα πρέπει να γίνει ξανά. Το “οφείλουν” λόγω της πολύ δύσκολης κατάστασης που υπάρχει στην ΚΑΕ (κάτι για το οποίο δεν έχει την παραμικρή ευθύνη η νυν διοίκηση), το “οφείλουν”… ιστορικά για όσες χαρές έχει προσφέρει στο παρελθόν ο “Αυτοκράτορας” Άρης. Γιατί το ζητούμενο είναι οι Θεσσαλονικείς να αποκτήσουν ξανά κάτι από την… παλιά τους αίγλη.
Καθημερινά οι διοικούντες αναζητούν τρόπους για να βρεθούν λύσεις στα πολλά προβλήματα που ήδη υπάρχουν ή “γεννιούνται” κάθε τόσο ενώ σε ό,τι αφορά τον αγωνιστικό σχεδιασμό της ομάδας, παρά το “μαζεμένο” μπάτζετ (ο Άρης είχε την υπομονή και “χτύπησε” την στιγμή που… έπρεπε, όταν τα κασέ άρχισαν να πέφτουν) “φτιάχνεται” ένα αξιόμαχο σύνολο που αξίζει της στήριξης (Ντεκόζι, Σούλερ, Τσάλμερς, Κουζέλογλου, Αγραβάνης, οι “νέοι” δηλαδή σε σχέση με πέρυσι, θα ανακοινωθούν αφότου βρεθεί λύση με την FIBA σε ό,τι αφορά των θέμα των μεταγραφών, που εκτιμάται πως αυτή η λύση θα “έρθει” κάποια στιγμή, με τον Λευτέρη Αρβανίτη στην πρόσφατη συνέντευξη Τύπου του Α.Σ. μεταξύ άλλων -και δεδομένου πως σε άλλες χώρες σύλλογοι κάνουν μεταγραφές παρά τα ban που έχουν– να έχει τονίσει πως η FIBA “θα πρέπει να αποδείξει απέναντι στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, κι όχι μόνο στον Άρη, ότι δεν είναι… μαγαζάκι μανατζαρέων και δικηγόρων. Και αυτό θα το αποδείξει, αφήνοντας τον Άρη να κάνει τις μεταγραφές που πρέπει να κάνει για να συντηρείται και να μπορεί να αποπληρώνει. Για να πάρεις χρήματα από κάποιον, πρέπει να τον αφήσεις να δουλεύει και να λειτουργεί. Να παράγει έσοδα, να μπορεί να σου δίνει…”).
Σε κάθε περίπτωση, ο Άρης την δεδομένη δύσκολη χρονική στιγμή, δεν μπορεί να μείνει… μόνος. Δεν γίνεται. Ο κόσμος πάντα δήλωνε “παρών” όταν τον χρειαζόταν o σύλλογος και αυτό θα πρέπει να συμβεί και τώρα, έτσι ώστε οι “κίτρινοι” -σε βάθος χρόνου- να γίνουν ξανά “ελκυστικοί” και να βρεθεί ένας μεγαλομέτοχος (που είναι και ο στόχος) ο οποίος θα μπορεί να δώσει την απαραίτητη ώθηση στην ομάδα που “έβαλε” το μπάσκετ στα σπίτια όλων των Ελλήνων!
