Αν μια ομάδα έχει δομηθεί σωστά, προπονείται σωστά, έχει κάνει τα πάντα σωστά, αλλά με κάποιον μαγικό τρόπο τα αποτελέσματα δεν είναι αυτά που προσδοκούσε η διοίκηση κι ο κόσμος, ο προπονητής μετρά αντίστροφα. Δεν συζητάμε καν το ενδεχόμενο να μην έχουν γίνει όλα σωστά και να έρχονται ανεπιτυχή αποτελέσματα, τότε τον… φεύγουν πριν το καταλάβει. Αλήθεια, αν ο… πρόεδρος των προέδρων μετά τη μία αποτυχία μετά την άλλη, τι συμβαίνει;
Ο Βαγγέλης Γαλατσόπουλος μου είναι ιδιαίτερα συμπαθής. Θαρρώ πως αδικεί τον εαυτό του, που δέχθηκε την προεδρία του ΕΣΑΚΕ, αλλά μικρή σημασία έχει η άποψή μου. Το καταγράφω, για να μην νομίζει κανείς ότι ξεκινώ από αντιπάθεια. Το αντίθετο. Μόνο που ο Θεσσαλονικιός παράγοντας δεν πετυχαίνει ούτε τον… λήγοντα.
Επί των δικών του ημερών ο Αλέξανδρος Θεοδώρου τερμάτισε το πετυχημένο μέχρι τότε πείραμα της Κύμης. Επί των δικών του ημερών, ο Κωστής Ζομπανάκης εγκατέλειψε το Ρέθυμνο κι η οικογένεια Μπούμπουρα τον Ήφαιστο Λήμνου. Επί των δικών του ημερών ο Χολαργός εξαφανίστηκε από τον χάρτη κι ο Γιώργος Δρόσος έκοψε κάθε επαφή με το σπορ.
Ως πρόεδρος του ΕΣΑΚΕ βίωσε την αποχώρηση του Ολυμπιακού κι είδε τους «ερυθρόλευκους» εν τη ουσιαστική απουσία του να αυτομολούν προς την Α2 κατηγορία. Είδε τον Παναθηναϊκό να μην κατεβαίνει απέναντι στην Κύμη, το Λαύριο να υποβιβάζεται και να επιστρέφει (σχεδόν δεν πρέπει να κατάλαβε το πώς), τις ασίστ στο πρωτάθλημα να είναι λιγότερες από τα ΑΦΜ που μοιράστηκαν.
Υπέγραψε (δεν είναι ο μοναδικός υπεύθυνος) τη βαθμολογία που βγάζει πρωταθλητή, βγάζει ομάδες στην Ευρώπη, αλλά δεν υποβιβάζεται κανείς. Ίσως αυτό να το συζητούν οι μπασκετικοί ιστορικοί του μέλλοντος. Είδε τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο να αποχωρεί και τον Παναθηναϊκό για πρώτη φορά από τότε που κι ο ίδιος θυμάται τον εαυτό του να μην έχει… Γιαννακόπουλο στην κεφαλή.
Εκτός των άλλων, βίωσε μια πανδημία κι απ’ ότι φαίνεται θα ζήσει και το τέλος της εποχής Βασιλακόπουλου. Το μόνο που δεν κατάφερε, είναι να δει ελικόπτερο να συγκρούεται με υποβρύχιο, αλλά ακόμα έχει καιρό. Ποτέ δεν ξέρεις…
Αλήθεια, υπάρχει στην ιστορία του αθλήματος, του αθλητισμού συνολικά στη χώρα, ου μην στην Ευρώπη, πρόεδρος που να έχει δει περισσότερες καταστροφές; Αν ήταν στο Χόλυγουντ ίσως έκανε τον Τζακ Μπάουερ να μοιάζει πρωτοετής στη σχολή της CIA, τον Ράμπο να μοιάζει με νεοσύλλεκτο και τον Ράσελ Κρόου να του παραχωρεί τον ρόλο του Μάξιμου Δέκιμου Μερίδιου, στην ταινία «Μονομάχος».
Θα μπορούσε κάποιος που τον συμπαθεί περισσότερο από μένα να πει «είναι λίγο γκαντέμης». Η αλήθεια είναι πως όλες αυτές οι αρνητικές εξελίξεις στο μπάσκετ έγιναν δίχως ο ίδιος να κάνει κάτι για να τις αποτρέψει. Αν είχε τη διάθεση να αντιδράσει, τότε δεν έχει την ικανότητα που απαιτεί η θέση του. Αν δεν είχε διάθεση κι άφησε τα πράγματα να εξελιχθούν, τότε είναι ακατάλληλος για πρόεδρος του ΕΣΑΚΕ. Όπως κι αν το δει κανείς, το αποτέλεσμα είναι ίδιο…
