Πενία τέχνας κατεργάζεται και στον ΕΣΑΚΕ μιλάμε για τη μεγαλύτερη φτώχια από καταβολής της λίγκας. Μην μπορώντας να οικοδομήσουν κάτι σταθερό, μην έχοντας μοντέρνες ιδέες, χτίζουν… κάστρα στην άμμο. Και για να το κάνουν, ζητούν χρήματα από την Πολιτεία, με τη μορφή χρηματοδότησης, ή κοινώς δανείου! Όχι οποιοδήποτε δανείου, αλλά ενός, το οποίο βάσει του νέου αναπτυξιακού νόμου, θα έχει εγγυητή το κράτος κατά 80%. Πώς είπατε;
Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Απομένουν άλλες 16 μέρες, για να καταθέσουν οι ΚΑΕ 200.000 ευρώ (60.000 η εγγυητική + 140.000 σ’ έναν ειδικό λογαριασμό του ΕΣΑΚΕ), ως προϋπόθεση συμμετοχής στο επόμενο πρωτάθλημα. Τι ώρα; Οι περισσότερες είτε δεν έχουν, είτε δεν θέλουν κι η πρόβλεψη για 8-10 «υγιείς» ομάδες, μοιάζει να είναι υπεραισιόδοξη.
Το πλάνο είναι να ζητήσουν δάνειο, της τάξης του 30% των περσινών προϋπολογισμών. Αν, δηλαδή, μια ομάδα είχε 1.000.000 ευρώ μπάτζετ, να πάρει 300.000 ευρώ δάνειο, με ευεργετικές διατάξεις. Ο αναπτυξιακός νόμος, που έρχεται να δώσει ανάσα σε επιχειρήσεις, μετά την πανδημία και την οικονομική κρίση που τη συνοδεύει. Δίνονται χαμηλότοκα δάνεια, με το δημόσιο να εγγυάται το 80%, σε περίπτωση αδυναμίας αποπληρωμής. Άρα χαμηλότοκα και χαμηλής ευθύνης δάνεια.
Αυτό θέλουν να εκμεταλλευτούν οι ΚΑΕ, για να πάρουν τα χρήματα, που θα αφήσουν σε λογαριασμούς, ώστε να αποκτήσουν δικαίωμα συμμετοχής. Εδώ, βέβαια, έρχεται η κοινή λογική, που λέει ότι οι ΚΑΕ είναι σταθερά ζημιογόνες, άρα με ποιο business plan θα πάνε να διεκδικήσουν χρήματα; Και ποιο εγγυημένο έσοδο μπορούν να παρουσιάσουν, πέρα από ενδεχόμενο τηλεοπτικό συμβόλαιο;
Ακόμα κι αν έχουν το τηλεοπτικό συμβόλαιο στα χέρια τους, θα είναι κοροϊδία, αφού θα αξιοποιήσουν την απλοχεριά του δημοσίου (βλέπε ΕΡΤ), για να πείσουν το δημόσιο να εγγυηθεί για τα χρήματα που θα τους δανείσει. Φοβερό, συνάμα προκλητικό απέναντι σε επιχειρήσεις, που παλεύουν να σταθούν όρθιες, που παρουσιάζουν σοβαρές μελέτες και δύσκολα θα κατορθώσουν να ενταχθούν στα συγκεκριμένα ευεργετήματα του νόμου.
Όταν μια λίγκα προσπαθεί να επιβιώσει με δανεικά, όταν δεν υπάρχει σοβαρή οργάνωση, ιδέες, προτάσεις, όταν η δημοτικότητα του σπορ (13-1, μην ξεχνιόμαστε) έχει πέσει στο ναδίρ ελλείψει του Ολυμπιακού, ειδικά τώρα που ο Παναθηναϊκός δεν θα είναι με τόσο ανταγωνιστικό ρόστερ και παίκτες «αστέρες», το θαλασσοδάνειο δεν είναι παρά η αποδοχή του «δυστυχώς επτωχεύσαμεν».
Επειδή τα γραπτά μένουν, όταν ο Ολυμπιακός αποχώρησε από εκείνο το αλήστου μνήμης… μισό ματς στο «Νίκος Γκάλης» είχαμε γράψει πως είναι η απαρχή μιας επανάστασης, περιμένοντας αρχικά να αναδειχθούν όλες οι παθογένειες του πρωταθλήματος και του αθλήματος και μετά να βρεθούν τρόποι να διορθωθούν τα κακώς κείμενα. Όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, το πρώτο σκέλος ολοκληρώνεται, το μπάσκετ θα αλλάξει ή θα βουλιάξει. Κι επειδή ο κόσμος το αγαπά, κι επειδή είναι το εθνικό μας σπορ, θα αλλάξει για να μην βουλιάξει.
