«Δεν μπορώ να προχωρήσω στην επόμενη μέρα με παλιές ιδέες σε νέο χαρτί». Ο Βαγγέλης Λιόλιος ήταν ξεκάθαρος. Και το είπε με τόσο απλά λόγια, που δεν αφήνουν περιθώρια, ούτε για παρερμηνεία, ούτε για… κρυφά μηνύματα. Νέα εποχή, νέες ιδέες. Κι η τοποθέτηση αφορούσε στον Παναγιώτη Φασούλα, για τον οποίο δήλωσε στην ΕΡΑ ΣΠΟΡ:
«Ο κύριος Φασούλας ήταν έξι χρόνια στην Ομοσπονδία, μισθωτός, δίπλα στον κ. Βασιλακόπουλο. Μπορούσε να κάνει όσα πράγματα μας λέει τώρα. Αν δεν εισακούστηκε και δεν τα έκανε, κακώς δεν έγιναν, ή κακώς έμεινε και πληρωνόταν για να λέει τη γνώμη του».
Τα πράγματα είναι απλά. Ο Παναγιώτης Φασούλας, όχι μόνο επειδή διαθέτει 213 εκατοστά από τη φύση, αλλά γιατί είναι άνθρωπος με εκτόπισμα και τεράστια διαδρομή στο μπάσκετ, δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλό του. Η θητεία του δίπλα στον Γιώργο Βασιλακόπουλο είναι… σκελετός στην ντουλάπα. Είναι υποχρεωμένος να δώσει σαφείς απαντήσεις. Αν έχει, λέω εγώ…
Το ερώτημα που έθεσε ο κ. Λιόλιος συζητιέται σ’ όλα τα μπασκετικά στέκια, ακολουθεί κάθε κουβέντα που γίνεται γύρω από ενδεχόμενη υποψηφιότητά του. «Αν δεν του άρεσαν όλα όσα σήμερα καταγγέλλει και θέλει να αλλάξει, γιατί δεν έφευγε;». Οι ανάγκες κάθε ανθρώπου είναι απόλυτα σεβαστές. Ακόμα πιο σεβαστή είναι η αισιοδοξία πως θα καταφέρει κάτι, που κανείς άλλος δεν κατόρθωσε. Ακόμα κι αν είναι το… δικό του συννεφάκι, εγώ το αποδέχομαι.
Από την άλλη η λογική του «και με τον χωροφύλακα, και με τον αστυφύλακα» έχει παρέλθει. Όπως λέει ο λαός «ή παπάς… παπάς, ή ζευγάς… ζευγάς». Δεν μπορεί να καταγγέλλεις αυτό, στο οποίο έχεις συμμετοχή. Ακόμα κι αν δεν πήρε μία (1) απόφαση, με τη σιωπή του έκανε σκριν στην πιο θλιβερή θητεία, της «αιώνιας» διοίκησης των υπερήλικων παραγόντων.
Υπάρχει μια φράση, τη χρησιμοποίησα πρόσφατα, που θεωρώ ότι κρύβει μέσα της τεράστια ποσότητα σοφίας: Όταν κατουράς στη θάλασσα, το βρίσκεις στο αλάτι. Κι ο Παναγιώτης έκανε αυτό το… «λάθος». Τώρα πρέπει να αποφύγει το καταδικαστικό λάθος, να πιστέψει ότι μπόρα είναι και θα περάσει, να κρυφτεί και να περιμένει πότε θα καταλαγιάσουν οι σταγόνες.
Έχει υποχρέωση απέναντι στον εαυτό του, στο όνομα που με κόπο έχτισε και τελευταία απέναντι στην υποψηφιότητά του, να βγει και να δώσει εξηγήσεις. «Ήμουν εκεί, γιατί…». Αυτό το γιατί οφείλει να εξηγήσει, διαφορετικά έχει ακυρώσει τις πιθανότητές του να διεκδικήσει την προεδρία της Ομοσπονδίας, πριν ακόμα θέσει υποψηφιότητα.
