Θα υποχρεωθεί η Ευρωλίγκα να επιστρέψει τα χρήματα από τα εισιτήρια σ’ εκείνους, που από νωρίς είχαν εξασφαλίσει θέση για το φάιναλ φορ. Ε, και; Μήπως νομίζετε ότι ο Τζόρντι Μπερτομέου ενδιαφέρεται για τους 10-20.000, που θα πήγαιναν στην Κολωνία; Το προϊόν είναι τηλεοπτικό κι η Ευρωλίγκα είναι ένα σόου δίχως τέλος. Όχι αν δεν υποχρεωθούν από την ίδια τη ζωή, αν δεν τους νικήσει η πανδημία.
Σπάνια ο Τζόρντι Μπερτομέου δίνει στο πιάτο την είδηση, αλλά ακόμα πιο σπάνια μιλά για να μιλήσει. Πρέπει να ψάξεις πίσω από τις λέξεις, για να καταλάβεις τι θέλει να πει, ο «μίστερ χαμόγελο». Στην τελευταία του συνέντευξη δεν μας έκανε σοφότερους για το αν και κατά πόσο είναι εφικτό να ολοκληρωθεί η σεζόν, κατέστησε σαφές όμως ότι είναι αποφασισμένος να εξαντλήσει τα περιθώρια.
Επιβεβαιωμένο είναι ότι αν ξαναρχίσουν οι αγώνες, θα γίνουν κεκλεισμένων των θυρών. Η σπουδή δεν είναι για να αναδειχθεί πρωταθλητής, αλλά επειδή ενδεχομένη επανέναρξη των παιχνιδιών, με τόσο κόσμο στα σπίτια (ακόμα κι αν δεν υπάρχει καραντίνα, πολλοί φοβούνται να κυκλοφορήσουν κι όσοι θα το κάνουν δεν θα είναι παρά για λόγους δουλειάς, άρα η τηλεθέαση θα εκτοξευτεί) το τηλεοπτικό προϊόν θα γνωρίσει μεγάλες δόξες.
Τα πράγματα είναι απλά: Οι χορηγοί θέλουν να διαφημίσουν τα προϊόντα τους, η Ευρωλίγκα είναι το μέσον και ο Μπερτομέου θέλει να δείξει πως είναι… παντός καιρού, για να μην χάσει έσοδα. Γι’ αυτό κι η σπουδή να ολοκληρωθεί η χρονιά, είτε με final-8, είτε με όποιο πρόσφορο μέσο ήθελε σκεφτούν οι επιτελείς. Βεβαίως, όλα αυτά πασπαλισμένα με ανούσιες κορώνες περί του ενδιαφέροντος για τους αθλητές, την υγεία, κτλ. Προδήλως δεν θα ήθελε να κολλήσει κανείς, δεν θα ήταν καλό για τη διαφήμιση της λίγκας…
Επί της ουσίας: Η Ευρωλίγκα θα σταματήσει ΜΟΝΟ αν δεν υπάρχει τρόπος να συνεχιστεί. Για κάποιους οι αριθμοί κι η οικονομία είναι όχι απλά το κέντρο του ενδιαφέροντος, αλλά μοναδικός σκοπός. Κι ενίοτε ο σκοπός, αγιάζει τα μέσα, ως αιώνιος φόρος τιμής στον Νικολό Μακιαβέλι.
