Ακόμα και σε «ειδικές συνθήκες» ο ήλιος βγαίνει από την ανατολή, τα φωνήεντα είναι επτά, το νερό αποτελείται από δύο μέρη υδρογόνου κι ένα οξυγόνου. Όχι τίποτα άλλο, αλλά σε λίγο θα χρειαστεί να ξανασυστηθούμε. Προσπάθησαν να μας βγάλουν τρελούς, να μας πουν ότι είμαστε εκτός τόπου και χρόνου, επειδή δεν συμφωνήσαμε ότι το ελληνικό πρωτάθλημα πρέπει να διακοπεί εδώ και τώρα. Κι έρχεται η Ευρωλίγκα, αν και ποτέ δεν συμπάθησα τον Μπερτομέου, να δείξει ότι υπάρχει ακόμα στοιχειώδης λογική.
«Θα συνεχιστούν οι διοργανώσεις όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες. Επεξεργαζόμαστε διαφορετικά σενάρια, για να ολοκληρωθεί η σεζόν. Θα συζητήσουμε με παίκτες και προπονητές κι όλο αυτό αποτελεί βάση εκσυγχρονισμού κι επαναπροσδιορισμού της οικονομικής κατάστασης» είπαν οι Ευρωπαίοι και πείτε μου πού βλέπετε το παράδοξο;
Μπορεί να γίνουν σήμερα αγώνες; Κατηγορηματικά ΟΧΙ. Ξέρει κανείς τι θα συμβεί στις αρχές Μάη;
Κατηγορηματικά ΟΧΙ. Πάμε, λοιπόν, να… περπατήσουμε τον Απρίλη που έρχεται και στα μέσα, επανεκτιμούμε την κατάσταση, ενώ στο μεταξύ προσαρμόζουμε οικονομικά μοντέλα διαχείρισης και συζητάμε με τους ενδιαφερόμενους. Πόσο πιο απλό;
Αυτό δεν έπρεπε να κάνει κι ο ΕΣΑΚΕ; «Για την ώρα δεν υπάρχει πρωτάθλημα, θα επανεκτιμήσουμε την κατάσταση μετά από 20 μέρες» και τα δέοντα στους δικούς σας, ευχές για υγεία και μακροζωία. Πανδημία έχουμε, όχι συλλογική λοβοτομή. Κι επειδή ακόμα διατηρούμε για τον εαυτό μας την αντιληπτική ικανότητα, ξέρουμε τι (δεν) μας είπατε.
«Το ταμείο είναι μείον, δεν υπάρχει σάλιο, κλείστε το να τελειώνουμε. Α, και να μην πέσουν Άρης και ΠΑΟΚ». Το καταλάβαμε, αλλά αυτό δεν είναι πολιτική. Είναι μικροπολιτική στα όρια της λογιστικής διευθέτησης μιας συνεχιζόμενης πολιτικής αδυναμίας κι επιχειρησιακής απραξίας. Εν ολίγοις, μην προσπαθείτε να μας βγάλετε τρελούς, για να καλύψετε τη δική σας ανεπάρκεια.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να αποφασιστεί από τον Μάρτιο το τέλος της σεζόν. Κι επίσης δεν υπάρχει κανένας τρόπος να μείνουν οι δύο ομάδες της Θεσσαλονίκης, δίχως πραξικοπηματικού χαρακτήρα κινήσεις. Όταν έπεσε η ΑΕΚ, όταν έπεσε ο Ηρακλής, όταν διαλύθηκε το Μαρούσι (κάτοχος ευρωπαϊκού τροπαίου), όταν ο Ολυμπιακός αυτοεξορίστηκε στην Α2 κατηγορία, δεν υπήρξαν νομοθετικά εκτρώματα, ούτε παρεμβάσεις της Πολιτείας. Σκληρός νόμος, αλλά νόμος η βαθμολογία. Ως εκ τούτου, κάποια στιγμή να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Ως άνθρωπος που ανδρώθηκε με τα ντέρμπι της εποχής, που γίνονταν όλα στο Αλεξάνδρειο, ως λάτρης του Γκάλη, ως επαγγελματίας που γνωρίζει ότι οι δύο «αιώνιοι» της Θεσσαλονίκης «πουλάνε», δεν θέλω πρωτάθλημα δίχως τους δύο. Άλλωστε, βιώνουμε την υποβάθμισή του, από τη στιγμή που χάθηκε η μια από τις δύο βασικές κολώνες στήριξης. Από την άλλη, όμως, αυτή είναι η ομορφιά (η άγρια, αν προτιμάτε) του αθλητισμού. Αυτή η αβεβαιότητα είναι που καθιστά τα σπορ ενδιαφέροντα.
Καιρό τώρα οι δύο κινούνται μεταξύ φθοράς κι αφθαρσίας κι είναι γνωστό ότι όταν κατουράς στη θάλασσα το βρίσκεις στο αλάτι. Εντέλει αν είναι να έχουμε Άρη και ΠΑΟΚ πρέπει να έχουμε τις ομάδες που θαυμάσαμε, όχι κακέκτυπα. Διαφορετικά, η θέση τους είναι στο μουσείο της ΧΑΝΘ, ελλείψει άλλου μουσειακού μπασκετικού χώρου. Είναι ζωντανοί οργανισμοί, όμως η φετινή τους εικόνα παραπέμπει σε… νεκροζώντανους, ζόμπι κατά το κοινώς λεγόμενο.
Εν κατακλείδι: Μην παίζετε με τη λογική μας. Αντί να προσπαθείτε με φιρμάνια και παραδοξολογία αποφάσεων, τώρα που έχετε άπλετο χρόνο, βρείτε ποιο είναι το λάθος και διορθώστε το. Βρείτε γιατί αντί για παράγοντες και ηγέτες της λίγκας αυτοπροσδιορίζεστε ως εμποράκοι. Αναζητείστε γιατί το προϊόν στα χέρια σας έχει χάσει την αγοραστική του αξία. Δείτε γιατί από… μπασκετική Εδέμ, καταντήσαμε χώρα υποδοχής Αμερικανών παικτών χαμηλής ποιότητας.
Σταματήστε να γκρινιάζετε κάθε φορά που σας ασκείτε κριτική, λες κι έχετε το αλάθητο του Πάπα και πείτε μια φορά ότι κάνατε λάθος. Εντέλει, τελειώστε ένα πρωτάθλημα δίχως να μοιάζει με τα παρατράγουδα τηλεοπτικής εκπομπής, γιατί στο τέλος δεν θα αναγνωρίζουμε διαφορές ανάμεσα στους παράγοντες του ΕΣΑΚΕ και τους καλεσμένους της.
