Aγωνίστηκε στην… πολύ καλή εποχή του ελληνικού μπάσκετ βλέποντας τον κόσμο από τα 211 εκατοστά και έχοντας αντιμετωπίσει σπουδαίους παίκτες, όπως ο Νίκος Γκάλης, ο Παναγιώτης Φασούλας, ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ο Βλάντιμιρ Τσατσένκο, ο Άρβιντας Σαμπόνις αλλά και ο Στόγιαν Βράνκοβιτς. Στη μακρά λίστα των “μεγάλων” ονομάτων με τους οποίους έπαιξε αντίπαλος ο Αντώνης Σαμαράς, προσθέστε και τον Σακίλ Ο’ Νιλ, έστω κι αν αυτό έγινε για λίγες προπονήσεις σε κολέγιο των ΗΠΑ.
Ο παλαίμαχος καλαθοσφαιριστής (ξεκίνησε στα τμήματα υποδομής του Άρη, ακολούθησε η θητεία του στον Νέστορα και στην συνέχεια του δόθηκε υποτροφία στο Warton College Houston Texas ενώ μετέπειτα έπαιξε σε Ηρακλή και Ιάλυσο Ρόδου) και νυν Γενικός Αρχηγός του Απόλλωνα Καλαμαριάς, έχει “ζήσει” πάρα πολλά και μιλώντας στο mgksapollon.gr, “ξετύλιξε” το κουβάρι της μπασκετικής του πορείας. Σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στις τεράστιες προσωπικότητες που συνεργάστηκε αλλά και αντιμετώπισε, καθώς και στην προσωπική επιτυχία που είχε με την ανάδειξή του ως ρούκι το 1990.
Ακόμη, σχολίασε την τωρινή κατάσταση του ελληνικού μπάσκετ, τονίζοντας ότι “δεν μας τιμά να παίζουν στην Α2 καλαθοσφαιριστές που είναι κοντά στα 40 τους χρόνια” και φυσικά μίλησε και για τον αγαπημένο του Απόλλωνα Καλαμαριάς, στον οποίο επέστρεψε υπογραμμίζοντας πως “είναι τιμή μου που αποτελώ μέλος αυτού του ιστορικού συλλόγου”.
Aναλυτικά όσα δήλωσε:
“Είχα ενθουσιαστεί με εκείνη την διάκριση, σημαντική η βοήθεια του Μαρκόπουλου που φαινόταν ότι θα έχει αξιόλογη πορεία”
“Για την ανάδειξή ως ρούκι της χρονιάς το 1990, ένα ξεχωριστό γεγονός κατά την διάρκεια της καριέρας του:
“Ήταν η επιβράβευσή μου μετά την επιστροφή μου από την πατρίδα του μπάσκετ, την Αμερική, όπου έμαθα ότι στο άθλημα αυτό μετράει κυρίως η ουσία. Εκείνη την χρονιά (σ.σ. αγωνιζόταν στην ομάδα του Ηρακλή) είχα αυτό το στοιχείο της ουσίας στο παιχνίδι μου, με την έννοια επικεντρώθηκα στο να κάνω πολλές δουλειές κατά την διάρκεια των αγώνων ενώ παράλληλα είχα ιδιαίτερα καλά ποσοστά ευστοχίας. Ενθουσιάστηκα με εκείνη την διάκριση και μου έδωσε δύναμη να ασχοληθώ πιο σοβαρά με το άθλημα. Η βοήθεια του Σούλη Μαρκόπουλου προκειμένου να φτάσω στην συγκεκριμένη διάκριση ήταν πολύ σημαντική και μακάρι να μην αποχωρούσε από την ομάδα την επόμενη χρονιά. Από τότε ο κ. Μαρκόπουλος φαινόταν ότι ήταν ικανός να κάνει μια αξιόλογη προπονητική πορεία”.
“Ένιωθα κοντός μπροστά στον Σακίλ Ο’ Νιλ!”
Για την στιγμή που ξεχωρίζει και θυμάται πιο έντονα από το παρελθόν:
“Δεν θα ξεχάσω ποτέ το διάστημα που είχα συναντήσει στο Louisiana State University τον μεγάλο Σακίλ Ο’ Νιλ, στα πρώτα του βήματα. Ήταν τεράστιος ο όγκος του κορμιού του. Φαινόταν ότι θα έχει ένα λαμπρό μέλλον στο ΝΒΑ. Κάναμε κάποιες λίγες προπονήσεις μαζί και αισθάνθηκα ακόμη κι εγώ (σ.σ. με 2.11μ. ο Αντώνης Σαμαράς ήταν από τους πιο ψηλούς παίκτες στην εποχή του) μπροστά του… κοντός!”.
“Ξεχωρίζω τον Νίκο Κεραμέα, τον ένιωθα σαν πατέρα μου”!
Για τον προπονητή που τον βοήθησε περισσότερο:
Για τον προπονητή που τον βοήθησε περισσότερο:
“Όταν ήμουν στα τμήματα υποδομής του Άρη, είχα την τιμή σε μερικές προπονήσεις να μας καθοδηγεί και να μας συμβουλεύει ο τεράστιος Ντούσαν Ίβκοβιτς. Παράλληλα, συνεργάστηκα και με άλλες σημαντικές προσωπικότητες όπως ο Σούλης Μαρκόπουλος, ο Στηβ Γιατζόγλου, ο Γιωργής Μπουσβάρος, ο Νίκος Κεραμέας, ο Θοδωρής Ροδόπουλος και ο αείμνηστος Τζόνι Νιούμαν. Ξεχωρίζω τον Νίκο Κεραμέα όσον αφορά την βοήθειά του προς το πρόσωπό μου, σε όλους τους τομείς… Μου συμπεριφέρθηκε κάτι περισσότερο από προπονητής. Τον αισθανόμουν σαν πατέρα μου!”.
“Όταν ένιωσα τον Γκάλη ήταν σαν να πέφτω πάνω σε τοίχο, εξαιτίας του γίναμε μάγκες!”
Για το τι θα άλλαζε στην καριέρα του, αν γύριζε τον χρόνο πίσω:
“Αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω, θα παρέμενα στις ΗΠΑ και δεν θα γυρνούσα τόσο σύντομα πίσω. Ήταν ένα μεγάλο σχολείο για μένα και ενδεχομένως αν έμενα εκεί, το μέλλον μου να ήταν πολύ διαφορετικό”.
Για τον Νίκο Γκάλη ο οποίος “έλαμψε” κατά την εποχή που αγωνιζόταν κι εκείνος στην Α1:
“Στην πρώτη μου επαφή που είχα μαζί του σε αγώνα, ένιωσα λες και έπεσα πάνω σε τοίχο! Είχε ένα φοβερά δυνατό κορμί, πέραν όλων των άλλων δυνατοτήτων που του στο σκοράρισμα. Μέχρι και τώρα διατηρούμε μια πάρα πολύ καλή φιλία και πάντοτε του υπενθυμίζω ότι χάρη σε αυτόν, γίναμε κι εμείς μάγκες!”.
“Στην πρώτη μου επαφή που είχα μαζί του σε αγώνα, ένιωσα λες και έπεσα πάνω σε τοίχο! Είχε ένα φοβερά δυνατό κορμί, πέραν όλων των άλλων δυνατοτήτων που του στο σκοράρισμα. Μέχρι και τώρα διατηρούμε μια πάρα πολύ καλή φιλία και πάντοτε του υπενθυμίζω ότι χάρη σε αυτόν, γίναμε κι εμείς μάγκες!”.
Για το ποιον ξεχώριζε από τα “ιερά τέρατα” του ελληνικού μπάσκετ, εκτός του Νίκου Γκάλη:
“Πλην του Γκάλη, ξεχώριζα τον Παναγιώτη Γιαννάκη για την φοβερή του όρεξη για προπόνηση. Μάλιστα είχε παίξει πολλές φορές ως τραυματίας και ακόμη κι έτσι, έδινε τον καλύτερό του εαυτό. Είχε πείσμα και ήταν γεννημένος νικητής!”.
“Τσατσένκο, σαν ένας… κακός γίγαντας του παραμυθιού!”
Για τις “μάχες” του απέναντι στους “γίγαντες” Τσατσένκο και Σαμπόνις τους οποίους είχε αντιμετωπίσει:
Για τις “μάχες” του απέναντι στους “γίγαντες” Τσατσένκο και Σαμπόνις τους οποίους είχε αντιμετωπίσει:
“Είχα την τιμή να παίξω αντίπαλος και με τους δύο, σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Όσον αφορά τον Σαμπόνις, το πρώτο μου συναίσθημα ήταν ο θαυμασμός μου για το σώμα του -το οποίο είχε τεράστια αρμονία στις κινήσεις του- καθώς και για την φοβερή ευστοχία του στα τρίποντα. Μάλιστα στο ξεκίνημα της μεταξύ μας μάχης, σε παιχνίδι που έγινε στην Ισπανία, απέναντί μου είχε 3/3 τρίποντα κάνοντας με να νιώθω πολύ μικρός δίπλα του! Σχετικά με τον Τσατσένκο, προσπαθούσα αλλά δεν μπορούσα να τον σπρώξω με τίποτα. Τον έβλεπα σαν τον… κακό γίγαντα του παραμυθιού, είχε τόσο επιβλητικό ύψος!”.
“Ο Βράνκοβιτς θα έκανε καριέρα στο ΝΒΑ, αν δεν είχε πρόβλημα στο μάτι”
Για τον πιο δύσκολο αντίπαλο που είχε, πλην των Τσατσένκο και Σαμπόνις:
“Ο Στόγιαν Βράνκοβιτς… Ήταν τεράστιος με μεγάλα άκρα, είχε φοβερά γυμνασμένο κορμί για ψηλός και αν δεν είχε το πρόβλημα με το μάτι του, πιστεύω θα έκανε μεγάλη καριέρα στο ΝΒΑ”.
Για τον καλύτερο συμπαίκτη που είχε ποτέ:
“Ο Ντέιβιντ Ίνγκραμ με διαφορά… Αποτελούσε τον αγαπημένο, όχι μόνο των φιλάθλων, αλλά και των συμπαικτών του. Δεχόταν όλα τα πειράγματα από εμάς ενώ αντίστοιχα έκανε κι αυτός. Πάντα νοιαζόταν για την ομάδα και η αδυναμία του ήταν οι μικροί ηλικιακά παίκτες προσπαθώντας να τους κάνει καλύτερους, δίνοντας τους συμβουλές”.
“Δεν μας τιμά να παίζουν στην Α2 καλαθοσφαιριστές που είναι κοντά στα 40 τους χρόνια”
Για το πόσο έχει αλλάξει το ελληνικό μπάσκετ από την εποχή που έπαιζε εκείνος και τι θα πρέπει να γίνει στο εξής κατά την γνώμη του:
“Τα ταλέντα που υπήρχαν τότε, τώρα δεν υπάρχουν… Με τις τελευταίες αποχωρήσεις των Διαμαντίδη και του Παπαλουκά και όσους αποχωρήσουν από την δική τους φουρνιά, το μέλλον προδιαγράφεται δύσκολο. Στα δικά μας χρόνια αγωνίστηκαν ξένοι με βαριά ονόματα και θητεία στο ΝΒΑ, κάτι που δεν γίνεται τώρα ενώ τα κασέ των παικτών τότε ήταν πολύ υψηλά. Δυστυχώς τώρα αγωνίζονται παίκτες αμφιβόλου αξίας και μη αναγνωρίσιμοι. Για το καλό του ελληνικού μπάσκετ, θεωρώ ότι πρέπει στις μικρές κατηγορίες να σταματήσουν να παίζουν παίκτες μεγάλης ηλικίας. Δεν μας τιμά να αγωνίζονται στην Α2 καλαθοσφαιριστές που είναι κοντά στα 40 τους χρόνια και να αποτελούν μάλιστα τα κορυφαία ονόματα των ομάδων τους. Αυτό σημαίνει ότι δεν γίνεται δουλειά σε βάθος στα τμήματα υποδομής πολλών συλλόγων και ομάδων χαμηλότερων κατηγοριών από την Α2, έτσι ώστε για να ‘βγουν’ νέα ταλέντα”.
“Να στηριχτεί ο Απόλλων Καλαμαριάς στα δικά του παιδιά”
Για την επιστροφή του στον Απόλλωνα Καλαμαριάς και ποιο το μακροπρόθεσμο πλάνο του τμήματος μπάσκετ:
“Έπαιξε ρόλο η αγάπη του πρόεδρου του Μ.Γ.Σ.Κ.ΑΠΟΛΛΩΝ, Φώτη Μπαλτίδη προς το άτομό μου και η φιλοσοφία του να ξεκινήσουν όλα από το μηδέν. Στόχος μας είναι να στηριχτεί ο Απόλλων Καλαμαριάς στα δικά του παιδιά και σε βάθος χρόνου να προχωρήσει σε μεγαλύτερες κατηγορίες, όσο δύσκολο κι αν φαίνεται αυτό στη παρούσα φάση”.
“Θα χρειαστεί υπομονή…”
Για την φετινή ομάδα του Απόλλωνα Καλαμαριάς η οποία έχει έναν πολύ νεανικό κορμό, συν τους έμπειρους Κουκουλίδη, Σκεμπή και τα αδέλφια Βογιατζή:
Για την φετινή ομάδα του Απόλλωνα Καλαμαριάς η οποία έχει έναν πολύ νεανικό κορμό, συν τους έμπειρους Κουκουλίδη, Σκεμπή και τα αδέλφια Βογιατζή:
“Έχουμε ‘παντρέψει’ την εμπειρία των μεγάλων παικτών σε ηλικία -οι οποίοι αριθμητικά είναι λίγοι- με τον ενθουσιασμό καθώς και με την μαχητικότητα αρκετών νέων παιδιών. Όσον αφορά την φετινή ομάδα, θα χρειαστεί υπομονή καθώς είναι μια εντελώς καινούρια ομάδα. Θα πρέπει να υπάρχει γενικότερη στήριξη στα παιδιά, τα οποία με την σειρά τους καλούνται να ανταποκριθούν στις μεγάλες απαιτήσεις που έχει ο Απόλλων Καλαμαριάς”.
“Τιμή μου που είμαι μέλος αυτού του ιστορικού συλλόγου!”
Για το τι σημαίνει γι’ αυτόν η παρουσία του στον Απόλλωνα Καλαμαριάς:
Για το τι σημαίνει γι’ αυτόν η παρουσία του στον Απόλλωνα Καλαμαριάς:
“Ως Καλαμαριώτης και έχοντας μεγαλώσει και ζήσει σε αυτήν την περιοχή, όφειλα να δώσω την αγάπη μου και να προσφέρω τις υπηρεσίες μου ως Γενικός Αρχηγός στο τμήμα μπάσκετ. Είναι τιμή μου που αποτελώ κι εγώ κομμάτι αυτού του ιστορικού συλλόγου!”.
