Ο Θεόφιλος Μητρούδης ετοιμάζεται να ταράξει τα νερά (όχι πως είναι ήρεμα) με την αυτοβιογραφία του, η οποία αφορά τα έργα και ημέρες του ως πρόεδρος του Άρη. Είναι ο άνθρωπος που «έδιωξε» τον Νίκο Γκάλη, αλλά κι ένας παράγοντας που καταγγέλλει πολλά. Μια… πρόγευση έδωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του.
«… Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ασχολήθηκα με το θέμα της διαιτησίας ειδικά μετά την απώλεια ενός κυπέλλου. Τι έκανα; Έστησα ολόκληρο σύστημα παρακολούθησης τηλεφώνων. Τώρα μπορώ να το πω γιατί έχει παραγραφεί το αδίκημα. Παρακολουθούσα τα τηλέφωνα της μισής Αθήνας, που λέει ο λόγος.
Μου κόστισε πολλά λεφτά όλο αυτό το εγχείρημα, πρέπει να έδωσα κάπου 40 εκατομμύρια δραχμές. Ήταν σχετικά εύκολο, γιατί τότε όλοι χρησιμοποιούσαν ακόμη συμβατά τηλέφωνα. Έμαθα πολλά. Από ένα σημείο και έπειτα με περιπτώσεις διαιτητών που είχαν ξεπεράσει τα όρια, έκανα παρέμβαση, μίλησα εκεί που έπρεπε. Είπα σε κάποιον: «Θα τα βγάλω όλα στην φόρα, κάνε κάτι».
Μιλάμε για φοβερά και τρομερά πράγματα, αλλά υπάρχει και συνέχεια: «Με άκουσε και «καρατόμησε» σταδιακά τέσσερις διαιτητές. Μην με ρωτήσετε ποιους. Θα μου πεις «διορθώθηκε το πρόβλημα;». Όχι. Ένας εκπρόσωπος του συστήματος της εποχής μου είπε μετά από χρόνια , «Ό,τι και να έκανες θα σε τρώγαμε, ήμασταν καλά οργανωμένοι».
Δεν χρησιμοποίησα ποτέ αυτές τις κασέτες, ήταν καθαρά προϊόν υποκλοπής. Σήμερα, αυτές οι κασέτες βρίσκονται στο δωμάτιο ενός σπιτιού σε ένα νησί. Έχω δώσει εντολή σε ανθρώπους μου να μην βγουν ποτέ από εκεί».
Ο κ. Μητρούδης δεν αναφέρει ονόματα, όμως υπάρχουν θέματα προς διερεύνηση. Αν για παράδειγμα οι καρατομημένοι διαιτητές συνεχίζουν (ως παράγοντες) να εμπλέκονται με τη διαιτησία, δεν είναι πρόβλημα; Όταν λέει ότι «μίλησε εκεί που έπρεπε», ίσως πρέπει να εξηγήσει αν εννοεί ανθρώπους της ΕΟΚ, γιατί και τότε και τώρα, οι ίδιοι -πάνω κάτω- είναι στα πράγματα. Όπως επίσης κι αν ο… εκπρόσωπος του συστήματος είναι εν ενεργεία, υπάρχει θέμα.
Όλα αυτά, που πρέπει να αποδείξει ο ίδιος, που υπάρχουν -σύμφωνα με τα λεγόμενά του- σε κασέτες (έστω κι αν είναι προϊόν παράνομης καταγραφής, δεν παύουν να αναδεικνύουν ηθικό θέμα ΑΝ εμπλεκόμενοι παραμένουν ενεργοί), έρχονται να θυμίσουν την καταγγελία του Ηλία Καφφέ περί ύπαρξης «εγκληματικής οργάνωσης».
Μια καταγγελία που αραχνιάζει στα γραφεία της Εισαγγελίας και που ποτέ δεν μάθαμε αν είχε κάποια σημαντικά στοιχεία, ή αν ήταν… έκθεση ιδεών.
Δεν γνωρίζουμε, αφού δεν έχουμε τα στοιχεία, το αληθές των καταγγελιών. Βλέπουμε, όμως, να πληθαίνουν. Κι αν σε αυτές προστεθούν δηλώσεις, όπως αυτή του κ. Τζομπανάκη ότι «στήθηκε» ουκ ολίγες φορές, δημιουργούν τοξικό περιβάλλον. Υπάρχουν (;) αρχές, που οφείλουν να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα, ώστε να μην υπάρχουν σκιές. Εμείς φωνάζουμε ότι πρέπει να χυθεί άπλετο φως, αν και νομίζουμε ότι έπρεπε ακόμα πιο δυνατά να το φωνάζουν εκείνοι, τους οποίους εμπλέκουν οι καταγγέλλοντες.
Καθένας, βέβαια, επιλέγει τι θα πράξει, εμείς όμως είμαστε σταθερά υπέρ της διερεύνησης σε βάθος, ώστε να μην υπάρχει η παραμικρή σκιά.