Στον μαγικό κόσμο του Netflix ένας ασήμαντος (απολυμένος) υπουργός διασώζεται όταν όλα τα κυβερνητικά στελέχη σκοτώνονται σε τρομοκρατική επίθεση στο Καπιτώλειο και γίνεται αυτόματα πρόεδρος των ΗΠΑ.
Ο Κίφερ Σάδερλαντ -ό,τι και να κάνει εμείς θα τον θυμόμαστε ως τον Τζακ Μπάουερ– ενσαρκώνει το «αμερικανικό όνειρο» σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας, αναδεικνύοντας όλο τον δυναμισμό που θα ήθελαν να έχει ο εκάστοτε Αμερικανός πρόεδρος και βέβαια σώζοντας εντέλει τη χώρα.
Μια και στερέψαμε από λύσεις, δεν είναι κακή ιδέα. Να αποφασίσει ο Βαγγέλης Γαλατσόπουλος να συγκαλέσει Γενική Συνέλευση, παρουσία των ιδιοκτητών και να διαλέξει έναν, ο οποίος δεν θα βρίσκεται εκεί, αλλά θα είναι σε μυστική -άρα ασφαλή- τοποθεσία.
Μετά χρειάζεται μια φαντασμαγορική έκρηξη και να ξεκινήσουμε το μπάσκετ από την αρχή, με τον μοναδικό που θα έχει επιζήσει την επόμενη μέρα (στη Γ.Σ. παρακαλούμε να κληθεί σύσσωμη η ηγεσία της ΕΟΚ, συμπεριλαμβανομένων των δημοσιογράφων που τη… λατρεύουν) να στήνει το… μαγαζί από το μηδέν.
Άλλωστε και τώρα -δίχως να χρησιμοποιηθούν εκρηκτικοί μηχανισμοί και τρομοκρατικά χτυπήματα- στο μηδέν είμαστε. Κι όταν, από την πρώτη στιγμή, γράφαμε πως δίχως Ολυμπιακό (και Παναθηναϊκό) δεν θα υπάρχει χορηγικό ενδιαφέρον, έλεγαν -οι πρόθυμοι- ότι υπερβάλλουμε, ότι… παίζουμε τον σκοπό των «ερυθρόλευκων».
Αλήθεια, πού είναι ο κεντρικός χορηγός; Για να μην προσπαθήσει κανείς να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλό του, η στοιχηματική εταιρία είχε δώσει πέρυσι λιγότερα χρήματα από αυτά που έφερνε ο Γιώργος Χαλβατζάκης όταν ήταν πρόεδρος.
Άσχετο (ή μήπως όχι): Μαγικό (χολιγουντιανό) σενάριο έχει πρωταγωνιστή τον κ. Ζομπανάκη του Ρεθύμνου, ο οποίος εξαπέλυσε μύδρους κατά του πρώην προέδρου, κατηγορώντας τον για αποτυχία στην ανεύρεση οικονομικών πόρων. Επί των… ημερών του (ήταν εκ των βασικών υποστηρικτών του κ. Γαλατσόπουλου) η κεντρική χορηγία μειώθηκε δραματικά κι εντέλει -γι’ αυτό δεν είναι υπαίτιος, είναι συνυπεύθυνος- εξαφανίστηκε. Τώρα, όμως, είναι όλα καλά…
Στη συγκεκριμένη πρωτότυπη σειρά του Netflix, το φινάλε είναι πάντα… καλό. Στην καθημερινότητα τα πράγματα δεν είναι έτσι. Αν υπάρχει ένας (1) που βλέπει φως στο τούνελ, που βλέπει τρόπο να βγει από το αδιέξοδο το ελληνικό μπάσκετ, ας μας δείξει και μας τον δρόμο. Επειδή, όμως, θαύματα γίνονται μόνο στον κινηματογράφο, ετοιμαστείτε για τη ζοφερή πραγματικότητα.
Το μήνυμα των καιρών ήταν ένα: Ή αλλάζουμε, ή βουλιάζουμε. Είδατε να αλλάζει κάτι;
