Οδεύουμε προς το τέλος των πλέι οφ, με το πρωτάθλημα να έχει χάσει μεγάλο μέρος της λάμψης του, κάτι που ήταν αναμενόμενο με όσα συνέβησαν. Οι παλιοί έλεγαν ότι οι καλές μεταγραφές γίνονταν τον Μάιο κι ανακοινώνονταν το καλοκαίρι, αλλά για την ώρα έχουμε μια κίνηση (από το Ρέθυμνο) κι αυτή για Αμερικανό, ο οποίος αγωνίζονταν στο κυπριακό πρωτάθλημα.
Η μία σκέψη είναι ότι έχει ανεβεί το σπορ στο νησί της Αφροδίτης και πολύ χαιρόμαστε γι’ αυτό. Εσείς καλύπτεστε από αυτή την εξήγηση; Σαφέστατα δεν περιμέναμε από το Ρέθυμνο να φέρει τον Ούντο, αλλά η αγορά της Κύπρου φάνταζε παλιότερα μικρή για τα ελληνικά πορτοφόλια, που όμως εδώ και χρόνια όχι μόνο την τιμούν, αλλά φέρνουν και παίκτες οι οποίοι στέκονται (και με το παραπάνω) στο πρωτάθλημά μας.
Ποιος να ψέξει τους παράγοντες, όταν υποχρεώθηκαν να δώσουν νέα (τρίτη αν δεν κάνω λάθος) παράταση στη στοιχηματική εταιρία, που ήταν κεντρικός χορηγός του πρωταθλήματος; Βλέπετε, ο Βαγγέλης Γαλατσόπουλος είναι αναγκασμένος να περιμένει την ελεημοσύνη, εκείνων που περιμένουν να δουν αν αξίζει να επενδύσουν στο πρωτάθλημα της Α1, ήτοι αν θα είναι οι δύο «αιώνιοι», ή αν ο Ολυμπιακός θα βρεθεί στην Α2.
Δεν ξέρω ποιος θα μπορούσε να διαχειριστεί τέτοιου είδους κρίση, αλλά ο Βαγγέλης δεν μπορεί. Ζητήσαμε επίσημα (το τονίζω) να μάθουμε την άποψή του για το συμβάν στα αποδυτήρια των διαιτητών της ΑΕΚ. Η απάντηση που λάβαμε είναι πως «δεν αναφέρεται τίποτα στο φύλλο αγώνα και στις εκθέσεις». Μα ακριβώς αυτό είπαμε. Ότι κακώς ο κ. Βιδάλης (παρατηρητής του αγώνα) κι ο κ. Παπαπέτρου (πρώτος διαιτητής) δεν έγραψαν -ως όφειλαν- την παρουσία κάποιου άλλου εκτός του παρατηρητή διαιτησίας (Ταβουλαρέας), άρα πρέπει να ελεγχθούν.
Όταν ο έχω την ευθύνη του πρωταθλήματος, αυτός που «επιβάλλει» τις συγκεκριμένες κανονιστικές συνθήκες του πρωταθλήματος, αντί να ελέγξει εκείνους που έκαναν ελλιπή αναφορά, αποδέχεται στωικά τη μοίρα του, τότε αναρωτιέμαι γιατί πρέπει να γράψουν κάτι στις εκθέσεις και να μην ζωγραφίζουν αεροπλανάκια, να μην παίζουν τρίλιζα.
Δεν μπορεί να στραφεί κατά της ΕΟΚ, δεν μπορεί να πιέσει κανέναν χορηγό, δεν μπορεί να ελέγξει παρατηρητές και διαιτητές, δεν μπορεί να συνθέσει και να πείσει τους αντιμαχόμενους να βρουν τα (όποια) σημεία που τους ενώνουν, δεν μπορεί να υψώσει τον τόνο της φωνής του… Αλήθεια τι μπορεί να κάνει;
Πώς δικαιολογεί το ότι είναι στη θέση του προέδρου; Αυτό μάλλον πρέπει να το απαντήσει ο ίδιος. Κι αν όχι το πώς, κυρίως το γιατί; Τι πιστεύει ότι προσφέρει, σε πόσα από τα ερωτήματα έχει δώσει έστω μία πειστική απάντηση;
Αντί επιλόγου: Ο κ. Γαλατσόπουλος δεν είδε, δεν άκουσε, δεν έμαθε τίποτα. Ο κ. Ταβουλαρέας που ήταν «παρών» έχει να πει κάτι; Να μας πει, βρε παιδί μου, ότι ψευδώς αναφέρουμε πως μπήκε άλλος εκτός από αυτόν στ’ αποδυτήρια των διαιτητών. Έτσι για να αντιληφθούμε και το… ειδικό βάρος και το θάρρος των παιδιών της ΚΕΔ.
