Ο διαφημιστής που σκέφτηκε το σλόγκαν «το αποτέλεσμα μετράει», ίσως να μην είχε στον νου του ότι θα μείνει στην ιστορία, ότι θα καταγράψει μια κυνική αντίληψη της πραγματικότητας. Κρίνοντας εξ αποτελέσματος, ο ΠΑΟΚ συνεχίζει στο Κύπελλο κι η ΑΕΚ έχασε τον πρώτο από τους στόχους της κι έναν εκ των δύο που κατέκτησε πέρυσι. Ως εκ τούτου, βάσει αποτελέσματος, είναι καθολικά ηττημένη…
Ας ξεκινήσουμε από τους νικητές. Πριν αναφερθώ στον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε την παρουσία του στον πάγκο ο προπονητής του ΠΑΟΚ, να σημειώσουμε ένα ανησυχητικό φαινόμενο. Λίγος κόσμος στο «Παλατάκι», όπως λίγος κόσμος ήταν και στο ματς του Άρη κόντρα στον Ολυμπιακό για το πρωτάθλημα.
Διαφορετικές καταστάσεις, διαφορετικές διοργανώσεις, διαφορετικά θέματα, όμως υπάρχει ένας κοινός παρανομαστής: Ο κόσμος της Θεσσαλονίκης έχει πάψει να πιστεύει (πραγματικότητα είναι) ότι μπορεί να ξαναγίνει πρωτεύουσα του μπάσκετ η πόλη. Όχι στα αμέσως επόμενα χρόνια. Γι’ αυτό και δεν ακολουθεί, γι’ αυτό κι απέχει από… εμπορικούς αγώνες.
Αυτό δεν μειώνει κατ’ ελάχιστο την επιτυχία του ΠΑΟΚ (με όποιο κριτήριο κι αν επιλέξει κανείς να τη δει), μια επιτυχία που από την άλλη δεν κρύβει προβλήματα και το γεγονός ότι οι επιλογές των ξένων δεν είναι πετυχημένες. Ο προπονητής της ομάδας έχει άγχος κι αυτό φαίνεται από τον (άκομψο) τρόπο που διαμαρτύρεται. Κι όταν ο… στρατηγός βγαίνει εκτός της στιγμή της… μάχης, κάτι δεν έχει κάνει σωστά.
Η νίκη είναι πολλές φορές βάλσαμο, είναι λυτρωτική, κρύβει τα σκουπίδια κάτω από το χαλάκι, ενώ αντίθετα η ήττα γεννά προβληματισμούς. Κι η ΑΕΚ έχει θέματα προς επίλυση, κι η ΑΕΚ πρέπει να μετρήσει ξανά τους ξένους της, όμως δεν μπορώ παρά να βγάλω το καπέλο στον Λούκα Μπάνκι.
Προδήλως σε συμφωνία με τη διοίκηση, κάνει κάτι που δεν τόλμησαν πολλοί να κάνουν: Βάζει τους πιτσιρικάδες στη… φωτιά. Η ΑΕΚ έχασε, αλλά η ουσιαστική συμμετοχή των Μωραΐτη – Τσαλμπούρη είναι μεσομακροπρόθεσμο κέρδος, το οποίο είναι απείρως σημαντικότερο από την απώλεια ενός στόχου.
Είναι δεδομένο (το έχουμε αναλύσει ξανά) πως δεν γίνεται και να μην χάσεις, και να βγάλεις παίκτες. Αν η ΑΕΚ (και κάθε ΑΕΚ) θέλει να βγάλει παίκτες, θα πληρώσει και το τίμημα. Ο Ιταλός φαίνεται διατεθειμένος να πάρει τα ρίσκα, χωρίς αυτό να είναι πανάκεια για κάθε αποτυχία.
Αντί επιλόγου: Ανεξαρτήτως αποτελέσματος, ανάμεσα σε έναν προπονητή που δεν φοβάται να βγει μπροστά κι έναν που αναζητεί μονίμως άλλοθι στους διαιτητές, συγνώμη αλλά προτιμώ τον πρώτο…
