Η είδηση της ημέρας είναι πως ο Χρήστος Σερέλης ανανέωσε τη συνεργασία του με το Λαύριο. Καμία είδηση, καθώς ήταν δεδομένο ότι -μετά την περσινή εξαιρετική σεζόν- οι δύο πλευρές θα ανανέωναν τους όρκους… αγάπης. Αυτό που πολλοί δεν γνωρίζουν (ή έστω δεν γνώριζαν πριν την ανακοίνωση) είναι πως ο Έλληνας προπονητής θα καθίσει για 15η σεζόν στον ίδιο πάγκο!
Τον κ. Σερέλη πολλοί δεν τον γνωρίζαμε. Δεν θα κρύψω πως τα πρώτα χρόνια που το Λαύριο εμφανίστηκε στις… μεγαλύτερες κατηγορίες, αναρωτιόμουν πάντα αν λέγεται Σερέλης ή Σερελής. Και πώς να τον γνωρίζουμε, από τη στιγμή που η διαδρομή του έχει να κάνει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ με το Λαύριο. Όταν μας συστήθηκε η ομάδα, συστήθηκε κι ο προπονητής.
Μηδενικές παραστάσεις από την κορυφαία κατηγορία, αλλά η εμπιστοσύνη που έδειξαν στο πρόσωπό του οι άνθρωποι του Λαυρίου, αφενός τους δικαίωσε, αφετέρου του επέτρεψε να δείξει τα προσόντα, τις γνώσεις, την επάρκειά του.
Με σεβασμό προς το πρόσωπό του, το θέμα μου δεν είναι ο Σερέλης. Αυτό που με εξιτάρει είναι ότι σε μια χώρα όπου ο προπονητής κρίνεται κάθε αγωνιστική, σε σπορ που συνηθίσαμε στην ασχήμια (ήτοι ότι η καρέκλα του κόουτς είναι ηλεκτρική), σε έναν κόσμο εθισμένο να συζητά για το αν θα παρελάσει ο προπονητής την 28η Οκτωβρίου, ένα σωματείο εμπιστεύεται για 15 χρόνια έναν άνθρωπο.
Αναλογιστείτε πόσοι προπονητές, με επιτυχίες σαφώς μεγαλύτερες από αυτές του συμπαθέστατου Χρήστου, έχουν λοιδορηθεί. Πόσοι προπονητές με βαρύ βιογραφικό έφυγαν… νύχτα. Αναλογιστείτε πόσοι προπονητές κρίθηκαν από τα… φιλικά, από τις επιλογές των ξένων, πριν αυτοί πατήσουν πάνω στο παρκέ.
Δεν θα πω ότι το Λαύριο είναι ομάδα πρότυπο. Η νοοτροπία, όμως, είναι τέτοια που σε υποχρεώνει να παρακολουθήσεις με σεβασμό την πορεία του. Και στο χτίσιμο της νοοτροπίας είναι πρόδηλο ότι έχει παίξει ρόλο ο ισόβιος προπονητής. Εξ αντικειμένου, ο Σερέλης νιώθει πιο άνετα απ’ ότι ο Μπλατ, ή ο Πασκουάλ, καθώς όχι μόνο πίνουν νερό στο όνομά του, αλλά δεν έχουν γνωρίσει κάτι διαφορετικό, εμπιστευόμενοι αρχικά το ένστικτό τους και μετά τη δουλειά του.
Το Λαύριο είναι ένα σημείο αναφοράς, μια ιδέα που καθένας μπορεί να σκεφτεί αν θα κοπιάρει στοιχεία του, αν θα αντιγράψει «καλές πρακτικές». Προσφέρει -σε κάθε περίπτωση- κάτι διαφορετικό στο ελληνικό πρωτάθλημα, ως εκ τούτου αξίζει ιδιαίτερης αναφοράς. Μαζί με την ευχή να… συνταξιοδοτηθεί από τον πάγκο του ο Σερέλης και -πού ξέρετε- να κυνηγήσει και το ρεκόρ Γκίνες, ως μακριβιότερος τεχνικός σε μια επαγγελματική ομάδα.
