Πριν διαβάσετε λέξη απ’ όσα γράφουμε (μην ασχοληθείτε καν) κάντε δύο ερωτήσεις στον εαυτό σας: Πότε ξεκινά το πρωτάθλημα της Α1 κατηγορίας γυναικών; Ήταν δύσκολη η ερώτηση; Πάμε στα εύκολα: Πόσες ομάδες παίζουν στην Α1 κατηγορία γυναικών; Ούτε αυτό; Να βοηθήσουμε: Συμμετέχουν 12 και κερδίζετε και τους δύο… χαμένους πόντους, αν βρείτε τις έξι!
Μάταιος κόπος. Και γιατί να γνωρίζετε; Ποιος και πότε επιχείρησε να προβάλει το γυναικείο μπάσκετ; Καταδικασμένο σε αφάνεια κι ανυπαρξία, αποτελεί προσβολή για τον ιδρώτα των κοριτσιών. Κι ευτυχώς υπάρχει ο Ολυμπιακός, που παίζει άνευ αντιπάλου (κι αυτός μείωσε το μπάτζετ, από τη στιγμή που δεν υπάρχει αντίπαλος στον ορίζοντα), ο οποίος αποτελεί όαση για τις Ελληνίδες μπασκετμπολίστριες.
Από τις υπόλοιπες 11 ομάδες ο Πανιώνιος αναμένεται να είναι πολύ καλός, στη Λευκάδα έχουν τρέλα και αγάπη για το άθλημα, ο Ηρακλής θα θέλαμε να παρουσιάσει κάτι καινούριο, αλλά συνολικά οι μισθοί είναι… πείνας (όπου δίνονται), οι ομάδες βολοδέρνουν, δίχως κίνητρο και κυρίως δίχως την παραμικρή προβολή.
Η καταγραφή της τραγικής κατάστασης δεν βοηθά, μοιάζει και λίγο βαρετή, καθώς οι γνωρίζοντες ξέρουν, οι μη έχοντες ενδιαφέρον γιατί να ασχοληθούν; Υπάρχουν προτάσεις; Φυσικά και υπάρχουν.
Το ελληνικό μπάσκετ διαθέτει ανθρώπους με μεράκι (όπως ο Μιχάλης Κυριακάκης), παλιές παίκτριες που κάνουν δουλίτσα κι έχουν μείνει -με τον έναν ή άλλον τρόπο- κοντά στον αθλητισμό (Άννυ Κωνσταντινίδου, Βάσω Μπουρογιάννη), πρώην αθλήτριες που αγαπούν τον χώρο (Βιβή Διαβολεμένου) κι είναι αλήθεια πως αν συνεχίσω όλο και κάποια θα ξεχάσω και θα το κουβαλάω.
Αξιοποιήθηκε καμιά από αυτές; ΟΧΙ! Ο Κυριακάκης πέρασε και δεν (τους) ακούμπησε. Ο Τζώρτζης Δικαιουλάκος βρίσκεται με την κινεζική ομάδα του στις ΗΠΑ, αλλά η επαφή του -ως ομοσπονδιακός τεχνικός- ήταν τραυματική, κυρίως για τους ανθρώπους της Ομοσπονδίας, που δεν ήταν έτοιμοι να δεχθούν έναν τόσο συνεπή επαγγελματία.
Υπάρχουν κι άλλοι που γνωρίζουν τα του γυναικείου μπάσκετ, όπως ο πρώην δήμαρχος Βύρωνα, Νίκος Χαρδαλιάς, άνθρωποι από όλη την επικράτεια, που υπηρέτησαν το γυναικείο μπάσκετ. Είδατε να συγκαλείται ένα φόρουμ, να ζητηθεί κάποια ιδέα από αυτούς, να πουν μια πρόταση ρε αδερφέ;
Ο Στράτος Κωσταλάς υπηρετεί το ρωσικό γυναικείο μπάσκετ επί σειρά ετών. Κοντεύει να γίνει πιο Ρώσος από τον «πατερούλη»! Διάολε, δεν έχει δει τίποτα εκεί, που να μας είναι χρήσιμο; Σιγά μην τον ρωτήσουν οι φωτεινοί παντογνώστες.
Αλλά, πετάξτε τους όλους στα σκουπίδια. Και τη Βάσω Στασινού (σύζυγο του Αντώνη Νικοπολίδη), που είναι πρώην παίκτρια της ΑΚΑΗ (όπως κι η αδερφή της, κι η Ελένη Ψήμα κι άλλες), η οποία θα μπορούσε να δώσει και μια νότα… γκλάμουρ στο πρωτάθλημά μας. Τι να μας πει κι η Βασούλα;
Δεν θέλουμε κανέναν. Μα μια επιτροπή, ρε παλικάρια, να πάει να διαπραγματευτεί για όλες τις ομάδες τα βασικά αγαθά (εισιτήρια, ξενοδοχεία, κτλ.). Αν αντί για έναν, έχεις 12, δεν θα πάρεις καλύτερες τιμές; Να κυνηγήσει μια τηλεόραση κι ας μην παίρνει ευρώ, ώστε να γίνει πιο ενδιαφέρουσα η ιστορία για τους χορηγούς.
Ο Φάρος βγήκε πέρυσι δεύτερος, αλλά προτίμησε να αποχωρήσει, αφού δεν υπήρχε το παραμικρό ενδιαφέρον, ο Παναθηναϊκός θέλει να επιστρέψει γιατί είναι Παναθηναϊκός κι όλοι οι άλλοι μετρούν χαμένες εργατοώρες, άσκοπη περιπλάνηση, απαξίωση (από τους άλλους) του αθλήματος που αγαπούν κι εντέλει απαξίωση των ίδιων.
Αντί επιλόγου: Για την Α2 τα γράψαμε χθες. Για την Α1 γυναικών σήμερα. Αν υπάρχουν κάποιοι που έχουν διαφορετική εικόνα με χαρά να τους ακούσομε. Αν όχι, αλήθεια, ποιο πρωτάθλημα διοργανώνει με επιτυχία η ΕΟΚ;
