Ο Παναθηναϊκός προχώρησε στην απόκτηση του Στεφάν Λάσμε, ο Ολυμπιακός έσπευσε να ανανεώσει τον Βασίλη Σπανούλη. Αμφότεροι άνω των 30, σε… προχωρημένη μπασκετική ηλικία, τέτοια που αρκετοί θεωρούν ότι θα έπρεπε να βρίσκονται κοντά στη συνταξιοδότηση. Είναι, όμως, έτσι;
Το… προσδόκιμο ζωής ενός μπασκετμπολίστα έχει ανεβεί και μάλιστα κατά πολύ. Βλέπετε, πλέον οι προπονήσεις δεν είναι «πάνω τα χεράκια, κάτω τα χεράκια», είναι επιστημονικές, οι παίκτες έχουν αλλάξει τον τρόπο που λειτουργούν, προσέχουν διαφορετικά το κορμί τους. Μόνο η ταυτότητα μαρτυρά ότι οι δύο συγκεκριμένοι σταρ (και όχι μόνο αυτοί) είναι +30, η εικόνα του σώματός τους είναι εντελώς διαφορετική.
Ιδεοληψίες για 36χρονους δεν υπάρχουν πια, παρά μόνο σε όσους δεν παρακολουθούν την εξέλιξη του αθλήματος. Και βέβαια, από τη στιγμή που σωματικά οι παίκτες μπορούν να σταθούν σε υψηλό επίπεδο, είναι κέρδος η πείρα (την εμπειρία την περπατάς, δεν τη δανείζεσαι), η επαναληπτικότητα των εικόνων (έχει… σπάσει η χολή τους), η ικανότητα να διαχειριστούν κρίσεις και δύσκολες καταστάσεις.
Το +30 θα βάραινε αν έψαχνε κάποιος παίκτη να παίζει 30+ λεπτά. Μόνο που στο σύγχρονο μπάσκετ, οι παίκτες δεν μπορεί να μένουν τόση ώρα πάνω στο παρκέ, καθώς η ταχύτητα έχει αλλάξει, κανείς δεν μπορεί να μην συμμετέχει και στις δύο πλευρές του παρκέ και ζητούμενο ανά πάσα στιγμή είναι τα… φρέσκα πόδια στην πεντάδα.
Ως εκ τούτου, το 25λεπτο είναι το μάξιμουμ, σε ομάδες που έχουν βάρος, ομάδες που έχουν παίκτες οι οποίοι είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να προσφέρουν, δίχως να υποστούν υπερβολική καταπόνηση, να ξεζουμιστούν, να χάσουν τη φρεσκάδα τους. Κι είναι αυτονόητο ότι σε κάποιες «ειδικές καταστάσεις» θα μείνουν πάνω στο παρκέ όσο χρειαστεί, αλλά στο σύνολο των αγώνων δεν έχουν παρά να συντηρηθούν, να έχουν λογικό χρόνο συμμετοχής.
Γιατί τα γράφουμε όλα αυτά; Επειδή λύσεις τύπου Σπανούλη ή Λάσμε δεν είναι (αλίμονο) λύσεις ανάγκες, αλλά κυρίαρχες επιλογές. Μιλάμε για παίκτες που έχουν να προσφέρουν πολλά, παίκτες που μπορούν να βγάλουν ενέργεια, παίκτες που μπορούν να σταθούν με αξιώσεις και να είναι κυρίαρχοι του παιχνιδιού.
Το μπάσκετ είναι (κι όποιος πει το αντίθετο κάνει λάθος) ένα σπορ, στο οποίο «σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν» όμως πρέπει να ορίσει καθένας από εμάς πότε… γερνάει κάποιος. Όχι όταν περάσει τα 30, αλλά όταν σταματήσει να προσέχει το σώμα του. Κι όσοι κάνουν συνειδητά πρωταθλητισμό, απλά το… τερματίζουν.
