Το 2000, το Final 4 της Euro league θα διεξαγόταν στο καινούριο γήπεδο του ΠΑΟΚ στο Παλατάκι. Προσωπικά εγώ έχω πάει σε τρία εγκαίνια αυτού του γηπέδου, με τρεις διαφορετικούς προέδρους, Βεζυρτζή, Οικονομίδη και Αλεξόπουλο.
Το 2000 προπονητής ήταν ο Κροάτης Πέτερ Σκάνσι, αν και έπρεπε να μείνουν σαν πρώτοι προπονητές ο Φλεβαράκης με τον Σφαιρόπουλο, αφού και κύπελλο Ελλάδος και έξοδο στην Euro league, πήραν!!!
Το καλό είναι ότι αυτοί ξέρανε ότι άμα η ομάδα δεν πήγαινε τρένο, πάλι αυτοί θα έβγαζαν το φίδι από την τρύπα. Το κακό ήτανε, ότι ναι μεν φτιάξαμε ομάδα για Euro league, αλλά όχι ομάδα για να φτάσουμε στο Final 4, που θα γινόταν στο σπίτι μας στο Παλατάκι.!!!
Μερικές φορές οι μεγάλοι παράγοντες κάνουνε μεγάλα λάθη. Βάζουνε τα λεφτά τους χωρίς να κάνουν το σωστό για την ομάδα. Άλλοι λένε, ότι θα πάρω 2 πολύ καλούς Αμερικάνους, να μου βάζουν από 20 πόντους ο καθένας και οι υπόλοιποι να συμπληρώνουν, άλλοι λένε θα επενδύσω σε 2-3 μικρούς με ταλέντο και σε 3-4 χρόνια η ομάδα θα φτιάξει ένα κορμό με αυτούς και θα συμπληρώνω τους άλλους, άλλοι παίρνουν έναν καταξιωμένο προπονητή και ακριβό με μέτριους παίχτες, ενώ υπάρχουν και άλλοι που γίνονται παράγοντες, υπογράφουν συμβόλαια σε παίχτες, ενώ δεν έχουν λεφτά, απλώς για να γίνουν διάσημοι και να τους μάθει το πανελλήνιο, και αυτό γίνεται πολύ συχνά.
Βγαίνει ένας άσχετος και λέει ότι θέλει να αγοράσει μια ομάδα. Αμέσως τρελαίνονται οι δημοσιογράφοι, οι εφημερίδες και βγάζουν βιογραφικά, συνεντεύξεις, φωτογραφίες, γίνεται γνωστή η δουλειά τους, οι εταιρίες τους, και αμέσως γίνονται διάσημα πρόσωπα.
Και στο τέλος μένει μια μπαρούφα και εξαφανίζονται. Πάντως αυτοί το κάνουνε το κομμάτι τους, γίνανε τουλάχιστον για μια βδομάδα γνωστοί και τσάμπα μάλιστα.
Όσο για εμάς, η ομάδα ήτανε καλή, αλλά όχι σούπερ. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, ο Αλεξόπουλος που από την στιγμή που η ομάδα θα έπαιζε Euro league και μάλιστα στην έδρα του, έπρεπε να επενδύσει πιο πολλά λεφτά για να φέρει τουλάχιστον 2 ακόμα αστέρια στην ομάδα και ας έλεγε ότι φέτος θα κάνουμε υπέρβαση στο budget, γιατί έχουμε μεγάλη ευκαιρία να κατακτήσουμε την κούπα ,και για του χρόνου θα μειωθεί το budget.
Πιστέψτε με, κανένας μα κανένας δε θα είχε πρόβλημα.
Τελικά δεν καταφέραμε να φτάσουμε μακριά στην Ευρώπη, γιατί σίγουρα ήτανε μια κλάση πιο πάνω από εμάς οι μεγάλες ομάδες. Αλλά στο ελληνικό πρωτάθλημα πηγαίναμε σούπερ.
Φτάνοντας στα play off, βρίσκουμε πάλι τον Ολυμπιακό μπροστά μας. Ένα deja vu βρε αδελφέ μου, μόνο που αντί για τον Στογιάκοβιτς, ήτανε ο Γιώργος Μπαλογιάννης, πάλι στα τελευταία δευτερόλεπτα, με εντυπωσιακό τρίποντο που μας έδωσε τη νίκη 66-69.
Κόλαση το γήπεδο, 15.000 Oλυμπιακοί να φωνάζουν ασταμάτητα.
Μια τριποντιά ο Μπαλού και κάνουμε το 0-1 μέσα στο ΣΕΦ και πάρτους πάλι κάτω.
Δεν ξέρω τι είχε γίνει, αλλά ο Ολυμπιακός ήτανε σαν κοιμισμένος. Οι παίχτες, δεν ήτανε ούτε πωρωμένοι, ούτε είχανε εκείνο το βλέμμα που σε σκοτώνει. Λες και ήταν μαλωμένοι μεταξύ τους. Από την άλλη εμείς, και ενώ είχε φύγει ο Σκάνσι, γιατί δεν κατάφερε να προκριθεί η ομάδα στο Final 4 της Euro league, είχε ξανά αναλάβει το δίδυμο Φλεβαράκης-Σφαιρόπουλος, και παίζαμε πιο καλά γιατί αισθανόμαστε πιο ασφαλείς με αυτούς τους δύο.
Ξαφνικά όμως σκάει μια φήμη, ότι εγώ έχω κρυφά υπογράψει πριν από λίγο καιρό με τον Ολυμπιακό!!!.Να χτυπάει το τηλέφωνο μου ασταμάτητα. Οι μισοί να με βρίζουν και οι άλλοι μισοί να με απειλούνε. Άντε να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας εγώ τώρα. Ο 2 επόμενες ημέρες ήταν από τις χειρότερες που είχα περάσει. Όλοι με κοιτούσαν με μισό μάτι. Οι προπονητές δοκιμάζανε στην προπόνηση, συστήματα χωρίς εμένα στην πεντάδα.
Πάω τους πιάνω.
«Τί κάνετε ρε! Ούτε εσείς με πιστεύετε;;;» τους λέω. Τί να πούνε και αυτοί. Τόσα λέγονταν και άλλα τόσα γράφτηκαν στις εφημερίδες.
Ξεκινάει το ματς και εγώ στο πρώτο ημίχρονο δεν βλέπομαι. Ένιωθα ότι πάω στο απόσπασμα για εκτέλεση. Στο ημίχρονο, μέσα τα αποδυτήρια, είναι έτοιμοι να εκραγούνε.
Με πιάνει ο Φλεβαράκης και με ρωτάει ευθέως. «Με πούλησες ΡΕΕΕΕΕ , ΝΑΙ Η ΟΧΙ;;;».
«Τρελός είσαι;» του φωνάζω!!!. Αλλά βλέπω στα μάτια του οτι δεν με πιστεύει. Αρχίζω κλοτσάω ότι βρίσκω μπροστά μου. Με πιάνει ο Κολτεμπέλα από τον λαιμό και μου λέει: «Άμα υπέγραψες στον Ολυμπιακό αυτοί οι ίδιοι θα σε ξεφτιλίσουν !!!!!!!!!! Μπες τώρα μέσα και δείξε πόσο ΑΝΤΡΑΣ είσαι …».
Πριν ξεκινήσει το δεύτερο ημίχρονο, κλείνω τα μάτια μου για μερικά δευτερόλεπτα, να μιλήσω με τον εαυτό μου. Ζητάω από τον Θεό, όχι να κερδίσουμε, αλλά να μου δώσει δύναμη να παλέψω σαν παλικάρι με όλη μου την ψυχή, για να μην μείνει ούτε ένας με την αμφιβολία ότι εγώ έχω πουλήσει την ομάδα που τόσο αγαπάω.
Αυτό που έχω να πώ είναι ότι στο δεύτερο ημίχρονο, τους έβαλα όλους μέσα στα καλάθια, κάναμε το 2-0 και πήγαμε στον τελικό Ελλάδας .
Ήταν η πρώτη φορά στην ζωή μου που δεν πανηγύρισα νίκη της ομάδας μου, γιατί ήμουνα τόσο πιεσμένος, που ήθελα να πάω κάπου κρυφά μόνος μου και να τα σπάσω όλα, να τα διαλύσω όλα, πράγμα που έκανα στα δικά μας αποδυτήρια και στο γραφείο του Χάρη, που ήταν φύλακας τότε του Παλαί Ντε Σπορ.
Όταν λίγο καιρό μετά ανακάλυψα την αλήθεια και ότι ο Ξανθός, Ιωαννίδης είχε κάνει πάλι τις απατεωνιές του, και είχε εξαπλώσει αυτή τη φήμη που λίγο έλειψε να με καταστρέψει, δεν ξέρω και εγώ πώς συγκρατήθηκα, αλλά έχε χάρη που του έχω μεγάλη αδυναμία, αφού Ιωαννίδης είναι αυτός, και ο ίδιος παραδέχεται ότι με μαεστρία προσπάθησε να φτιάξει και να χαλάσει, και να φέρει τα πάνω κάτω στο ελληνικό μπάσκετ,όπως έκανε πάντα.
Στους τελικούς ΠΑΟ- ΠΑΟΚ ,με απλά ελληνικά, ο Παναθηναϊκός ήταν ασταμάτητος και εύκολα μας έκανε το 3-0. Μετά την κατάκτηση της Euro league που έγινε στο Παλατάκι μας, ο ΠΑΟ ήτανε πραγματικά η καλύτερη ομάδα που έχω αγωνιστεί ποτέ, εναντίον. Τη χρονιά ’99-’00. ο ΠΑΟ είχε την καλύτερη ομάδα όλων των εποχών!!!. Δεν νομίζω να βγει ποτέ τέτοια ομάδα ξανά στην Ευρώπη είχε τα πάντα από παίχτες και από προπονητές
Πριν κλείσει η προηγούμενη χρονιά, ο Αλεξόπουλος πούλησε τις μετοχές του σε κάποιον Μπατατούδη. Ένας λεφτάς που δεν τον ήξερε η μάνα του, ξαφνικά αγοράζει όλον το ΠΑΟΚ και τάζει εκατομμύρια σε όποιον μιλούσε ελληνικά.
Ο καινούριος Μεσσίας της Σαλονίκης μόλις είχε φτάσει. Είτε ποδοσφαιριστής, είτε μπασκετμπολίστας, όποιος ήταν ελεύθερος τον αγόραζε. Πόσα θες; Τόσα; Πάρτα! Αυτές ήταν οι διαπραγματεύσεις που έκανε με τους μάνατζερ.
Όλοι θέλανε να έρθουνε στον ΠΑΟΚ τότε. Όλοι οι Έλληνες παρακαλάγανε, όλοι οι ξένοι, έκαναν σαν τρελοί. Να με παίρνουν παίχτες εμένα, για να πω μια κουβέντα. Πλάκα είχε τότε. Μετά ήτανε το κακό. Και αφού είχε αγοράσει όλη την αφρόκρεμα της Ελλάδος, Σιγάλα, Λιαδέλη, Κορωνιό, Λημνιάτη και τέσσερις κοινοτικούς, συν 2 αμερικανούς, είχα μείνει εγώ με τον Κλαούντιο Κολτεμπέλα, και όλοι είχαμε υπογράψει το λιγότερο 200.000.000δρχ τον χρόνο…..
Πηγή: g-point.gr
