Έφτασε στο «μη παρέκει» και πλέον είναι μετέωρος. Δεν μπορεί να κάνει ούτε μπρος, ούτε πίσω, είναι σαν τον σαστισμένο μποξέρ, που δέχεται το ένα χτύπημα μετά το άλλο, τα χέρια του έχουν ανοίξει, η άμυνα έχει καταρρεύσει, αλλά το κακό είναι πως δεν μπορεί να πετάξει λευκή πετσέτα.
Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος είναι ζαλισμένος. Δεν περίμενε ότι άλλη μια αποκοτιά, άλλη μια αυθαιρεσία, θα ήταν τόσο δύσκολα διαχειρίσιμη. Από τη μια οι τέσσερις διαιτητές της Ευρωλίγκας έχουν τον νόμο με το μέρος τους. Κι είναι έτοιμοι να τον… χορέψουν, ταράζοντάς τον στη νομιμότητα.
Ακόμα κι αν δεν το κάνουν οι ίδιοι, έρχονται οι παράγοντες ομάδων -όπως για παράδειγμα του Ολυμπιακού– και ρωτούν τα αυτονόητα. Πώς είναι δυνατόν να εξαιρεθούν οι τέσσερις διαιτητές του υψηλότερου πρωταθλήματος από τον τελικό του Κυπέλλου; Μα δεν είναι δυνατόν. Κι η πλάκα είναι πως αυτό πρέπει να το κάνει άλλες τρεις έως πέντε φορές, ανάλογα με τους τελικούς του πρωταθλήματος… Γίνεται; Δεν γίνεται.
Είναι ο εγωισμός που τον κρατά να μην χρησιμοποιήσει τους τέσσερις στα «μεγάλα» ματς, αλλά δεν έχει από κάπου για να πιαστεί. Ή νομίζει κανείς ότι οι τέσσερις θα «βολευτούν» παίζοντας 2-3 παιχνίδια του Κόροιβου, κάνοντας ταξίδι αναψυχής στα Τρίκαλα; Αν αυτό νομίζετε, κάνετε λάθος.
Οι τέσσερις είναι αποφασισμένοι (περισσότερο απ’ όλους ο Σπύρος Γκόντας) να δείξουν στον Γιώργο Βασιλακόπουλο ότι τέλειωσαν οι μέρες της αυθαιρεσίας. Ο πρόεδρος της ΕΟΚ πατάει σε κινούμενη άμμο και με κάθε βήμα βουλιάζει περισσότερο. Ήδη υποχρεώθηκε να βγει μπροστά (κάτι που διαχρονικά σιχαίνεται) και να στείλει ένα έγγραφο στους διαιτητές, για να επιλέξουν το πρωτάθλημα που θα αγωνίζονται του χρόνου (ΦΙΜΠΑ ή Ευρωλίγκα).
Αστειότητες. Νομικίστικα τερτίπια, που θα καταπέσουν χωρίς καν να συζητηθούν, τα οποία οι διαιτητές θα μετατρέψουν σε κουρελόχαρτα. Βλέπετε, πλέον δεν πάνε ούτε στην… τουαλέτα, αν δεν έχουν συμφωνήσει με τους νομικούς τους εκπροσώπους. Δεν χαρίζουν τίποτα, θέλουν ό,τι τους ανήκει και τα… περσινά.
Το σημαντικό είναι πως τα μέλη της ΚΕΔ έκαναν πίσω, νιώθοντας την απειλή. Πλέον, αν θελήσει να καθαρίσει την υπόθεση ο Γιώργος Βασιλακόπουλος, πρέπει να λερώσει τα χέρια του, να μπει να παλέψει στον στίβο μάχης. Και δεν το έχει. Δεν μπορεί, δεν έχει στηρίγματα, δεν έχει κάτι για να πιαστεί.
Ο Γιώργος Βασιλειάδης έχει επιλέξει να στηρίξει απόλυτα τον Γιώργο Βασιλακόπουλο. Καλά κάνει, αλλά οφείλει να το πράξει διατηρώντας αρχές, υπερασπιζόμενος δίκαια. Το πράττει; Για την ώρα γνωρίζει ο ίδιος, αλλά πλέον έχει μπει για τα καλά στο κάδρο. Εγκαλείται για το θέμα των διαιτητών, όπως συνέβη και με την εισαγγελική παραγγελία. Το καλό τριτώνει με την υπόθεση «εγκληματική οργάνωση», που -ναι, καλά διαβάζετε- δεν έχει μπει στο αρχείο, αλλά ο ένας μετά τον άλλον καταθέτουν οι μάρτυρες.
Τα καλύτερα έρχονται…
