Όταν κερδίζεις ξανά και ξανά στο ΣΕΦ, δεν μπορεί να είναι θέμα τύχης. Ο Τσάβι Πασκουάλ μοιάζει να έχει πάρει τον αέρα του Γιάννη Σφαιρόπουλου κι αυτό φάνηκε ξεκάθαρα χθες, με τον Καταλανό να παίζει τον Ολυμπιακό εκεί που λογικά υπερτερούσε και τον Έλληνα κόουτς να μην μπορεί να αντιδράσει.
Ο Παναθηναϊκός νίκησε επειδή ο Πασκουάλ έπεισε τους παίκτες του ότι έπρεπε να παίξουν άμυνα. Κι αν κρίνουμε από το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός πέταξε στα σκουπίδια 4.16″ στο πρώτο δεκάλεπτο και 3.20″ στο ξεκίνημα της δεύτερης περιόδου, δείχνει πως οι φιλοξενούμενοι ήταν πιο έτοιμοι.
Ο Καταλανός άφησε εκτός αγώνα τον Ντένμον (DNP) και μπορεί να του βγήκε, όμως έχει ο Παναθηναϊκός την άνεση να παίζει με έναν λιγότερο ξένο;
Με split και kick στην επίθεση, με τον Ρίβερς να αποτελεί σταθερό πονοκέφαλο , τον Λεκαβίτσιους να δείχνει πόσο έλειπε πέρυσι ένας επιπλέον κοντός στο “τριφύλλι”, αλλά και τον Βουγιούκα να δίνει λύσεις στο τέλος, ο Πασκουάλ έβρισκε ό,τι ζητούσε.
Συνήθως οι… ειδήσεις βγαίνουν από τους ηττημένους. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος αμφισβητήθηκε από τους οπαδούς του Ολυμπιακού. Όχι παράλογο.
Δεν έχει βρει λύσεις στην επίθεση, η οποία είναι πολύ στατική. Τον αδικεί το ότι οι ψηλοί ήταν… αλλού (πλην του ΜακΛιν στο τέλος), όμως αυτό οφείλεται και στην πολύ καλή αμυντική προσαρμογή του Παναθηναϊκού.
Ο Ολυμπιακός δεν τρέχει, οι παίκτες του είχαν άγχος, όποτε πλησίαζαν στο σκορ έμοιαζαν να θέλουν να τελειώσουν το ματς αμέσως. Εντάξει, είναι δεδομένο ότι λείπει ο Σπανούλης, αλλά δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη άλλη μια πολύ κακή εμφάνιση του Ρόμπερτς, η αναιμική παρουσία του Τόμπσον.
Συνυπολογίστε την κακή βραδιά των Πρίντεζη, Μιλουτίνοφ κι έχετε την εικόνα του Ολυμπιακού των Στρέλνιεκς, Μάντζαρη, Παπαπέτρου. Ως εκεί.
Στο διά ταύτα. Η μοίρα των προπονητών είναι να περνούν από το ζεστό στο κρύο. Αν έχανε ο Πασκουάλ θα ήταν με την πλάτη στον τοίχο, τώρα ο Σφαιρόπουλος έχει τον… μουτζούρη. Μόνο που ούτε οι νίκες, ούτε οι ήττες είναι προϊόν τύχης. Κι υποχρέωση να διορθώνεις τα λάθη…
