Λένε πως η μαγεία κρύβεται στην απλότητα, γι’ αυτό και τις περισσότερες φορές το απλό είναι και το πλέον δύσκολο. Το να κάνεις ευτυχισμένα τα παιδιά, δεν είναι εύκολη υπόθεση, αφενός γιατί δεν έχουν μάθει να… κρύβονται, δεν γνωρίζουν ποιο είναι το “πολιτικά ορθό” κι όταν κάτι δεν τους αρέσει στο λένε κατάμουτρα. Αν θέλετε να δείτε… ευτυχισμένες φατσούλες δεν έχετε παρά να πάτε στον Κολωνό, εκεί όπου ο “μικρός” Ιάσωνας μεγαλουργεί.
Δεν είναι σωματείο με ιστορία, με πλούτο, με περγαμηνές. Υπάρχει χάρη στο μεράκι κάποιων ανθρώπων και καθημερινά δίνει μάχη. Όχι τόσο εντός των τεσσάρων γραμμών, όπου πηγαίνει εξαιρετικά, όσο έξω από αυτές.
Ο Ιάσωνας δεν έχει αντρική και γυναικεία ομάδα, αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να έχει πάνω από 200 παιδιά στις τάξεις του. Παγκορασίδες, Κορασίδες, Νεάνιδες, Παμπαίδες, Παίδες, Έφηβοι πρωταγωνιστούν, ανταγωνίζονται ομάδες του επιπέδου του Παναθηναϊκού, διεκδικούν (ειδικά στα γυναικεία τμήματα) το πρωτάθλημα της Αθήνας.
Αν ήταν μόνο αυτό, ίσως και να μην άξιζε την αναφορά μας. Το κοινωνικό έργο του Ιάσωνα είναι απείρως σημαντικότερο. Τράπεζα αίματος, καλλωπισμός των σχολικών χώρων που φιλοξενούν τις δραστηριότητες, καμπ, κοινωνική πολιτική σε ανθρώπους με χαμηλό εισόδημα, αλληλεγγύη στα προσφυγόπουλα και μια σειρά από ενέργειες που κάνουν καλύτερους τους γονείς και μαθαίνουν στα παιδιά πως το μπάσκετ δεν είναι μόνο πόντοι, αλλά τρόπος να έρθεις σε επαφή με τον συνάνθρωπο.
Σε μια ευαίσθητη περιοχή, ευαίσθητοι άνθρωποι δημιουργούν καθημερινά ένα μικρό θαύμα. Με αγνά υλικά (αγάπη, πάθος, μεράκι) και γνώμονα την προσφορά στο κοινωνικό σύνολο, μοιάζουν με αναλογικό ρολόι σε ψηφιακή εποχή, μοιάζουν να είναι οι… τελευταίοι ρομαντικοί.