Τον υπνοβάτη δεν πρέπει να τον τρομάξεις ξυπνώντας τον απότομα, γιατί μπορεί να του προκαλέσεις ζημιά. Ο Γιώργος Βααιλακόπουλος, σε συνέντευξη του, εκτίμησε ότι η πορεία της εθνικής ομάδας είχε θετικό πρόσημο! Αν δεν το κατάλαβε η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου, τόσο το χειρότερο γι’ αυτήν.
Πιστεύω να τον πληροφόρησαν ότι τερματίσαμε 8οι, ενώ στο προηγούμενο Ευρωμπάσκετ είχαμε καταταγεί 5οι. Με ποια λογική θεωρείται θετικό το πρόσημο; Εκτός αν εννοεί ότι 5+3=8… Κερδίσαμε την 9η , 18η και 24η ομάδα και πανηγυρίζει. Δεν κατεβάσαμε τον πήχη αλλά τον αφαιρέσαμε τελείως, θεωρώντας επιτυχία να μπούμε στο σκάμμα.
Δεν χρειάζεται κανείς να προσθέσει το οτιδήποτε, ώστε ο απλός φίλαθλος να σχηματίσει ιδία γνώμη για το ποιοι καταδυναστεύουν το μπάσκετ, και γιατί βρισκόμαστε σε αυτή την κατάσταση.
Μάλλον δεν υπήρχε δημοσιογράφος στην συνέντευξη, γιατί δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι σε τερατώδεις απόψεις, που μας κάνουν να πιστεύουμε ότι πληρώνουμε το τίμημα για να κυκλοφορούμε με αυτιά και μάτια, όπως “πραγματικό Hall of Fame, αυτό της FIBA“ δεν υπήρχε αντίλογος, ή έστω μια στενάχωρη αντίρρηση.
Φυσικά στη συνέχεια αυτοαναιρείται, όταν στην προσπάθεια να προβάλει το “εγώ” του, μας πληροφορεί ότι η είσοδος στο Hall of Fame του Νίκου Γκάλη ήταν ρουσφέτι του ιδίου, χωρίς να καταλαβαίνει ότι διασύρει τον θεσμό και συγχρόνως υποτιμά την τεράστια προσφορά του αθλητή. Αν απαιτείται ρουσφέτι, τότε όχι μόνο πραγματικό δεν είναι, αλλά ούτε καν Hall of Fame και μάλλον φέρνει σε τοπική οργάνωση κόμματος, που βολεύει τα δικά της παιδιά.
Η αλήθεια καθενός είναι το ψέμα του
Επαναλαμβάνεται η παρανοϊκή θέση ότι το σύμπαν συνωμοτεί εναντίον του… ηρωικού παράγοντα, που αντιστέκεται. Σε τι ακριβώς δεν γνωρίζουμε.
“Εδώ έχουμε πλέον να κάνουμε με μία εταιρεία στην οποία περιλαμβάνονται ατζέντηδες, δικηγόροι, παίκτες και δημοσιογράφοι που σου λένε “ποιος συνεχίζει να αντιστέκεται; Η ΕΟΚ και ο Βασιλακόπουλος“.
- Ποια εταιρεία;
- Ποιοι ατζέντηδες;
- Ποιοι δικηγόροι;
- Ποιοι παίκτες;
- Ποιοι δημοσιογράφοι;
- Σε τι αντιστέκεται;
Δεν περιμένουμε φυσικά απαντήσεις, που λογικά θα έπρεπε να εκμαιεύσει ο δημοσιογράφος, τον οποίο θα πρέπει να τον πήρε ο ύπνος, από την μονότονη επανάληψη μη δημιουργικών ασαφειών.
Το να κάνεις λάθη όταν λειτουργείς, είναι αναπόφευκτο. Το να μην τα αναγνωρίζεις είναι τραγωδία, γιατί δεν αφήνεις περιθώριο για να τα διορθώσεις.
