Το 2005 αποτελεί έτος-ορόσημο, όχι γιατί κατακτήσαμε για δεύτερη φορά το Ευρωμπάσκετ στο Βελιγράδι, αλλά γιατί τότε συγκροτήθηκε -με την παρούσα μορφή- η βρετανική Ομοσπονδία μπάσκετ και, μόλις δώδεκα χρόνια αργότερα, είναι σε θέση να μας παραδώσει μαθήματα τόσο στο επίπεδο της διαχείρισης της Εθνικής Ομάδας όσο και σ’ αυτό του μάρκετινγκ.
Οι Βρετανοί, λοιπόν, σχημάτισαν την Ομοσπονδία τους, την 1η Δεκεμβρίου 2005, κι αυτό επειδή πέντε μήνες νωρίτερα τους είχε ανατεθεί η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012, στην πόλη του Λονδίνου, κι ως οικοδεσπότες έπρεπε να συμμετάσχουν σε κάθε άθλημα, δηλαδή και στο μπάσκετ.
Δεν έμειναν, όμως, άπραγοι γιατί ζήτησαν τη βοήθεια των καλύτερων, από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Στο τρέχον Ευρωμπάσκετ, μάλιστα, παρουσίασαν ένα αξιόμαχο πρόσωπο αν κι ηττήθηκαν και στα πέντε ματς του τέταρτου ομίλου κόντρα στη Σερβία, στη Λετονία, στην Τουρκία, στο Βέλγιο και στη Ρωσία.
Επόμενος στόχος για τον νέο προπονητή της ομάδας, Τόνι Γκαρμπελότο, ο οποίος ανακοινώθηκε έγκαιρα ως διάδοχος του Τζο Πράντι, είναι τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2019 κι η Βρετανία θα τεθεί αντιμέτωπη με την Ελλάδα, την Εσθονία και το Ισραήλ.
Οι Βρετανοί, λοιπόν, που στο θέμα του μάρκετινγκ μπορούν να κάνουν το Μπιγκ Μπεν να ηχήσει ακόμα και τώρα που έχει απενεργοποιηθεί για λόγους συντήρησης, ξεκίνησαν ήδη την προπώληση εισιτηρίων (περισσότερα εδώ) για τον αγώνα κόντρα στην Εθνική μας που θα πραγματοποιηθεί, στις 24 Νοεμβρίου, στο Λέστερ.
Ακολουθούν, μάλιστα, ήπια τιμολογιακή πολιτική, τη στιγμή που στην… μπασκετομάνα Ελλάδα με τις πάμπολλες διακρίσεις -σε εθνικό και συλλογικό επίπεδο- αναζητούμε τον επόμενο κόουτς της “Επίσημης Αγαπημένης” και ξιφουλκούμε για το αν θα είναι ο Θανάσης Σκουρτόπουλος με τεχνικό διευθυντή τον Κώστα Μίσσα, που κλήθηκε να βγάλει τα κάστανα απ’ τη φωτιά στο… κρύο Ελσίνκι, ή κάποιοι άλλοι… ουρανοκατέβατοι.
Σε όλα αυτά, όμως, πρέπει να συμπεριλάβουμε τις απουσίες λόγω των “παραθύρων” της FIBA μεσούσης της σεζόν και στα οποία αντιτάσσονται NBA κι Ευρωλίγκα. Αυτό το κεφάλαιο, εντούτοις, θα αναλυθεί αργότερα γιατί ακόμα μελετούμε τον… πρόλογο.
Οι νησιώτες, λοιπόν, αναπτύσσονται κι εμείς είτε κάνουμε βήματα πίσω είτε -στην καλύτερη περίπτωση- μένουμε σταθεροί ευλογώντας διαρκώς τις δάφνες του παρελθόντος. Ένδοξο… παρελθόν, μόνο που οι εποχές αλλάζουν και μπορεί να “αρκούν οι παίκτες γιατί παίκτες έχουμε” αλλά, από την άλλη, τα πάντα έχουν να κάνουν με την οργάνωση και την εικόνα σε πολλά επίπεδα.
Αυτή η εικόνα, όμως, που εκπέμπει η ΕΟΚ, μοιάζει ασπρόμαυρη, τη στιγμή του 4Κ κι είτε θα ακούσουν οι διοικούντες το ξυπνητήρι που ηχεί -δίχως να του βγάλουν τις μπαταρίες- είτε θα τους προσπεράσουν όλοι – ακόμα κι οι Βρετανοί που “ανακάλυψαν” την πορτοκαλί μπάλα τον 21ο αιώνα.
