Τις τελευταίες ημέρες ο Γιάννης Ζερβός (ή αλλιώς ο χορηγός του Δούκα, έτσι όπως περιγράφεται) είναι “πρώτο θέμα“, σχεδόν σε όλα τα site και όχι μόνο. Η σύλληψή του έγινε αφορμή για να ανακαλύψει ο δημοσιογραφικός και μπασκετικός κόσμος ότι κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας. Αίφνης πολλοί είδαν το… φως το αληθινό.
Εμείς πάλι επιλέξαμε να είμαστε φειδωλοί σε όσα γράψαμε. Το γιατί το εξήγησα επαρκώς σε ένα status μου στο facebook, άλλωστε εμείς γράφαμε όταν κανείς άλλος δεν τολμούσε. Το δικό μου πρόβλημα δεν είναι ο Ζερβός, ας αντιμετωπίσει ο άνθρωπος τα δικά του προβλήματα και με το καλό να τα ξεπεράσει.
Το πρόβλημά μου είναι ότι αν κάποιος κουνήσει 10 πεντακοσάρικα, ο χώρος πέφτει στα γόνατα.
- Αλήθεια, δεν όφειλε η ΕΟΚ (αγαπημένος της ήταν κι ας κάνει τώρα ότι δεν τον γνωρίζει) να ψάξει το παρελθόν του;
- Αλήθεια, δεν όφειλε ο σεβαστός κι εξαίρετος κύριος Δούκας, να δει σε ποιον παραχωρεί όχι την ομάδα, αλλά το όνομα ενός εξόχως σοβαρού σχολείου;
- Αλήθεια, δεν όφειλαν οι μάνατζερ να ψάξουν, πριν δώσουν ό,τι καλύτερο διέθεταν;
- Αν έψαχναν θα έβρισκαν με ευκολία ότι ένα από τα μεγαλόπνοα σχέδια του, το Garden Village στο Ληξούρι κατασχέθηκε κι οι υπάλληλοί του έμειναν απλήρωτοι.
- Αν έψαχναν θα έβρισκαν κι άλλα, για τα οποία ΔΕΝ θα γράψω. Όχι γι’ άλλο λόγο, αλλά γιατί υπάρχουν κι άνθρωποι που δεν βρίσκονται πια ανάμεσά μας.
- Αν έψαχναν θα έβρισκαν και τους παράξενους με τα ξυρισμένα μαλλιά, τους άσβερκους στην εξέδρα.
Δεν έψαξαν, γιατί το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν το πορτοφόλι του. Από τη στιγμή που πλήρωνε (και πλήρωνε καλά), ουδείς ενδιαφέρθηκε. Και τώρα, που το πρόβλημα βγήκε στην επιφάνεια, αυτοί που τον έγλυφαν έσπευσαν να τον “σταυρώσουν“. Αυτή η ράτσα των σκυλιών, αν μείνει ατάιστη σε δαγκώνει, σου τρώει τις σάρκες κι ο χορηγός του Δούκα το κατάλαβε από πρώτο χέρι.
Η περιπέτεια Ζερβού δείχνει πόσο εύκολα μπορεί κάποιος να διεισδύσει στον χώρο του μπάσκετ. Δεν έχουμε ούτε κληρονομικό χάρισμα, ούτε είμαστε σύγχρονοι Κλουζό. Όποιος μιλήσει με ανθρώπους από την Κεφαλονιά, από την Ηγουμενίτσα, από τους χώρους που είχε δραστηριοποιηθεί ο κ. Ζερβός, θα μάθει πράγματα. Καλά και κακά. Κρατάει όσα θέλει και μαζί κρατά και τις αποστάσεις.
Η αλήθεια -γιατί να το κρύψουμε άλλωστε;- είναι πως κανείς εκ των συμβαλλομένων δεν είδε το πρόσωπο του κ. Ζερβού (δεν υπάρχουν και πολλές φωτογραφίες του σε κυκλοφορία). Όλοι είδαν τα πρόσωπα στα χαρτονομίσματα που μοίραζε… Θαμπώθηκαν από το χρήμα και τώρα, που δεν υπάρχει άλλη ρευστότητα (προς το παρών, τουλάχιστον) είδαν το… φως το αληθινό.
