Αν δεν μας τον είχαν συστήσει, δύσκολα θα μπορούσαμε να αντιληφθούμε ότι ήταν ο ιδιοκτήτης του JUMP10. Όχι γιατί δεν μας… γέμισε το μάτι (το αντίθετο), αλλά επειδή ήταν συνάμα απλός, προσιτός και δεν σταμάτησε να δουλεύει (πρώτος έδινε το σύνθημα) για να πετύχει η διοργάνωση.
Όταν συναντούσαμε τον Andy Yuegang Wu (ή απλά Έντι, όπως τον φωνάζαμε) στο πρωινό, στο λόμπι, στο γήπεδο, ποτέ δεν είχε συνοδεία. Αντίθετα, όταν του ζητήσαμε να μας παραχωρήσει τη συνέντευξη, ήρθε με δύο συνεργάτες (την υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων και τον διευθυντή -κάτι σαν το δεξί του χέρι- του JUMP10).
Στην Ελλάδα θα είχε συμβεί το αντίθετο… Θα ήταν με συνοδεία στα γεύματα και μόνος στη συνέντευξη. Διαφορά κουλτούρας; Ίσως. Ο Έντι, αυτός ο απλός άνθρωπος της διπλανής πόρτας, πλήρωσε κάτι παραπάνω από 2.000.000 δολάρια για να πραγματοποιηθεί το JUMP10! Απίστευτο…
– Πώς γεννήθηκε η ιδέα αυτής της διοργάνωσης;
“Μόνο στη Σαγκάη έχουμε 50-60 γήπεδα με αντίστοιχες υποδομές και σκεφτήκαμε ότι υπάρχει μεγάλο κενό, ανάμεσα στο ερασιτεχνικό και επαγγελματικό κοινό. Θελήσαμε να δώσουμε στα νέα παιδιά περισσότερες επιλογές”.
– Η προϊστορία του JUMP10;
“Ξεκίνησε πέρυσι με 16 ομάδες (4 από Κίνα, 4 από Ασία, 4 από Ευρώπη, 2 από ΗΠΑ και από μία από Καναδά και Μεξικό). Φέτος είχαμε 24 ομάδες από 20 διαφορετικές χώρες και θέλουμε κάθε χρόνο να βελτιώνεται όχι μόνο ποσοτικά -κάποια στιγμή δεν θα υπάρχει μεγαλύτερη δυνατότητα- αλλά ποιοτικά”.
– Το κόστος του JUMP10;
“Πέρυσι ήταν 1.300.000 δολάρια και φέτος έφτασε τα 2.200.000 ευρώ”.
Το κόστος μοιάζει υπερβολικό, αλλά υπολογίστε ότι ομάδες από 20 χώρες πήγαν στη Σαγκάη με πληρωμένα αεροπορικά εισιτήρια, μεταφορικά, διαμονή και διατροφή. Οι πέντε πρώτες ομάδες μοιράστηκαν 200.000 δολάρια, ο νικητής των καρφωμάτων πήρε 5.000 δολάρια, κάθε παίκτης και προπονητής 200 δολάρια για τη συμμετοχή του, ενώ όλοι ντύθηκαν με ρούχα του JUMP10. Και προφανώς δεν ήταν μόνο αυτά τα έξοδα…
– Πώς καλύπτονται αυτά τα χρήματα;
“Κυρίως από τη δική μου επιχείρηση, αλλά και από σπόνσορες. Η αγορά, όχι μόνο στην Κίνα, αλλά συνολικά στην Ασία είναι πολύ μεγάλη και στόχος μας είναι να γίνει το JUMP10 το καλύτερο στην ασιατική αγορά. Σε αυτή μας την προσπάθεια συνδράμουν και η κυβέρνηση και η Ομοσπονδία του μπάσκετ (σ.σ. έχει πρόεδρο τον Γιάο Μινγκ)”.
– Ποιο είναι το όραμα για το JUMP10;
“Όλοι βλέπουν τους αγώνες των λιγκών στην Ευρώπη και στην Αμερική. Εγώ θέλω να βάλουμε τις βάσεις για να είναι το JUMP10 το παγκόσμιο πρωτάθλημα ανάμεσα στο ερασιτεχνικό και το επαγγελματικό μπάσκετ”.
Ο Andy Yuegang Wu έπαιζε μπάσκετ. Αγωνίζονταν ως πόιντ γκαρντ, αλλά τα πάντα άλλαξαν από έναν… ψηλό. “Όλα ξεκίνησαν με τον Γιάο Μινγκ που πήγε στο ΝΒΑ κι όταν σταμάτησε συνεχίσαμε να παρακολουθούμε μπάσκετ. Για μένα είναι ταυτόχρονα και πάθος και μπίζνες” μας είπε.
– Πώς νιώθεις βλέποντας ανθρώπους από 20 διαφορετικές χώρες, με διαφορετική κουλτούρα και γλώσσα, να συναντώνται έχοντας κοινό σημείο αναφοράς το μπάσκετ;
“Θέλουμε να δημιουργήσουμε μια πλατφόρμα και να υπάρχουν ανταλλαγές ανάμεσα σε παίκτες που θα πάνε από Ασία Ευρώπη κι αντίθετα. Καταλαβαίνουμε ότι στην Ευρώπη δίνετε έμφαση στο ομαδικό παιχνίδι και στην τακτική. Κι εμείς έχουμε πολύ καλούς παίκτες και θέλουμε να τους μάθουμε να μπαίνουν σε ομαδικό πνεύμα και πλαίσιο. Αυτό άλλωστε είναι το μήνυμα της ζωής”.
– Σκέφτηκες να ταξιδέψει το JUMP10 στην Ευρώπη;
“Ναι, θέλουμε να το πάμε στην Ευρώπη. Καλέσαμε ομάδες απ’ όλο τον κόσμο, θέλουμε να αυξηθεί η συμμετοχή, να μεγαλώσουμε το brand στην Ευρώπη. Θέλουμε να κάνουμε αγώνες επιλογής στην Ευρώπη και μετά να φέρουμε τις έξι καλύτερες ομάδες. Να γίνονται κάτι σαν προκριματικά”.
– Έντι, βλέπεις ευρωπαϊκό μπάσκετ;
“Στην Ασία ξέρουμε μόνο το αμερικανικό μπάσκετ, μόνο το ΝΒΑ. Εγώ πάντα ενδιαφέρομαι για το ευρωπαϊκό μπάσκετ, γιατί είναι διαφορετικό από το αμερικανικό. Είναι ενδιαφέρον να μάθουμε το ευρωπαϊκό μπάσκετ”.
– Την παράσταση έκλεψε ένας… Ευρωπαίος, που παίζει στο ΝΒΑ…
“Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι ταλαντούχος παίκτης και στην επίθεση και στην άμυνα, αλλά το σημαντικότερο είναι πως είναι ταπεινός, μέσα κι έξω από το γήπεδο. Πιστεύω ότι θα είναι ο επόμενος Λεμπρόν Τζέιμς”.
– Πώς βρέθηκε ο Γιάννης στην Κίνα;
“Μέσω του Όντι Νόρρις, που είναι πρεσβευτής του ΝΒΑ, βρέθηκε επαφή. Ο Γιάννης ήταν καλεσμένος μας και θα συνεχίσουμε να καλούμε παίκτες από το ΝΒΑ. Βοήθησε και η εταιρία των προστατευτικών (AQ) κι ελπίζουμε η πολύ καλή σχέση που αναπτύξαμε να συνεχιστεί. Εγώ, πάντως, θα ανταποδώσω, πηγαίνοντας να δω αγώνα του Γιάννη στο ΝΒΑ”.
– Σκέφτεστε να ανοίξετε δίαυλο με το ΝΒΑ;
“Το ΝΒΑ είναι στο υψηλότερο επαγγελματικό επίπεδο, εμείς είμαστε περισσότερο στους ερασιτέχνες. Θα θέλαμε να στείλουμε παίκτες από το JUMP10 στην D-League, όπως θέλουμε να βλέπουμε όσο γίνεται περισσότερους παίκτες από το ΝΒΑ και την Ευρώπη να έρχονται να παίζουν στο κινεζικό πρωτάθλημα (CBA)”.
