Το φωνάζουμε καιρό, πλέον είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού: Η εποχή Βασιλακόπουλου στο ελληνικό μπάσκετ ολοκληρώθηκε κι οι ιστορικοί του μέλλοντος θα καταγράψουν και τα καλά και τα αρνητικά του. Όπως και να ‘χει, η ΕΟΚ όπως τη γνωρίζαμε ουσιαστικά έχει πάψει να υπάρχει και σε 5-6 μήνες θα έχει πάψει να υφίσταται και τυπικά.
Ζητούμενο είναι η… έκταση της καμένης γης, που θα παραλάβουν οι επόμενοι, καθώς εδώ και καιρό από παντού βγαίνει καπνός, η Ομοσπονδία βυθίζεται στα χρέη και στην ανυπαρξία της. Κι επειδή δεν γράφουμε πράγματα στην τύχη, κάντε μαζί μας την… καταμέτρηση των ζημιών.
- Στους διαιτητές οφείλονται πάνω από 3.000.000 ευρώ και τα εξώδικα φτάνουν το ένα μετά το άλλο στα γραφεία της ΕΟΚ.
Όσο περνά ο καιρός θα αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο η δυσαρέσκεια και η προσφυγή στη δικαιοσύνη, καθώς γι’ αρκετούς διαιτητές πλησιάζει η ώρα της παραγραφής μέρους του χρέους και δεν υπάρχει φως στον ορίζοντα.
- Το ΣΕΦ έκανε “έξωση” στην ΕΣΚΑΝΑ, κάτι που αναμένεται να συμβεί και με το ΟΑΚΑ, που ήδη έκανε αγωγή για χρέος 700.000 ευρώ στην ΕΟΚ. Κι εδώ επιτρέψτε μας να ανοίξουμε μια παρένθεση…
Πέρυσι, στις 05/07 ο “Περαστικός” είχε γράψει το θέμα “Η εκδίκηση του… Γκάλη“. Εκεί ανέφερε για χρέος 500.000 ευρώ και τότε μας κατηγορούσαν κάποιοι ότι έχουμε εμπάθεια με την Ομοσπονδία. Τώρα τι λένε;
- Οι Ομοσπονδιακοί Προπονητές είναι απλήρωτοι εδώ και καιρό. Εξαιρείται, φυσικά, ο Αντρέα Τρινκιέρι, ο οποίος πήρε τα χρήματά του, μπλοκάροντας τον λογαριασμό της ΕΟΚ. Το ίδιο έκανε κι ο Γιάννης Γεωργαλλής και σύντομα θα το κάνουν κι άλλοι.
- Η Ομοσπονδία μεταφέρει τα βάρη στις πλάτες των σωματείων. Οι ομάδες θα πληρώνουν τους διαιτητές! Ανήκουστο. Κι όχι μόνο θα πληρώνουν, αλλά θα είναι υποχρεωμένες να χορηγήσουν και την αγροτική πολιτική της ΚΕΔ/ΕΟΚ, που στέλνει σε αγώνα του Αρκαδικού διαιτητή από τη Θεσσαλονίκη και στην Κατερίνη έναν Καλαματιανό. Έτσι κι αλλιώς, άλλοι πληρώνουν.
Αλήθεια, αν οι διαιτητές πληρώνονται (όπως και οι Κριτές) από τα σωματεία, η ΕΟΚ γιατί αναφέρεται ως διοργανώτρια αρχή των πρωταθλημάτων; Τι παρέχει στα σωματεία, ώστε να τους ζητά να πληρώνουν τα δικά της σπασμένα; Κι αλήθεια, αφού χρωστάει παντού, πού πάνε τα χρήματα της επιχορήγησης;
- Δεν είναι, όμως, μόνο οικονομικό το πρόβλημα. Οι ομοσπονδιακοί παράγοντες δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το λάδι από το ξύδι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ιστορία με τις ανόδους στη Β’ εθνική.
Ανέβηκε ο Παπάγου (ορθώς, καθώς ήταν ο νικητής των μπαράζ) στη Β’ εθνική κι επόμενη ομάδα που κέρδισε την άνοδο στα παρκέ ήταν η Κόρινθος. Αντί να σταλεί χαρτί στον ΚΑΟΚ, ανέβηκε η Χαλκηδόνα.
Εντέλει ανέβηκαν κι οι δύο (λόγω της ιστορίας του Αστακού), όμως δεν τηρήθηκε η σειρά, καθώς πρώτη… επιλαχούσα ήταν η Κόρινθος και μετά η Χαλκηδόνα. Μικρό κακό, ενδεικτικό της σαστισμάρας και της άγνοιας των υπευθύνων.
Θα μου πείτε, εδώ πέρυσι είχαμε 28 ομάδες στη Γ’ εθνική κι ο ένας όμιλος είχε 15 κι ο άλλος 13!!! Μάλλον είχαν παίξει τα… μονά.
Μπορούμε να γράφουμε ώρες…
- για την αδυναμία προσέλκυσης ενδιαφέροντος για τον πάγκο της Εθνικής,
- για τα “αμερικανάκια” που γυρίζουν την πλάτη στην “επίσημη αγαπημένη“,
- για τις αυθαίρετες τιμωρίες διαιτητών επειδή σφύριξαν στο Eurocup,
- για τις συνεχόμενες γκάφες του προέδρου (με τη… μειονότητα στην Ξάνθη, το φιάσκο του Ευρώτα, κτλ.), αλλά θα κλείσουμε με το πλέον εντυπωσιακό:
Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος κατόρθωσε να βάλει -από πέρυσι- διοίκηση της αρεσκείας του στον ΕΣΑΚΕ, αλλά ακόμα κι εκεί που παίζει χωρίς αντίπαλο, έχασε τον έλεγχο! Ο αγαπημένος του Σταύρος Δουβής πρότεινε επτά ξένους, ο λατρεμένος του Βαγγέλης Γαλατσόπουλος πρότεινε (χωρίς να τον ρωτήσει!!!) τη μείωση των ομάδων της Α1 σε 12, καθιστώντας ανύπαρκτο το πρωτάθλημα της Α2…
Σημάδια διάλυσης, αδυναμίας αντίληψης της σύγχρονης πραγματικότητας και της θέσης που έχει η ΕΟΚ.
