Ο άλλοτε περήφανος Σύνδεσμος Αθλητικού Τύπου έχει καταντήσει περίγελος. Μεταξύ των όποιων εκδηλώσεων, όπου βγαίνουν τα μέλη του Δ.Σ. γραβατωμένα και ατσαλάκωτα μέσα στα κουστούμια τους, πετάνε μια ανακοίνωση άκρατου βερμπαλισμού κι εκεί εξαντλούν τη δράση τους (αδόκιμος ο όρος). Την ίδια στιγμή από παντού τους φτύνουν και αυτοί καμώνονται ότι ψιλοβρέχει.
Βγήκε ο Βαγγέλης Αλεξανδρής, έμπειρος και σοβαρός προπονητής κι έγραψε προχθές στο facebook: “Αρτελάρη καλή η προσπάθεια που κάνεις όλο τον χρόνο να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα… και να προστατέψεις τους ομοίους σου. Ασχολήσου με την παρέα σου και άσε εμάς να καταθέτουμε την άποψη μας όπως αυτή διαμορφώνεται από τα γεγονότα!“.
Έψαξα στον “Πρωταθλητή” όπου εργάζεται ο κ. Αρτελάρης να βρω σχετικό άρθρο, που να ενόχλησε τον κόουτς του Ηρακλή, αλλά δεν τα κατάφερα. Προφανώς θα εννοεί άρθρα που δημοσιεύονται ανώνυμα σε ψευτομπλόγκ ασχολούμενο με τη διαιτησία. Κι έρχεται να προστεθεί στην καταγγελία του Ηλία Καφφέ στην ΕΣΗΕΑ, στις αναρτήσεις (πολλές και συνεχόμενες) φίλων του Πανιωνίου και άλλων. Θα έχουν πάθει ομαδική παράκρουση…
Αν εγώ ήμουν στη θέση του και μου χρέωναν άδικα (κατά πώς υποστηρίζει δεν γράφει εκείνος στους “Γκρίζους Λύκους“) άρθρα που γράφονται από άλλους, θα είχα κινήσει γη και ουρανό, θα είχα πάει στο ηλεκτρονικό έγκλημα -μαζί με τα αρμόδια όργανα και τους καταγγέλλοντες- να αποδείξω την αθωότητά μου. Θα έβγαινα και θα φώναζα ότι δεν έχω σχέση.
Το τι πράττει ο ίδιος ποσώς με ενδιαφέρει. Ο ΠΣΑΤ, όμως, νουθετεί τους συναδέλφους να μην τσακώνονται στο διαδίκτυο και καταπίνει την κάμηλο. Επιτρέπεται να γράφουν ανώνυμα οι δημοσιογράφοι; Καταστατικά όχι. Αλλά μάλλον το Πειθαρχικό περιμένει να χιμήξει ο Αλεξανδρής, να πιάσει επ αυτοφώρω τον γράφοντα, να τον τυλίξει σε σεντόνι (όπως γίνονταν όταν η μοιχεία ήταν ποινικό αδίκημα), για να ασχοληθεί. Κρίμα για την πορεία και την εμπειρία των συναδέλφων που το απαρτίζουν.
Ο Σωτήρης Τριανταφύλλου είναι καλός δημοσιογράφος. Κι έντιμος. Ως πρόεδρος του ΠΣΑΤ στρουθοκαμηλίζει σε υπέρμετρο βαθμό. Αν δεν το αντέχει, μπορεί να παραιτηθεί. Αν δεν μπορεί να ασκήσει τα καθήκοντά του, ας κάνει το αυτονόητο. Γιατί η θέση του προέδρου δεν είναι μόνο φωτογραφίες και χαμόγελα, δεν είναι μόνο “ανοίγουν πόρτες” σε… καλά γραφεία, είναι και “σπάω αυγά για να φτιάξω ομελέτα“, παίρνω δυσάρεστες αποφάσεις, στεναχωρώ φίλους φίλων.
Όσο υπάρχουν σχόλια σαν αυτό του Βαγγέλη Αλεξανδρή, τόσο ξεφτιλίζεται ο ΠΣΑΤ. Κύριε πρόεδρε του Συνδέσμου, Σωτήρη Τριανταφύλλου και κύριε πρόεδρε του Πειθαρχικού, Στράτο Σεφτελή, εσείς ξεφτιλίζετε τον ΠΣΑΤ.
