Καλησπέρα σε όλους τους φίλους και της φίλες μου. Μεγάλη Δευτέρα σήμερα κι όσοι έχουν αποφασίσει να φύγουν από το κλεινόν άστυ, ετοιμάζουν ήδη τις βαλίτσες, ή έστω κάνουν τον προγραμματισμό τους. Εμείς πάλι, με την παρέα μου, έχουμε μπερδευτεί. Γιατί αποφασίσαμε να κάνουμε χλιδάτες διακοπές φέτος, αλλά δεν συμφωνούμε με τον προορισμό.
Μαζευτήκαμε τις προάλλες σε ένα ιταλικό καφέ (εξαιρετικό, μπορώ να σας πω), που βρίσκεται σε εμπορικό κέντρο των βορείων προαστίων, πολύ κοντά στα γραφεία της ΕΟΚ. Υπέροχος χώρος, δίχως έντονο φωτισμό, μπορείς να κάνεις διακριτικά το ραντεβού σου, όντας σε πολυκοσμία.
Οι δύο από την παρέα γουστάρουν εξωτικά μέρη και είπαν να πάμε στην Αίγυπτο να δούμε τις πυραμίδες. “Βρε πάτε καλέ, ο κακός χαμός γίνεται στην περιοχή” τους είπαμε, αλλά είχαν επιχείρημα. “Θα γεράσετε βρε ζώα και δεν θα προλάβετε να τις δείτε“. Οι άλλοι δύο προτιμούμε πιο χαλαρά πράγματα και είπαμε να πάμε στην Αυστρία, τάχα μου για σκι (σιγά, λες και ξέρουμε).
Από τη μία ζέστη, από την άλλη κρύο και στο διπλανό τραπέζι ένας τύπος, ο οποίος άκουσε τη συζήτησή μας. Δεν του έκανε ούτε ζέστη, ούτε κρύο, και προσπάθησε να μας βοηθήσει. “Κάθε επιλογή έχει τα συν και τα πλην, για εσάς τους κοινούς θνητούς. Γιατί, λεβέντες μου, υπάρχει ένας τύπος, ο οποίος συνδυάζει και τα δύο. Μπορεί να βρίσκεται ταυτόχρονα και στην Αυστρία, και στις πυραμίδες“.
Η αλήθεια είναι ότι μας έμπλεξε. “Πώς γίνεται να βρεθείς σε δύο διαφορετικά σημεία του πλανήτη ρε Κωστάκη;“, ρώτησα τον κολλητό μου. “Δεν ξέρω, ρε φίλε, δεν γίνονται αυτά τα πράγματα“, μου απάντησε. Πετάχτηκε ο τύπος από δίπλα και μας αποστόμωσε. “Ρε, περαστικοί είσαστε; Είναι εύκολο, αρκεί να ξέρεις να γράφεις με το… ζερβό“.
Εκεί χάσαμε την μπάλα. Παραιτηθήκαμε. Σπαζοκεφαλιά η υπόθεση. Πρέπει να βρεις Αυστριακό που να γράφει με το ζερβό και να έχει πάει στις πυραμίδες. Άμα τον βρείτε… σφυρίξτε και σε μένα.
