Η πραγματικότητα είναι πως η Εφές φεύγει με… γεμάτες αποσκευές, από τη διαμονή της στον Πειραιά. Με δύο ματς στην έδρα της, είναι σαν να έχει αυτή το αβαντάζ έδρας, όμως εξίσου πραγματικό είναι πως ο Ολυμπιακός και στα δύο παιχνίδια έδειξε πως είναι καλύτερη ομάδα, άρα είναι ακόμα γερά στο κόλπο. Κι αν έπρεπε να δώσω ποσοστά για παράσταση πρόκρισης, θα έλεγα πως είναι 49-51 υπέρ του Ολυμπιακού.
Η Εφές νίκησε γιατί -κόντρα στις συνήθειές της- έπαιξε σκεπτόμενο μπάσκετ. Άφησε τα γιουρούσια και τα τρίποντα χωρίς λογική και μετέφερε το παιχνίδι στο “ζωγραφιστό“, όπου ο Ντάνστον νίκησε κατά κράτος τους ψηλούς του Ολυμπιακού. Με μια πρώτη -εύκολη- ανάγνωση φαίνεται πως σε απόλυτους αριθμούς ο Ολυμπιακός πέτυχε σχεδόν διπλάσια τρίποντα (11-6), σε ματς που έληξε στο καλάθι.
Στο “ζωγραφιστό” οι Τούρκοι είχαν 15/21 κι οι “ερυθρόλευκοι” 6/10. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι, αποδεικνύουν πως ο Βέλιμιρ Περάσοβιτς κατόρθωσε να τιθασεύσει τον υπέρμετρο ενθουσιασμό των παικτών του και να εκμεταλλευτεί όλα τα μις ματς, περνώντας την μπάλα στην καρδιά της αντίπαλης άμυνας.
Επίσης είναι εμφανές ότι ο Λοτζέσκι έλειψε από το παιχνίδι. Στην πρώτη μεταξύ τους αναμέτρηση, με πολλούς παίκτες να έχουν συμμετοχή, τον Μάντζαρη να ξεκινά με 2/2 τρίποντα, τον Ουότερς να ξεκινά με 3/3 δίποντα, κρύφτηκε το κενό, αλλά η εξαίρεση δεν μπορεί να είναι κανόνας. Ο Ολυμπιακός δεν είχε παίκτη να απειλεί το καλάθι των Τούρκων, πίσω από τους δύο αρχηγούς κι ευκαιριακά τον Γκριν.
Η τελευταία διαπίστωση αποτελεί προσπάθεια παραβίασης ανοικτών θυρών. Ο Ολυμπιακός έχει ηγέτη. Ο Βασίλης Σπανούλης ήταν συγκλονιστικός, είτε ως δημιουργός, είτε ως εκτελεστής. Κι αν οι 20 πόντοι είναι ικανοποιητικοί για να αναδείξουν την παρουσία του ως “εκτελεστής“, η δημιουργική του δουλειά δεν αποτυπώνεται από τις 6 ασίστ. Κι όταν ο ηγέτης είναι “ζεστός“, ο Ολυμπιακός έχει πιθανότητες να πετύχει τα πάντα.
