Έγινε γνωστό, σήμερα, πως η Τουρκία θα υποβάλει αίτηση για την ανάληψη της διοργάνωσης του Euro 2024 (διαβάστε εδώ) μα η Δημοκρατία στη γειτονική χώρα δεν είναι ούτε Προεδρική, ούτε Κοινοβουλευτική αλλά -κατ’ επίφαση- Αθλητική και, μάλιστα, υπό τον φόβο τρομοκρατικών επιθέσεων που αποτελούν τροχοπέδη ακόμα και στη διεξαγωγή αγώνων μπάσκετ όπως αυτός της Ναχαρίγια με την Γκαζιαντέπ (διαβάστε εδώ).
Ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μετέρχεται τον Αθλητισμό για να αντιστρέψει την εικόνα ενός -εν δυνάμει- Σουλτάνου, τη στιγμή που ήδη έχει προγραμματισθεί για τις 16 Απριλίου η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την αλλαγή του Συντάγματος (διαβάστε εδώ).
Λίγες ημέρες μετά, η Κωνσταντινούπολη θα γίνει η… πρωτεύουσα του ευρωπαϊκού μπάσκετ καθώς εκεί θα φιλοξενηθεί το Final Four της Ευρωλίγκας και, στις αρχές του φθινοπώρου, η τουρκική μεγαλούπολη θα υποδεχθεί τις σπουδαιότερες Εθνικές Ομάδες για το EuroBasket. Πολλοί αθλητές (και όχι μόνο), παρ’ όλα αυτά, έχουν εκφράσει φόβους για την ασφαλή διοργάνωση των προαναφερθέντων. Ίσως να μην θεωρείται τυχαία η… άρνηση της ΔΟΕ στις πέντε απόπειρες (2000, 2004, 2008, 2012, 2020) των γειτόνων μας ώστε οι Ολυμπιακοί Αγώνες να αποκτήσουν θέα στον Βόσπορο.
Τα εκατομμύρια πολλά, οι τουρκικές επενδύσεις μοιάζουν ισχυρές -τι κι αν η Τουρκική Λίρα διολισθαίνει συνεχώς- κι Ερντογάν παρόντος πάσα (αντιπολιτευόμενη) φωνή παυσάτω. Ο τουρκικός λαός μοιάζει να έχει μία επιλογή, αυτήν του AKP αφού κάθε άλλη αντίδραση καταπιέζεται και σύμφωνα με τη Διεθνή Ένωση Δημοσιογράφων, ο Τύπος φιμώνεται. Οι σχέσεις, επίσης, με την Ευρώπη κρέμονται σε μία κλωστή καθώς ο φόβος της Τουρκίας για την Ε.Ε. και των Βρυξελλών για την Άγκυρα είναι πανθομολογούμενος.
Το προσφυγικό παραμένει θρυαλλίδα ανησυχητικών εξελίξεων και η Άνγκελα Μέρκελ μίλησε στην πρόσφατη επίσκεψή της, στη γειτονική χώρα, για “ισλαμική τρομοκρατία” προκαλώντας τη… δυσφορία του Ερντογάν. Πολλές ευρωπαϊκές χώρες είναι -χρονικά- ένα βήμα πριν από την κάλπη κι η ευρωπαϊκή Ακροδεξιά φοβίζει τη Γηραιά Ήπειρο, που μοιάζει -όντως- γηρασμένη στο να υψώσει τις όποιες αμετάβλητες δημοκρατικές αξίες της έχουν απομείνει.
Όπως και να ‘χει, ο Αθλητισμός οδηγεί σε νέους δρόμους “εθνικοφροσύνης” και “δόξας” μα το τρίποντο του Ερντογάν μάλλον θα βρει το στεφάνι… της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας και -κυρίως- της εξίσου φοβισμένης Ευρώπης.
