Βρείτε τις διαφορές. Ή τις ομοιότητες. Αν μπορείτε.
Η σύγκριση ίσως είναι άδικη. Τα προϊόντα είναι ανόμοια, αλλά και τα δύο, διάολε, έχουν μία πορτοκαλί μπάλα. Η διαφορά δεν είναι ούτε στο τόπι, ούτε στην ποιότητα των παικτών. Βρίσκεται αλλού. Πάρτε για παράδειγμα την Αναπτυξιακή Λίγκα του ΝΒΑ. Μία τρόπον τινά…Α2 του ΝΒΑ.
Ενα πρωτάθλημα για εκείνους που εμείς ονομάζουμε…άμπαλους, άσχετους, τρίτης κατηγορίας και πάει λέγοντας (προς τα κάτω). Μόνο που η ανεύρεση χορηγού γι’ αυτή τη Λίγκα, θεωρήθηκε ως προτεραιότητα για τον Κομισάριο του ΝΒΑ. Αυτόν που οι ομάδες πληρώνουν για να…τρέχει το ΝΒΑ, να το γιγαντώνει και μερικές φορές να….βασανίζει τους ίδιους τους εργοδότες του (βλέπε ιδιοκτήτες) με τρόπο αμείλικτο. Αλήθεια, τόσα χρόνια και ακόμη ψάχνω να βρω σε ποιου ιδιοκτήτη το…άρμα ανήκει ο Ανταμ Σίλβερ… Η χορηγία μπορεί να άργησε, αλλά βρέθηκε. Ναι, η…Α2 θα έχει τον δικό της χορηγό.
Με το ΝΒΑ να αλλάζει το…αρτηριοσκληρωτικό προφίλ προηγούμενων ετών, επιλέγοντας να βάλει στο παιχνίδι χορηγούς. Παντού. Ακόμη και στις “παρθένες” φανέλες.
Διαιτησία για το καλό του…προϊόντος
Θέλετε και άλλο; Οι διαφορές του παλαίμαχου παίκτη των Νικς, Τσαρλς Οκλεϊ με τον ιδιοκτήτη της ομάδας της Νέας Υόρκης, Τζέιμς Ντόλαν, λύθηκαν με παρέμβαση του ΝΒΑ! Ο Σίλβερ δεν τους τράβηξε δα και το αφτί. Απλώς τους υπενθύμισε ότι ανήκουν σε μία μπασκετική κοινότητα. Και το καθετί που συμβαίνει σε αυτήν, έχει αντίκτυπο σε όλους. Παγκοσμίως….
Ο Κομισάριος, Ανταμ Σίλβερ, επιστράτευσε ακόμη και τον Μάικλ Τζόρνταν στο…μηχανισμό που δημιούργησε. Ξέρετε τι είπαν (ακόμη και αν αναγκάστηκαν) οι δύο διαφωνούντες; Απολογήθηκαν για το…πληγωμένο προφίλ των Νικς, εξαιτίας της διαμάχης τους! Ούτε μειωτικές δηλώσεις, ούτε…non paper, ούτε αναρτήσεις σε προφίλ κοινωνικής δικτύωσης. Αν θέλουν, ας κάνουν και αλλιώς. Στο ΝΒΑ υπάρχουν πρόστιμα. Και ποινές. Εφαρμόζονται, δεν χαρίζονται, δεν παρεβλέπονται, δεν παραγράφονται. Κοινός γνώμονας είναι το καλό του αθλήματος. Η προβολή του ΚΑΙ για τις 30 ομάδες. Οπως και αν είναι αυτές.
Ο Τραμπ και οι άλλοι
Μη γελιέστε, οι διαφορές δεν σταματούν στο οργανωτικό κομμάτι. Ακόμη και οι παίκτες δείχνουν πιο ώριμοι. Η παρουσία του Ντόναλντ Τραμπ στη θέση του Προέδρου των ΗΠΑ έχει φέρει δεκάδες παίκτες (κυρίως από τη νέα γενιά του ΝΒΑ) και κάμποσους προπονητές απέναντί του. Και κόντρα στα πιστεύω του. Με διάφορους τρόπους. Δε ντρέπονται, εκφράζουν τη γνώμη τους, ακόμη και αν οι μισοί Αμερικάνοι (ως ψηφοφόροι του Τραμπ) διαφωνούν μαζί τους.
Αλήθεια, στην Ελλάδα της κρίσης, της εξαθλίωσης και των τριών Μνημονίων, όπου έχουν κυβερνήσει και κυβερνούν κάμποσοι…επικίνδυνοι, πόσοι άνθρωποι των σπορ (έστω) δηλώνουν πως συμπάσχουν; Αν επιλέξατε ως απάντηση πως “αφιερώνουν τις νίκες τους στον κόσμο” και πως “αυτές…απαλύνουν τον πόνο τους”, λυπάμαι, χάσατε.
