Στις 8 του μήνα συνεδρίασε η Επιτροπή Αξιολόγησης και στις 13/12 επικυρώθηκαν και ανακοινώθηκαν από τον ΣΚΚΑ οι ομόφωνες αποφάσεις: Αναστολή δήλωσης ενεργείας για 3 μήνες του κριτή διεθνών αγώνων Σπύρου Βασιλά. Αναστολή από τους πίνακες αξιολόγησης όλων των εθνικών κατηγοριών για 3 μήνες των κριτών, Θεοδώρας Γεωργακοπούλου και Μιχάλη Λογιάκη. Αναστολή από τους πίνακες αξιολόγησης για 1 μήνα όλων των διεθνών και εθνικών κατηγοριών του κριτή διεθνών αγώνων Δημήτρη Διονυσιάδη.
Σύμφωνα με το σκεπτικό “όλοι οι παραπάνω κριτές, δεν επέδειξαν την αγωνιστική συμπεριφορά, που απορρέει από τις αποφάσεις και τις εντολές του ΣΚΚΑ, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, ο κάθε ένας από την θέση που είχε ορισθεί για την διεξαγωγή του αγώνα Λαύριο – Παναθηναϊκός, για το πρωτάθλημα της Α1“.
Τι συνέβη και τιμωρήθηκε όλο το τραπέζι της αναμέτρησης; Μετά από τάιμ άουτ, για κάποια δευτερόλεπτα το Λαύριο αγωνίστηκε με έξι (6) παίκτες, χωρίς αυτή η παράβαση να επηρεάσει κάτι στο παιχνίδι. Οι φωνές του Νικ Καλάθη (“six players, six players“) έκαναν αντιληπτή την παράβαση, στην οποία υπέπεσε ο πάγκος του Λαυρίου, η παράβαση σημειώθηκε και το παιχνίδι συνεχίστηκε κανονικά.
Οι διαιτητές τρεις τον αριθμό, με επαρκή εμπειρία και αξιολογήσεις, που δεν μέτρησαν τους παίκτες δεν τιμωρήθηκαν!
Σημειώνουμε ξανά: η παράβαση δεν είχε καμία απολύτως επιρροή στον αγώνα. Οι Κριτές, όμως, τιμωρήθηκαν από το δικό τους όργανο. Υπερβολική ευαισθησία θα πει κάποιος και φυσικά “συλλογική ευθύνη“.
Εντύπωση όμως προκαλεί η ανομοιογένεια των ποινών του “τραπεζιού“. Ενός τραπεζιού που κατά την παράδοση του ΣΚΚΑ ξεπερνά τα 220 έτη (σε σύνολο 4 ατόμων) με τον “μικρό” της παρέας να είναι σχεδόν…45.
Το παράδοξο της ιστορίας είναι πως ο χειριστής του χρόνου του συστήματος precision time, που έχει ως κύριο καθήκον να πατά έναν διακόπτη “start – stop” τιμωρήθηκε μόλις με 1 μήνα, σε αντίθεση με τους συναδέλφους του που δέχθηκαν τρίμηνη ποινή παύσης από τις εθνικές κατηγορίες (και μάλιστα στην περίπτωση του χειριστή των 24″ η τιμωρία αφορά ακόμα και τους τοπικούς αγώνες της ΕΣΚΑ).
Μικρή λεπτομέρεια: Ο χρονομέτρης είναι ο πολύπειρος κι επί χρόνια γραμματέας του ΣΚΚΑ. Μάλιστα, κάπου ακούστηκε να παραπονιέται πως δεν έπρεπε να τιμωρηθεί κανείς από το “τραπέζι“, παρά μόνο οι διαιτητές.
Για ποιο λόγο άραγε διαφοροποιήθηκε στο ελάχιστο η δική του ποινή; Δεν είχε -τουλάχιστον- την ίδια ευθύνη με τους άλλους, ως ο πιο έμπειρος του τραπεζιού;
Αν η ευθύνη του τραπεζιού είναι ενιαία, όπως συχνά πυκνά ακούγεται στις συνεδριάσεις των οργάνων του ΣΚΚΑ, πώς είναι δυνατόν να μην έχει ίχνος ευθύνης κανείς άλλος εκτός του χειριστή των 24″, για το ότι σε μια ανανέωση που αλλάζουν οι διαιτητές απόφαση κανείς δεν θυμάται τον εναπομένοντα χρόνο στο ρολόι των 24″; Σε μια τέτοια περίπτωση δεν ισχύει το “ενιαίο“;
Εμείς γενικώς δεν είμαστε φανατικοί των τιμωριών και επικροτούμε την τάση της Τάνιας Μερίκας να είναι επιεικής στις τιμωρίες (όπως πχ πριν δύο χρόνια, όταν ο κ. Αναστασόπουλος τιμωρήθηκε με έναν μήνα για το παιχνίδι που επαναλήφθηκε στο Περιστέρι), αρκεί να ισχύει για όλους και όχι μόνο για τους άμεσους συνεργάτες.
