Ασφαλώς και σχεδόν μονόπλευρη εκδήλωση του επιθετικού παιχνιδιού του Άρη στο παιχνίδι του Ρεθύμνου με περιφερειακά σουτ καθόρισε σε σημαντικό βαθμό το αρνητικό, για την ομάδα της Θεσσαλονίκης, αποτέλεσμα. Δεν είναι όμως η μόνη εξήγηση της. Οι “κίτρινοι” πρωτίστως έδειξαν αδυναμία στο δημιουργικό κομμάτι του παιχνιδιού κάτι που προφανώς και έπαιξε τον ρόλο του για να καταφύγουν στην εκδήλωση 33 επιθέσεων με τρίποντο.
Οχτώ ασίστ είχε ο Άρης και προκειμένου να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, είναι αρκετό να σημειώσουμε ότι πέρσι σε 37 ματς Πρωταθλήματος έμεινε σε μονοψήφιο αριθμό ασίστ μόνο πέντε φορές. Αν δεν ήταν μάλιστα ο Βασίλης Ξανθόπουλος από τα χέρια του οποίου έφυγαν πέντε από αυτές τις οχτώ τελικές πάσες, ο Άρης θα μπορούσε να σημειώσει αρνητικό ρεκόρ. Επιπρόσθετα δεν μπορεί να θεωρηθεί δευτερεύων το γεγονός ότι η ομάδα της Θεσσαλονίκης έκανε τα μισά κλεψίματα από τον αντίπαλο της.
Για την ιστορία, το προηγούμενο χαμηλότερο ποσοστό από το χθεσινό 9,09% πίσω από τη γραμμή του τριπόντου ήταν εκείνο που είχε ο Άρης στο περσινό εκτός έδρας ματς με τον Κόροιβο όταν μόνο ένα από τα 13 σουτ που επιχείρησε βρήκαν τον στόχο (7,69%). Επιχειρώντας 33 τρίποντα, ισοφάρισε την τρίτη μεγαλύτερη σχετική επίδοση του στα χρόνια του επαγγελματικού Πρωταθλήματος. Τόσα είχε και στο περσινό παιχνίδι πλέι οφ με την Κηφισιά στο Ζηρίνειο όμως ήταν διάρκειας 50 λεπτών και τελικά ήταν κερδισμένο.
Είναι ενδιαφέρον το γεγονός στις περιπτώσεις στις οποίες ο Άρης είχε τουλάχιστον 33 προσπάθειες για τρίποντο, τα αποτελέσματα ήταν σχεδόν ισορροπημένα με τρεις νίκες και τέσσερις ήττες…
