O Γιάννης Καλαμπόκης δε θέλησε να συνεχίσει τη σπουδαία καριέρα του, αποχωρώντας από την ενεργό δράση μόλις πριν λίγες ημέρες, γράφοντας ένα πολύ όμορφο αποχαιρετιστήριο μήνυμα.
Μπορεί να αγωνίστηκε σε σπουδαίες ομάδες, ωστόσο η μεγαλύτερη επιτυχία του εντός παρκέ, δεν ήταν σε συλλογικό επίπεδο όπως ο ίδιος δήλωσε, αλλά παρέα με την “επίσημη αγαπημένη” το 2009, κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ.
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε ο 38χρονος:
Γιάννη, πήρες μία δύσκολη απόφαση και όπως έγραψες, ήταν συνειδητή. Σίγουρα ο καθένας γνωρίζει πότε είναι η κατάλληλη στιγμή, όμως, την περασμένη σεζόν, φάνηκε με τις εμφανίσεις σου, ότι έχεις να προσφέρεις πολλά ακόμη. Τι ήταν αυτό που σε οδήγησε σε αυτή την απόφαση;
“Το γεγονός ότι παίζοντας έναν ακόμη χρόνο, νιώθω ότι θα μου στερούσε τη δυνατότητα να ξεκινήσω κάτι διαφορετικό στο μπάσκετ. Άλλωστε η σκέψη στριφογυρνάει κάνα – δυο χρόνια στο μυαλό μου”.
Ποιο είναι το καλύτερο μήνυμα που δέχθηκες, το μήνυμα που σε συγκίνησε μετά την ανακοίνωση της απόφασή σου και από ποιον;
“Εξεπλάγην όταν έμαθα για τα τόσα μηνύματα συμπάθειας και υποστήριξης. Είμαι πολύ συγκινημένος. Ο Κώστας Σορώτος που ξέρει πάντα τι και πως να το πει”.
Αν σου έλεγαν τα παιδάκια σου “μπαμπά δεν θέλουμε να σταματήσεις”, τι θα έκανες;
“Θα ήταν πολύ δύσκολη στιγμή και ευτυχώς που είναι κορίτσια και ενδιαφέρονται για το μπαλέτο…”.
Σε πήρε κάποιος προπονητής να σου πει “Γιάννη μην σταματήσεις, σε θέλω στην ομάδα”;
“Όχι, από τη στιγμή που το ανακοίνωσα δεν συνέβη κάτι τέτοιο”.
Όταν ολοκλήρωσες το κείμενο της ανακοίνωσής σου, πέρασε αρκετή ώρα για να πατήσεις… τη “δημοσίευση”;
“Το πάτησα αμέσως, δεν μου αρέσουν οι δεύτερες σκέψεις”.
Από την 20ετή σου καριέρα, ποια στιγμή σου έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό;
“Από στιγμές άλλο τίποτα. Δύσκολο να ξεχωρίσω γιατί κάθε μία ήταν χρήσιμη όσο και αναγκαία. Η διάκριση της εθνικής μας ομάδας στο Ευρωμπάσκετ του 2009 και το χάλκινο μετάλλιο είναι σίγουρα η κορυφαία στιγμή και το δυνατότερο μήνυμα για αυτούς που αντιλαμβάνονται το μπάσκετ όπως εγώ”.
Ποιον θεωρείς καλύτερο συμπαίκτη όλα αυτά τα χρόνια και ποιον καλύτερο φίλο;
“Μπουρούσης, Στεφανίδης, Παπανικολόπουλος, Κουμπούρας, Παπανικολάου, Αγαδάκος, Χαριτόπουλος, Μαυροειδής, Ντικούδης, Τσαλδάρης, Καλαϊτζής. Να συνεχίσω; Σπουδαίοι συμπαίκτες και φίλοι όλοι άλλα θα αναφέρω τους 3 σωματοφύλακες από την Παλατιανή. Γιώργος Καρακάσης, Γιάννης Κωτσόπολος, Βασίλης Αντωνόπουλος”.
Αυτή τη στιγμή, είσαι και πρόεδρος του ΠΣΑΚ, με τη θητεία σου να ολοκληρώνεται τον Νοέμβριο του 2017. Σκέφτεσαι να αποχωρήσεις και από τον Σύνδεσμο;
“Ναι θα αποχωρήσω από τον σύνδεσμο αφού ολοκληρώσω μία δέσμευση μου προς τα μέλη. Ένα ακόμη σεμινάριο σχετικά με το πως θέλουμε να προβάλλουμε το μπάσκετ στην κοινωνία. Μετά θα πρέπει να γυρίσει η σελίδα”.
Αρκετοί παίκτες, όταν… κρεμάνε τα παπούτσια τους, σκέφτονται την προπονητική. Εσύ, το έχεις στο… βάθος του μυαλού σου;
“Ναι το έχω και θα το προσπαθήσω με την ίδια αγάπη και τον ίδιο σεβασμό”
