Ο εξαφανισμένος πρόεδρος του ΕΣΑΚΕ… εμφανίστηκε! Έδωσε συνέντευξη στο gazzetta.gr, θέλοντας να εκθέσει τις απόψεις του, αλλά μάλλον εξέθεσε όσους τον… προώθησαν και τον έκαναν (εκών άκων) πρόεδρο. Θα αναλύσουμε όσα είπε, σημειώνοντας εξ αρχής κάτι: Συμπαθέστατος είναι ο Μιχάλης Μελής, αλλά αν είναι να εμφανίζεται με αυτόν τον τρόπο, καλύτερα θα διοικήσει (δεν το λες) εξαφανισμένος.
“Πιστέψτε με, δεν ήταν έκπληξη μόνο για σας, αλλά και για μένα τον ίδιο! Όχι μόνο δεν ήταν δική μου ιδέα, αλλά για την ακρίβεια, αν κάποιος μου το έλεγε έναν μήνα πριν τις εκλογές, μπορεί και να το εκλάμβανα ως αστείο!” είπε, εξηγώντας πώς εμφανίστηκε στο προσκήνιο.
Δηλαδή, ο ΕΣΑΚΕ έχει πρόεδρο έναν άνθρωπο, ο οποίος ένα μήνα πριν θεωρούσε “αστείο” το να σκεφτεί ότι θα ήταν σε αυτή τη θέση. Άρα, έναν μήνα πριν ήταν απολύτως ανέτοιμος, χωρίς πλάνο, δίχως πρόγραμμα. Κι αν θεωρείτε ότι εμείς τα λέμε αυτά, διαβάστε τι είπε ο ίδιος:
“Ήρθα σε επαφή και με τις 14 ομάδες που συμμετέχουν στο πρωτάθλημα και είχαν δικαίωμα ψήφου και ενημέρωσα για το πλάνο και το όραμά μας, με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας του προϊόντος. Μπορώ να πω ότι εισέπραξα δυσπιστία και ανοιχτή υποστήριξη του απερχόμενου προέδρου, αλλά και ευνοϊκά σχόλια. Ωστόσο, όλοι οι σύλλογοι έδειξαν πρόθυμοι να ακούσουν και κανείς δεν υποσχέθηκε ότι θα με στηρίξει. Άλλωστε, η απόφαση της υποψηφιότητάς μου ελήφθη ουσιαστικά δύο εβδομάδες πριν τις εκλογές και δεν υπήρχε και ο απαιτούμενος χρόνος για να γίνουν περαιτέρω επαφές και συζητήσεις“.
Τι μας είπε, δηλαδή; Ότι οι ομάδες δεν τον ήθελαν, δεν υπήρχε χρόνος να συζητήσουν τις σκέψεις και το πρόγραμμά του (που δεν υπήρχε, γιατί σε δύο εβδομάδες δεν χτίζεις πρόγραμμα), αλλά τον ψήφισαν! Και γιατί τον ψήφισαν; Επειδή απλά αυτός ήταν ο εκλεκτός της Ομοσπονδίας. Η αλήθεια -τη λέει μόνος του- είναι πως άλλος είχε αρχικά επιλεγεί (Σωκράτης Λαμπρόπουλος), αλλά είδαν ότι δεν… τραβάει.
“… Η πρώτη μου αντίδραση ήταν κάθετα αρνητική και την απέρριψα αμέσως (σ.σ. την πρόταση να κατεβεί στις εκλογές)! Αλλά επειδή έδωσα το παρών σε πολλές συναντήσεις και συζητήσεις, που δεν είχαν επίκεντρο τη δική μου υποψηφιότητα, αλλά το ποιο θα είναι το “αύριο” του πρωταθλήματος και από τη στιγμή που το “καθεστώς” της προηγούμενης τετραετίας, δεν βοηθούσε, δημιουργήθηκε η ανάγκη επιλογής ενός νέου προσώπου. Κάπως έτσι, έπεισα κι εγώ τον εαυτό μου“!
Γιατί ο Μελής κι όχι ο Λαμπρόπουλος; “… Στο πλαίσιο της ενασχόλησης μου με την ομάδα του νησιού, γνωρίζοντας τα προβλήματα της λίγκας και συζητώντας με παράγοντες άλλων συλλόγων, με τους οποίους μας συνδέουν κοινοί προβληματισμοί και ανησυχίες, έπεσε στο τραπέζι αυτή η εναλλακτική πρόταση“.
Ήταν η εναλλακτική πρόταση. Καλό παιδί (αναμφίβολα), άφθαρτος, χαμηλών τόνων, ο ιδανικός για να παρουσιάσεις σαν πρόεδρο (όχι ως, σαν πρόεδρο) και να διοικείς εσύ.
Κρατάμε τα υπόλοιπα για να επανέρθουμε. Δεν είμαστε αυτοί που θα συμβουλεύσουν κάποιον, πόσο μάλλον τον πρόεδρο της λίγκας, για το τι θα πράξει. Όμως, είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού, πως με όσα είπε εξέθεσε εαυτόν και αυτούς που τον επέβαλλαν (όχι βέβαια με το ζόρι).
Μιχάλη, στην επόμενη συνέντευξη (νέος είσαι, θα μάθεις) μην τους εκθέσεις τόσο πολύ…
