“H ΚΑΕ Παναθηναϊκός Superfoods συγχαίρει τον κ. Δημήτρη Μπαλτάκο για την εκλογή του ως πρόεδρος του Παναθηναϊκού Α.Ο. O κ. Δημήτρης Μπαλτάκος είναι γνωστός για τα Παναθηναϊκά του αισθήματα και τους αγώνες που έχει δώσει για τον σύλλογο.
Ως εκ τούτου, η ΚΑΕ Παναθηναϊκός Superfoods ανακοινώνει την αποχώρηση του κ. Παναγιώτη Μπαλτάκου από τη θέση του αντιπροέδρου και από το Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας και την παραμονή του με την ιδιότητα του νομικού συμβούλου, ώστε να αποφευχθεί ο οποιοσδήποτε διοικητικός συσχετισμός μεταξύ των δύο διοικήσεων”.
Αυτό είναι κομμάτι από τη σημερινή ανακοίνωση της ΚΑΕ Πανθηναϊκός. Δεν θέλει, σύμφωνα με όσα υποστηρίζει, να υπάρξει “οποιοσδήποτε συσχετισμός“. Και καλά κάνει. Αναρωτιέμαι, όμως, αν η ΚΑΕ Παναθηναϊκός υποχρεώνεται να “χωρίσει” (διοικητικά) με τον πατέρα, από τη στιγμή που εμπλέκεται στα διοικητικά του Ερασιτέχνη ο υιός, πώς μπορεί να παραμένει στη θέση του ο Στέλιος Συμεωνίδης, όταν ο ένας γιος είναι διαιτητής κι ο άλλος μέχρι πρότινος παράγοντας ομάδας;
Πρόδηλα δεν είναι άσχετες οι μεταξύ τους καταστάσεις. Γιατί, σε τελική ανάλυση, λιγότερο ενδιαφέρον έχει αν θα υπάρξει συσχετισμός ανάμεσα στον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό και την ΚΑΕ. Εν πολλοίς είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, άρα έπεσε η ζάχαρη στο νερό. Δεν ισχύει, όμως, το ίδιο για τον πρόεδρο της ΚΕΔ/ΕΟΚ, που όφειλε να παραμερίσει, για να ανοίξει τον δρόμο στους γιους του.
Αλλά, αναρωτιέμαι πως από τη μια ο Παναθηναϊκός δείχνει τέτοια ευαισθησία και αξιοπρέπεια (και καλά κάνει) στο θέμα Μπαλτάκου, αλλά αποδέχεται την παρουσία του Στέλιου Συμεωνίδη στην ΚΕΔ/ΕΟΚ; Όχι πως είναι υπεύθυνοι οι “πράσινοι“, αλλά δεν είναι καν μυστικό ότι διατηρούν καλές σχέσεις με την Ομοσπονδία, ότι στηρίζουν τον Γιώργο Βασιλακόπουλο και τις επιλογές του.
Θαρρώ ότι το “νέο” για το οποίο μίλησε ο Μάνος Παπαδόπουλος (για άσχετη υπόθεση) έχει να κάνει με τη διάθεση των διοικούντων να μην αφήνουν σκιές, να σεβαστούν το διαχρονικό περί της συζύγου του Καίσαρα. Κι αυτό που κάνει ο Παναθηναϊκός είναι διαχρονικά μοντέρνο, αλλά έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το πεπαλαιωμένο της Ομοσπονδίας.
Επί της ουσίας, το ερώτημα παραμένει: Δεν χωράνε δύο Μπαλτάκοι στον Παναθηναϊκό, αλλά χωράνε τρεις Συμεωνίδηδες στο μπάσκετ;
