Ας ξεκινήσουμε από τα αξιώματα (που λέγαμε και στα μαθηματικά): Δεν υπάρχει άνθρωπος που θεωρεί τον εαυτό του προοδευτικό και δημοκράτη, που να μην νιώθει απέχθεια στη θέα των τανκς. Όταν ο λαός δεν ακολουθεί τον στρατό έχουμε πραξικόπημα, διαφορετικά μιλάμε για επανάσταση. Τι είναι αυτό που “ζήσαμε” (σε live μετάδοση) χθες στην Τουρκία; Ενδεχομένως τίποτα από τα δύο, ή στην καλύτερη περίπτωση “πραξικόπημα οπερέτα“.
Υπάρχει πάντα μια επαγγελματική διαστροφή, που με οδηγεί σε αναζήτηση ίντριγκας, ου μην και φανταστικών ιστοριών, όμως πραξικόπημα στις 10 το βράδυ, με τον κόσμο στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης (μόνο στην ευθεία της Ταξίμ είναι ένα με δύο εκατομμύρια πολίτες που σουλατσάρουν και τρώνε μύδια στις γωνίες από πλανόδιους πωλητές), δεν υπάρχει!
Διαβάστε όλο το άρθρο στο We24
