Ήταν ξημερώματα Δευτέρας, 15 Ιουνίου του 1998, όταν οι λάτρεις του NBA στην Ελλάδα, όπως κι ολόκληρης της υφηλίου, έγιναν μάρτυρες της τελευταίας παράστασης των Μπουλς, η οποία ολοκληρώθηκε από τα χέρια του δημιουργού της, Μάικλ Τζόρνταν.
Επρόκειτο για την έκτη αναμέτρηση της σειράς των τελικών. Το Σικάγο είχε κατακτήσει ήδη πέντε πρωταθλήματα (1991, 1992, 1993, 1996, 1997) κι όδευε ολοταχώς προς το έκτο. Αντίπαλη ομάδα οι Γιούτα Τζαζ, οι οποίοι αγωνίζονταν στην έδρα τους, στο “Delta Center”, και διεκδικούσαν τη νίκη, προκειμένου να οδηγήσουν τη σειρά σε έβδομο παιχνίδι.
Όλα έδειχναν πως θα τα κατάφερναν. Το σκορ ήταν 86-85 υπέρ τους λίγο πριν από το τέλος. Ο “αέρινος”, όμως, είχε άλλη άποψη. Ανέλαβε την τελευταία επίθεση, άφησε τον χρόνο να κυλήσει και στα 7.2” εξαπέλυσε το… “δηλητήριο”.
Ένα σουτ, μια ιστορία! Ο Τζόρνταν έφθασε τους 45 πόντους και προσέθεσε στο παλμαρέ του το έκτο “δαχτυλίδι” και το ισάριθμο βραβείο του MVP των τελικών!
Ό,τι κι αν ειπωθεί γι’ αυτόν τον παίκτη είναι ανεπαρκές. Αναμφίβολα, ορισμένοι στον Ολυμπιακό Πύργο στην πέμπτη λεωφόρο της Νέας Υόρκης, όπου εδρεύει το γραφείο του κομισάριου της λίγκας, μπορούν να αποδώσουν σαφείς χαρακτηρισμούς για το μεγαλείο του Τζόρνταν. Σ’ αυτόν, άλλωστε, οφείλεται η αλλαγή του ρου της ιστορίας του NBA.
Όταν, δε, κορυφαίες προσωπικότητες του μπάσκετ, όπως οι Λάρι Μπερντ, Μάτζικ Τζόνσον, Σκότι Πίπεν και Φιλ Τζάκσον, μιλούν με διθυραμβικά σχόλια για δαύτον, τα λόγια περιττεύουν…
Λάρι Μπερντ: “Πρέπει να τον σέβεσαι, γιατί παίζει σκληρά κάθε βράδυ. Τον βλέπεις να ντριμπλάρει κι αυτό είναι το πιο τρομακτικό πράγμα, στο οποίο μπορείς να μπλέξεις”.
Μάτζικ Τζόνσον: “Σε κάνει να εύχεσαι ότι, για μία μέρα, μπορείς να πετάξεις”.
Σκότι Πίπεν: “Είναι δύσκολο να κερδίζεις. Αυτός ήταν ο Μάικλ, ένας τύπος που ήθελε να αποδείξει πως είναι νικητής”.
Φιλ Τζάκσον: “Η τελευταία ανάμνησή μου από τον Μάικλ, είναι το χέρι του, που έμεινε ψηλά, μετά το σουτ απέναντι στη Γιούτα”.
Το τελευταίο λεπτό της συναρπαστικής αναμέτρησης
