Έχουν περάσει μόλις λίγες μέρες. Ακόμα οι άνθρωποι της ομάδα αλλά και οι πολίτες της Κύμης δεν έχουν συνειδητοποιήσει τι ακριβώς έχει συμβεί.
Ο Γυμναστικός Σύλλογος Κύμης από το Σάββατο βρίσκεται στα σαλόνια της Basket League, φτάνοντας τις έξι διαδοχικές ανόδους. Αυτό όμως δεν θα μπορούσε ποτέ να συμβεί αν δεν υπήρχαν από πίσω άνθρωποι που αγαπούν πάρα πολύ την ομάδα της Εύβοιας.
Πιο συγκεκριμένα μιλάμε για τον πρόεδρο του συλλόγου Αλέξανδρο Θεοδώρου, ο οποίος αγαπά την ομάδα πιο πολύ και από τη ζωή του κι έχει καταφέρει να κάνει τα όνειρα του πραγματικότητα.
Το πως και το γιατί θα μας τα πει ο ίδιος, ο οποίος μίλησε αποκλειστικά στο eBasket.gr, δίνοντας μια συνέντευξη που πραγματικά θα την απολαύσετε.
Αναλυτικά:
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Να σας γυρίσω λίγα χρόνια πίσω. Το 2011, όταν κάνατε την πρόταση στον Βασίλη Μπρατσιάκο. Θα πρέπει να είστε δικαιωμένος γι’αυτή την επιλογή;
“Συγκίνηση (γέλια). Καταρχήν όλοι το ξέρουν, ότι κλείσαμε μέσα λίγα λεπτά τη συμφωνία μας. Εγώ τον παρακολούθησα τον Βασίλη (σ.σ.: τον Μπρατσιάκο) πάρα πολύ από τις προηγούμενες χρονιές. Εκείνη τη χρονιά, εμείς είχαμε ανέβει την κατηγορία και περιμέναμε τη νέα σεζόν δεν είχαμε παιχνίδια.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα παιχνίδι μέσα στην Κύμη, (τότε ο Βασίλης Μπρατσιάκος ήταν στην Παναγίτσα και αντίπαλος ήταν ο ΑΟ Κύμης) τσακωνόταν τόσο πολύ με τους παίκτες, που γυρίζει κάποια στιγμή και δεν βλέπει κανέναν στον πάγκο. Εν τέλει κατάφερε να το γυρίσει με μισή ομάδα.
Τότε είπα εγώ ότι αυτός ο άνθρωπος κάτι μου κάνει για του χρόνου. Κι εκείνο το βράδυ, ψάχναμε το τηλέφωνο του, για του πω μόνο συγχαρητήρια. Γιατί μου άρεσε ο τρόπος που το διαχειρίστηκε. Τον πήρα τηλέφωνο και του λέω “Γεια σου είμαι ο Αλέξανδος Θεοδώρου, θέλω να σου πω συγχαρητήρια για την τεράστια νίκη και με τον τρόπο που την έκανες”. Έπειτα δεν ξαναμιλήσαμε. Αλλά αυτό το τηλεφώνημα είχε μείνει και στους δυο. Εμένα με “έτρωγε”.
Τότε ήταν μάλιστα και η πρώτη χρονιά που είχαμε ανοίξει και το καινούριο εργοστάσιο στη Χαλκίδα και πως τυχαίνει και έχω νοικιάσει ένα σπίτι και μένουμε δίπλα. Ένα πρωινό, συναντηθήκαμε και του λέω “εδώ μένεις”; Και μου λέει “Ναι πρόεδρε”
Εγώ τότε μιλούσα με προπονητές που ήταν από τη Χαλκίδα αλλά είχαν καταγωγή από την Κύμη, γιατί πάντα ήθελα να κρατάω, όσο μπορούσα τοπικό χαρακτήρα. Υπήρχε ένας προπονητής που πραγματικά ήμασταν έτοιμοι να κλείσουμε και πάνω στην κουβέντα, εγώ ψιλοχαλάστηκα, δεν μου άρεσε η φιλοσοφία του, διότι δεν ήθελα να μείνω στα τοπικά.
Και την ίδια ημέρα, που είχαμε μιλήσει και το πρωί, τον παίρνω τηλέφωνο και κανονίζουμε συνάντηση για το απόγευμα (σ.σ: Τον Βασίλη Μπρατσιάκο). Πάω εκεί μιλάμε, του λέω “σε γουστάρω, πες μου τι πλάνο έχεις; Μου εξηγεί τη φιλοσοφία του και κλείσαμε. Ούτε τέταρτο δεν κράτησε. Τον καφέ μας δεν τον είχαμε τελειώσει ακόμα. Έτσι κλείσαμε με τον Βασίλη και έχουμε φτάσει εδώ. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλά μια ιστορία”.
Τι είναι αυτό που κάνει την ομάδα της Κύμης κάθε χρόνο να είναι ένα κλικ πάνω από τις υπόλοιπες;
“Κοιτάξτε να δείτε, κάθε χρόνο με τον Βασίλη όταν ξεκινάμε τον προγραμματισμό μας, τα βάζουμε κάτω και τα βλέπουμε απ’ όλες τις απόψεις. Όχι μόνο παιχτικά, αλλά και οικονομικά. Ο Βασίλης πέρα από προπονητής είναι κι ένας “οικονομικός” σύμβουλος για την ομάδα, γιατί πάντα θέλει να την προστατεύει.
Εμείς θέλουμε πάντα να κάνουμε σωστές κινήσεις και οικονομικές. Όταν κάνουμε τον σχεδιασμό μας θέλουμε να παίρνουμε παίκτες που να γνωρίζουν την κατηγορία. Να είναι δυναμικοί παίκτες. Να κάνουμε τις κυριότερες προσθήκες, ούτως ώστε να πετυχαίνουμε το στόχο μας.
Γι’ αυτό πάντα παίρνουμε κάποιους έμπειρους παίκτες και καλά παιδιά. Αυτό πάντα το προσέχουμε. Να ξέρετε πως αν υπάρχει ένας παίκτης που το κοιτάει μόνο οικονομικά, για μένα έχει τελειώσει. Γιατί όταν λέμε δέκα, είναι δέκα. Ποτέ δε θα πω πενήντα για δώσω δέκα απλά για να πω ότι έκανα μεγάλο συμβόλαιο ή έφερα το όνομα. Όσα έχουν ακουστεί για τα μπάτζετ, διαβεβαιώνω πως δεν έχουν καμία σχέση
Και πάλι! Παρόλα τα ονόματα που φέραμε, θεωρώ τα ονόματα του Φάρου δεν τα πιάσαμε. Από κει και πέρα εμείς κάνουμε τη δουλειά μας. Βάζουμε τον προγραμματισμό μας, κομμάτι-κομμάτι, λιθαράκι-λιθαράκι. Δουλεύουμε πάρα πολύ, όλοι! Εγώ δεν χάνω προπόνηση. Είμαι εκεί, “διορθώνω”. Έχω μάθει δίπλα στο Βασίλη, πολλά ωραία πράγματα και μπορώ να του πω μια κουβέντα παραπάνω, όμως το αφεντικό είναι εκείνος και θα συνεχίσει να είναι και τη νέα σεζόν”.
Θα είναι δηλαδή και τη νέα σεζόν στον πάγκο της Κύμης;
Θα ήμουν το λιγότερο αχάριστος, να μην σεβαστώ την προσπάθεια που κάνει. Γιατί κακά τα ψέματα και είναι η ευκαιρία του και είναι η ευκαιρία μου. Και μέχρι στιγμής είναι η ευκαιρία μου ο Βασίλης. Με έχει φέρει μέχρι εδώ. Οπότε δεν μπορούμε να συζητάμε για θέματα προπονητών.
Πριν χρόνια, όταν ανεβήκαμε από το Α’ τοπικό στη Γ’ Εθνική, μας είχε καλέσει, ένα τοπικό κανάλι, εμένα και τον Βασίλη και μας είχε κάνει την ερώτηση, “Ποιά είναι τα όνειρα σας”; Του λέω “Να φτάσουμε στην Α1” και γέλασε, είπε “Μακάρι το εύχομαι αλλά είναι πολύ μακρύ το ταξίδι.
Ήταν πίστη;
“Ήταν πίστη γιατί όταν έχεις μια τέτοια σχέση με τον προπονητή και καταλαβαίνει ο ένας τον άλλον και ξέρεις το τι ζητάει η διοίκηση από τον προπονητή και ο προπονητής μπορεί να ανταπεξέλθει, του δίνεις κι εσύ το έναυσμα το αποδείξει… Από την στιγμή που το στηρίζει και η διοίκηση. Από κει και πέρα αποδείχθηκαν όλα αυτά που έχουν γίνει μέχρι σήμερα”.
Όντας το τρίτο μάτι, πως είδατε το φετινό πρωτάθλημα της Α2;
“Ήταν πρωτόγνωρο για μας που δεν έχουμε “χαρεί” καμία κατηγορία, τις περνάμε τόσο γρήγορα που ούτε εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε να πιστέψουμε και οι ίδιοι τι συμβαίνει. Όταν ανεβήκαμε στη Γ’ Εθνική έλεγαν όλοι “πω πω τι σας περιμένει”, το βγάλαμε εις πέρας, η Β’ Εθνική πάλι τα ίδια, στην Α2 ήταν πραγματικά δύσκολα. Ήταν πάρα πολύ δύσκολη χρονιά.
Είχαμε πάρα πολλούς τραυματισμούς και μάλιστα βασικών παικτών, οι οποίοι ήρθαν φέτος. Όπως ήταν ο Ψαθάς, ο Σιγκούνας που έπαθε την εξάρθρωση γονάτου, ο Μιλόσεβιτς, ο Τουτζιαράκης της τελευταίες οκτώ αγωνιστικές έπαιζε με σπασμένο δάκτυλο. Είχαμε πολλούς τραυματισμούς και σε πολλές αγωνιστικές, όμως έρχονται και τα άλλα τα παιδιά, γιατί πραγματικά μιλάμε για μια οικογένεια και εντός και εκτός παρκέ, όπου ο ένας συμπλήρωνε τον άλλον. Τα παιδιά ξεπέρασαν πραγματικά εαυτό. Έβαλαν την ομάδα μπροστά, ούτως ώστε να καλύπτουν τα κενά των τραυματισμών”.
Υπήρχε κάποιος παίκτης που να είδατε καθ ‘όλη τη διάρκεια της σεζόν που να είπατε ενδεχομένως, αυτόν τον παίκτη θα ήθελα να τον έχω στο ρόστερ μου.
“Τον Κανονίδη της Δόξας. Αυτός ο παίκτης μου άρεσε πάρα πολύ. Τον ήθελα. Όταν μιλούσαμε, βάσει των λεγομένων του, δεν ήταν στις προθέσεις του να κατέβει στην Α2. Εγώ είχα κλείσει το ρόστερ μου. Τελικά κατέβηκε τελευταία στιγμή αν θυμάστε καλά. Γιατί η Λευκάδα δεν ξέραμε ακόμα τι ρόστερ θα φτιάξει και υπήρχε μια αμφισβήτηση. Αργούσε πάρα πολύ να κλείσει το ρόστερ της”.
Είχατε έρθει σε επαφές;
“Όχι άμεσες επαφές, απλά μέσα από πληροφορίες μας το είχανε ξεκόψει, ότι δεν υπάρχει περίπτωση να κατέβει στην Α2 κι έτσι σταματήσαμε κι εμείς να ασχολούμαστε”.
Έχετε προγραμματίσει το πότε θα γίνει η φιέστα;
“Όλες οι ομάδες κάνουν τα πλάνα τους για τους χρόνου. Κάθε Αύγουστο γίνονται οι απονομές. Δεν έχουμε ούτε κύπελλο, ούτε τίποτα. Κι αυτό πρέπει να το κοιτάξουν στην ΕΟΚ. Θα έπρεπε να κάνουν κάτι κι όχι να πηγαίνουμε σε ένα ξενοδοχείο και να μας δίνουν ένα κύπελλο και να σηκωνόμαστε να φεύγουμε. Γιατί ο κόσμος της κάθε ομάδας, περιμένει αυτές τις στιγμές και η Κύμη το θέλει. Μακάρι να βρω κάποια ομάδα και να κάνω τη φιέστα. Έστω κι έτσι”.
Η άνοδος επιτεύχθηκε. Πάμε στην Α1. Ποιοι είναι οι στόχοι; Υπάρχει τελικά ταβάνι στα όνειρα;
“Κοίτα για να μην είμαστε αλαζόνες ή υπερόπτες, σίγουρα πρώτος στόχος είναι η παραμονή και η καθιέρωση στην Α1. Μιλάω για την πρώτη χρονιά. Είναι κάτι πρωτόγνωρο. Κάτι που θα είναι πάρα πολύ δύσκολο για μας, γιατί υπάρχουν ομάδες, οι οποίες είναι χρόνια στην κατηγορία. Θεωρώ ότι και μετά το τέλος της αναμέτρησης με τον Προμηθέα, θα μου καταθέσει τον απολογισμό του για την περασμένη χρονιά και τα σχέδια του και για την επόμενη. Ακριβώς την ίδια συνταγή που κάνουμε κάθε χρόνο.
Φιλοσοφία μας είναι να κάνουμε σωστές επιλογές και αν χρειαστεί να γίνουν μερικές μόνο αλλαγές μέχρι το τέλος, λόγω ότι έχουμε το δικαίωμα των αλλαγών. Αλλά στόχος μας είναι να φτιάξουμε την ομάδα από την αρχή και να την πάμε μέχρι το τέλος έτσι. Να γίνουμε σαν τον Άρη, που έφτιαξε το ρόστερ του και δεν έκανε σχεδόν καμία αλλαγή, κάνοντας μια εκπληκτική πορεία μέχρι στιγμής.
Στόχος μας είναι να μπούμε στα πλέι οφ. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Μπορεί αυτό που λέω τώρα να πει κάποιος τι λέει τώρα ο πιτσιρικάς, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Όμως πρώτα καθιέρωση και μετά βλέπουμε”.
Έχετε στο μυαλό σας να φτιάξετε ένα ρόστερ εμπειρίας για να “χτυπήσετε” την παραμονή; Για παράδειγμα όπως ήταν φέτος το ρόστερ του Φάρου.
“Σίγουρα κάποιο μπαμ θα γίνει. Δεν υπάρχει περίπτωση. Από τον Ιούλιο και μετά θα ξεκινήσουν τα “μπαμ-μπουμ”, όπως λέτε κι εσείς. Σίγουρα έχουμε στο μυαλό μας και γνωστούς παίκτες, για την υπέρβαση που λέμε. Περιμένω τον Βασίλη να κάνει το πλάνο του και τους στόχους του”.
Πάμε τώρα στο γηπεδικό! Γνωρίζω ότι θα γκρεμιστεί ένα μέρος του, με σκοπό να μεγαλώσει λίγο. Είναι έτσι;
“Θα γκρεμιστούν οι δυο πλευρές. Θα γίνει ένα “Π”. Θα παραμείνει η μια κερκίδα ως έχει, που είναι 500 θέσεων και θα χτιστούν άλλες δυο πίσω από τις μπασκέτες, για να μπουν και οι μπασκέτες που πρέπει, του δαπέδου και θα μπουν άλλες δυο τρακοσάρες και θα γίνει ένα γήπεδο 1100 θέσεων. Θα αναβαθμιστούν τα αποδυτήρια πάρα πολύ θα φτιαχτούν δημοσιογραφικά, πίνακες, ηλεκτρονικός εξοπλισμός. Θα γίνει ότι πρέπει για μια ομάδα Α1.
Τα σχέδια είναι έτοιμα. Έχουν γίνει δωρεά από την ομάδα εδώ και πάρα πολύ καιρό. Είμαστε σε συζητήσεις και με τον Δήμαρχο και με τον Περιφερειάρχη. Μετά το τέλος του αγώνα στο γήπεδο ήταν και ο αντιπεριφεριάρχης Ευβοίας ο κ. Σπανός, με τον οποίο είμαστε και ηλικιακά ίσα και μου είπε πως σε λίγες μέρες ξεκινάμε. Του έχω καταθέσει το φάκελο. του έχω καταθέσει τα πάντα κι έχει δώσει το πράσινο φως και η περιφέρεια.
Πιστεύω να γίνουν όλα τόσο γρήγορα για να μην αναγκαστώ για μεγάλο διάστημα να παίξω αλλού. Εγώ θέλω να γυρίσω στην Κύμη. Η ομάδα είναι στην Κύμη και πρέπει να παραμείνει εκεί. Γιατί καταλαβαίνετε πως έστω και με αυτό το κομμάτι του αθλητισμού βοηθάω πάρα πολύ τον τόπο μου, οχι μόνο σε θέματα οικονομικής φύσεως, αλλά και προβολής και πολιτισμού”.
Υπάρχει το ενδεχόμενο να αγωνιστείτε στη Χαλκίδα;
“Αν πάνε όλα καλά δεν θα αγωνιστώ καθόλου. Δεν εξαρτάται από μένα καθαρά, είναι θέμα της χρηματοδότησης που θα βγει και το πόσο γρήγορα θα τρέξουν οι εργασίες. Αν χρειαστεί όμως κάποιες αγωνιστικές, αναγκαστικά θα παίξουμε στη Χαλκίδα. Στο κλειστό της Κανήθου”.
