Δεν πρόκειται για ένα πλεονέκτημα της κανονικής περιόδου που μετατράπηκε σε μειονέκτημα στα πλέι οφ, για ένα πρόβλημα δηλαδή που προέκυψε ξαφνικά αλλά για μια “πληγή” που είναι ανοιχτή σε όλη τη διάρκεια της περιόδου. Ειδικά όμως σε αυτό το κομμάτι του Πρωταθλήματος, ανοίγει ακόμη περισσότερο. Ο χθεσινός 2ος τελικός είχε συνολικά πολλές χαμένες βολές (9/15 είχε ο Ολυμπιακός) όμως για τον Παναθηναϊκό το κακό έχει παραγίνει.
Οι “πράσινοι” δεν ήταν μία από τις στοιχειωδώς εύστοχες ομάδες της κανονικής περιόδου στις βολές. Σούταραν με 70,32% και ήταν μόλις 10οι στις 14 ομάδες -12ος με 69,55% ήταν ο Ολυμπιακός. Στη διάρκεια όμως των εννιά αγώνων τους στα πλέι οφ το ποσοστό αυτό έγινε χειρότερο. Είχαν 18/27 βολές χθες στον 2ο τελικό –μετά τις 8/14 στον 1ο στο ΣΕΦ- και με αυτές ο απολογισμός τους στα πλέι οφ είναι 75/114 βολές στο ΟΑΚΑ (65,78%) και 59/87 μακριά από αυτό (67,81%). Συνολικά δηλαδή ο Παναθηναϊκός στα εννιά παιχνίδια του στην post season έχει 134/201, μόλις 66,6%. Έχει 67 χαμένες βολές, 7,44 ανά αγώνα πλέι οφ. Το λες και “μαύρη τρύπα”.
Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης προκειμένου να καταδείξουμε το μέγεθος του προβλήματος για τον Παναθηναϊκό, αρκεί να σημειώσουμε πως ο χειρότερος του στην κανονική περίοδο Ολυμπιακός, έχει στα πλέι οφ 108/141 βολές, σουτάρει δηλαδή με 76,59% μετρώντας 33 χαμένες βολές σε επτά παιχνίδια αυτού του μέρους του Πρωταθλήματος, μόλις 4,71 ανά αγώνα δηλαδή.
Αυτές οι 67 χαμένες βολές των εννιά αγώνων πλέι οφ ήρθαν από τα χέρια των: Γκιστ 17 (με 12/29, 41,37%), Ραντούλιτσα 12, Ουίλιαμς 10, Χαραλαμπόπουλος 8, Παππάς 5, Διαμαντίδης 4, Καλάθης 4, Χάντερ 4, Φελντέιν 1, Φώτσης 1 και Μποχωρίδης 1.