“Σε ερωτεύθηκα. Μια αγάπη τόσο βαθιά. Σου έδωσα τα πάντα, από το μυαλό και το κορμί μου, μέχρι το πνεύμα και την ψυχή μου. Η καρδιά μου μπορεί να αντέξει τους παλμούς, το μυαλό μου θα το διαχειρισθεί, ωστόσο, το σώμα μου ξέρει πως ήρθε η στιγμή να πω αντίο. Είμαι έτοιμος να σε αφήσω…”, τόνισε -μεταξύ άλλων- ο Κόμπε Μπράιαντ, όταν γνωστοποίησε -προ ολίγων μηνών- την απόφασή του να αποσυρθεί από την ενεργό δράση στο τέλος της σεζόν.
Το μπασκετικό “ταξίδι” του “Black Mamba” ολοκληρώθηκε. Όλες οι όμορφες ιστορίες (μπασκετικές και μη), άλλωστε, έχουν κι ένα τέλος. Η δική του διήρκεσε 20 χρόνια (1996-2016)!
Το eBasket.gr “σκάλισε” τα αρχεία του και σας παρουσιάζει τα κατορθώματά του, όπως και πέντε ιστορίες γύρω από τον μύθο του. Τον μύθο ενός “ρομαντικού“, ενός “ερωτευμένου” τύπου με την… πορτοκαλί θεά.
Ο Κόμπε αγωνίσθηκε καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του στους Λέικερς, με τους οποίους κατέκτησε πέντε πρωταθλήματα (2000, 2001, 2002, 2009, 2010). Αναδείχθηκε δύο φορές (2009, 2010) MVP της σειράς των τελικών. Το 2008, δε, παρέλαβε το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη στο NBA.
Ήταν ο πρώτος σκόρερ της λίγκας το 2006 και το 2007. Κλήθηκε 18 φορές, προκειμένου να δώσει το “παρών” στο All Star Game, όντας δεύτερος σε συμμετοχές (15, όπως κι ο Τιμ Ντάνκαν). Ειρήσθω εν παρόδω, απουσίασε το 2010, το 2014 και το 2015 λόγω τραυματισμών. Στην πρώτη θέση είναι ο Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ (19 κλήσεις, 18 συμμετοχές).
Αυτές αποτελούν ορισμένες από τις σημαντικότερες διακρίσεις του “Black Mamba“, μαζί -φυσικά- με τα δύο χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια σε Πεκίνο (2008) και Λονδίνο (2012).
Αξέχαστη θα παραμείνει κι η απίστευτη εμφάνισή του, στις 22 Ιανουαρίου του 2006, όταν σκόραρε 81 (!) πόντους (21/33 δίποντα, 7/13 τρίποντα, 18/20 βολές) κόντρα στους Ράπτορς. Πρόκειται για τη δεύτερη καλύτερη επίδοση στην ιστορία του NBA, ύστερα από τους 100 πόντους του Ουίλτ Τσάμπερλεϊν.
Το ήθελε όσο τίποτε άλλο. Πάλεψε γι’ αυτό και τα κατάφερε. Στις 15 Δεκεμβρίου του 2014, προσπέρασε το ίνδαλμά του, τον Μάικλ Τζόρνταν, κι “αναρριχήθηκε” στην τρίτη θέση των κορυφαίων σκόρερ όλων των εποχών στον “μαγικό κόσμο”.
“Συγχαίρω τον Κόμπε για το επίτευγμά του. Είναι σπουδαίος παίκτης, με δυνατή θέληση κι εξίσου δυνατό πάθος για το μπάσκετ. Απολαμβάνω να βλέπω το παιχνίδι του να εξελίσσεται στην πάροδο των ετών κι ανυπομονώ να δω τι άλλο θα καταφέρει στη συνέχεια”, είχε δηλώσει ο “Αέρινος“, έπειτα από το ιστορικό επίτευγμα του Μπράιαντ.
Αναλυτικά οι μέσοι όροι του κατά τη διάρκεια της 20ετούς καριέρας του:
Σεζόν | Λεπτά | Πόντοι | Ριμπάουντ | Ασίστ | Μπλοκ | Κλεψίματα | Λάθη |
1996-‘97 | 15.5 | 7.6 | 1.9 | 1.3 | 0.3 | 0.7 | 1.6 |
1997-‘98 | 26 | 15.4 | 3.1 | 2.5 | 0.5 | 0.9 | 2 |
1998-‘99 | 37.9 | 19.9 | 5.3 | 3.8 | 1 | 1.4 | 3.1 |
1999-‘00 | 38.2 | 22.5 | 6.3 | 4.9 | 0.9 | 1.6 | 2.8 |
2000-‘01 | 40.9 | 28.5 | 5.9 | 5 | 0.6 | 1.7 | 3.2 |
2001-‘02 | 38.3 | 25.2 | 5.5 | 5.5 | 0.4 | 1.5 | 2.8 |
2002-‘03 | 41.5 | 30 | 6.9 | 5.9 | 0.8 | 2.2 | 3.5 |
2003-‘04 | 37.6 | 24 | 5.5 | 5.1 | 0.4 | 1.7 | 2.6 |
2004-‘05 | 40.7 | 27.6 | 5.9 | 6 | 0.8 | 1.3 | 4.1 |
2005-‘06 | 41 | 35.4 | 5.3 | 4.5 | 0.4 | 1.8 | 3.1 |
Σεζόν | Λεπτά | Πόντοι | Ριμπάουντ | Ασίστ | Μπλοκ | Κλεψίματα | Λάθη |
2006-‘07 | 40.8 | 31.6 | 5.7 | 5.4 | 0.5 | 1.4 | 3.3 |
2007-‘08 | 38.9 | 28.3 | 6.3 | 5.4 | 0.5 | 1.8 | 3.1 |
2008-‘09 | 36.1 | 26.8 | 5.2 | 4.9 | 0.5 | 1.5 | 2.6 |
2009-‘10 | 38.8 | 27 | 5.4 | 5 | 0.3 | 1.5 | 3.2 |
2010-‘11 | 33.9 | 25.3 | 5.1 | 4.7 | 0.1 | 1.2 | 3 |
2011-‘12 | 38.5 | 27.9 | 5.4 | 4.6 | 0.3 | 1.2 | 3.5 |
2012-‘13 | 38.6 | 27.3 | 5.6 | 6 | 0.3 | 1.4 | 3.7 |
2013-‘14 | 29.5 | 13.8 | 4.3 | 6.3 | 0.2 | 1.2 | 5.7 |
2014-‘15 | 34.5 | 22.3 | 5.7 | 5.6 | 0.2 | 1.3 | 3.7 |
2015-‘16 | 28.2 | 17.6 | 3.7 | 2.8 | 0.2 | 0.9 | 2 |
*Συνολικά: Μέτρησε 25 πόντους (33.643 σε 1.346 παιχνίδια), 5.2 ριμπάουντ, 4.7 ασίστ, 0.5 μπλοκ, 1.4 κλεψίματα και 3 λάθη σε 36.1 λεπτά συμμετοχής κατά μέσο όρο στην καριέρα του.
Επιλέξαμε, όπως θα δείτε παρακάτω, να σας παρουσιάσουμε πέντε ιστορίες αναφορικά με το μεγαλείο του Κόμπε, την αφοσίωσή του στον μεγάλο έρωτα της ζωής του και τη σκληρή δουλειά, προκειμένου να φθάσει στην κορυφή.
Ο Μπράιαντ δεν φοίτησε σε κολέγιο, απεναντίας, οι Σάρλοτ Χόρνετς τον επέλεξαν στο Νο.13 του ντραφτ, το 1996, μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο (“Lower Merion High School” της Πενσυλβάνια).
Οι Λος Άντζελες Λέικερς, ύστερα από περίπου 15 ημέρες, τον ενέταξαν στο δυναμικό τους, δίνοντας τον Βλάντε Ντίβατς ως αντάλλαγμα στους Χόρνετς. Ο 17χρονος Κόμπε, λοιπόν, ήταν έτοιμος να ζήσει το όνειρό του στον “μαγικό κόσμο”. Ήταν, επίσης, αποφασισμένος να φθάσει στην κορυφή και το έδειχνε με κάθε τρόπο.
“Ήταν συνέχεια κοντά μου την πρώτη χρονιά. Όχι όπως οι άλλοι “rookies”. Αυτός έλεγε πόσο πολύ θέλει να νικάει, ότι θα καταφέρει να πάρει πέντε ή έξι τίτλους, πως θα γίνει ο καλύτερος όλων των εποχών και πρώτος σκόρερ στην ιστορία των Λέικερς. Κατέληγα να αλλάζω πλευρά. Με κούραζε, γιατί ήταν φαφλατάς. Φαφλατάς, αλλά μάλλον ήξερε πού πήγαινε”, υπογράμμισε ο Γκάρι Πέιτον σε παλαιότερη συνέντευξή του.
Τα καλύτερα στιγμιότυπα του Κόμπε κατά τη διάρκεια της πρώτης σεζόν (1996-’97) του στο NBA
Δεύτερη σεζόν (1997-’98)
Ο Κόμπε, εκτός από το πλούσιο ταλέντο, πραγματοποιούσε σκληρές προπονήσεις, προκειμένου να τελειοποιήσει τις κινήσεις του στο παρκέ. Πολλές φορές, μάλιστα, δούλευε πέρα από τα όρια της λογικής, όπως θα διαπιστώσετε παρακάτω.
“Τον έβλεπα πρώτο να είναι στο γήπεδο και, κάποια πρωϊνά, θυμάμαι ότι κοιτούσα την πλάτη του. Ντρίμπλαρε, σούταρε, πόσταρε και προσπαθούσε -με προσποιήσεις- να αποφύγει μαρκάρισμα. Όλα αυτά με μία σημείωση: δεν είχε ποτέ μπάλα. Ο τύπος βελτίωνε τις κινήσεις του χωρίς να ακουμπάει μπάλα. Εντάξει, δεν θα το έκανα ποτέ”, ανέφερε ο Σακίλ Ο’ Νιλ στη βιογραφία του.
Τρίτη σεζόν (1998-’99)
Τέταρτη σεζόν (1999-’00)
Δουλειά εν πτήσει
Ο Μπράιαντ, έπειτα από το τέλος κάθε αναμέτρησης, έπαιρνε το βίντεο με το παιχνίδι του, με σκοπό να το αναλύσει και να διορθώσει τα λάθη του την επόμενη φορά. “Ήμασταν στο αεροπλάνο και ταξιδεύαμε για την Ανατολή. Παίζαμε χαρτιά και μιλούσαμε με τον Κόμπε, όταν κάποια στιγμή, σε μία παρτίδα, σταμάτησε. Με φώναξε να πάω στο πίσω μέρος του αεροπλάνου.
Τι ήθελε; Έβγαλε τον υπολογιστή του και μου έδειξε ένα βίντεο για τα λάθη, τα οποία κάναμε στον προηγούμενο αγώνα. “Από εκεί πρέπει να πας, για να κάνεις τη ζωή όλων μας εύκολη” μου έλεγε για ώρα”, υποστήριξε, επίσης, ο Σακίλ στη βιογραφία του.
Πέμπτη σεζόν (2000-’01)
Έκτη σεζόν (2001-’02)
“Αυτή είναι η καθημερινότητά του”
Ο “Black Mamba” αφιέρωσε τη ζωή του στη μεγάλη αγάπη του, το μπάσκετ. Κάθε ημέρα γι’ αυτόν αποτελούσε και μια νέα ευκαιρία για βελτίωση και πρόοδο. Ο Τομ Γκάφνεϊ, δε, ο οποίος υπήρξε συμπαίκτης του για μικρό χρονικό διάστημα, περιέγραψε την καθημερινότητα του Κόμπε.
“Στις έξι, το πρωί, είναι στο γήπεδο και ξεκινά να σουτάρει. Σταματάει στις οκτώ, για να πάει τα παιδιά του στο σχολείο. Έως τις εννέα είναι και πάλι πίσω, προκειμένου να συνεχίσει μέχρι να ολοκληρώσει την προπόνησή του, που περιλαμβάνει πρόγραμμα από σουτ και βάρη. Αυτή είναι η καθημερινότητά του”, είπε χαρακτηριστικά.
Έβδομη σεζόν (2002-’03)
Όγδοη σεζόν (2003-’04)
Η εμμονή του Κόμπε να “αγγίξει” την τελειότητα μπορεί να γίνει αντιληπτή κι από την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιστορία, την οποία αποκάλυψε ο γυμναστής της Εθνικής Ομάδας των ΗΠΑ, το καλοκαίρι του 2012.
Ο Ρόμπερτ Αλέρτ (περί ου ο λόγος) ανέφερε: “Κλήθηκα στο Λας Βέγκας, για να βοηθήσω την Εθνική Ομάδα των ΗΠΑ στην προετοιμασία της πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Στο παρελθόν, είχα την ευκαιρία να δουλέψω με τον Καρμέλο Άντονι και τον Ντουέιν Ουέιντ, αλλά αυτή θα ήταν η πρώτη μου συνεργασία με τον Κόμπε.
Συναντηθήκαμε τρεις ημέρες πριν από το πρώτο φιλικό, τη μέρα της πρώτης προπόνησης, αρχές Ιουλίου. Είχαμε μια σύντομη συζήτηση γύρω από θέματα φυσικής κατάστασης. Ακολούθως, του έδωσα το τηλέφωνό μου και του είπα ότι οποτεδήποτε ήθελε να κάνει έξτρα προπόνηση, θα μπορούσε απλώς να μου τηλεφωνήσει.
Τη νύχτα, πριν από το πρώτο φιλικό, θυμάμαι ότι έβλεπα -για πρώτη φορά στη ζωή μου- την ταινία “Καζαμπλάνκα“. Ήταν περίπου 3:30, το πρωί, ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι κι ένιωθα να με παίρνει σιγά-σιγά ο ύπνος, όταν άκουσα το κινητό μου να χτυπάει. Το σήκωσα με λίγα νεύρα.
“Εϊ, Ρομπ. Ελπίζω να μην ενοχλώ, έτσι“;
“Ε, όχι. Τι γίνεται, Κόμπε“;
“Απλώς αναρωτιόμουν αν θα μπορούσες να με βοηθήσεις λίγο με κάποιες ασκήσεις, που θέλω να κάνω. Αυτό είναι όλο“.
Κοίταξα το ρολόι μου. Ήταν 4:15, το πρωί.
“Ναι, βέβαια. Θα σε δω σε λίγο στο γήπεδο“.
Χρειάσθηκα περίπου 20 λεπτά, για να πάρω τον εξοπλισμό και να φύγω από το ξενοδοχείο. Όταν έφθασα και μπήκα στον κυρίως χώρο της προπόνησης, είδα τον Κόμπε μόνο του στο παρκέ. Ήταν μούσκεμα στον ιδρώτα, λες και μόλις είχε κολυμπήσει. Και δεν ήταν καν 5, το πρωί.
Για την επόμενη μία ώρα και 15 λεπτά κάναμε ένα πρόγραμμα φυσικής κατάστασης. Ακολούθως, μπήκαμε στην αίθουσα με τα βάρη, όπου ακολούθησε ένα άλλο πρόγραμμα ενδυνάμωσης για τα επόμενα 45 λεπτά. Αργότερα, δε, χωρίσαμε. Αυτός επέστρεψε στο παρκέ για σουτ. Εγώ πήγα στο ξενοδοχείο, όπου κατέρρευσα.
Έπρεπε να ξανά είμαι στο γήπεδο περίπου στις 11, το πρωί. Ξύπνησα κι ήμουν ακόμα νυσταγμένος, ενώ είχα όλα εκείνα τα συμπτώματα, που συνοδεύουν την αϋπνία. Ευχαριστώ, Κόμπε. Έφυγα αμέσως για το γήπεδο.
Αυτό που ακολούθησε το θυμάμαι ολοζώντανα. Όλοι οι παίκτες της Εθνικής ήταν εκεί, σε καλή κατάσταση για το πρώτο φιλικό. Ο ΛεΜπρόν μιλούσε με τον Καρμέλο κι ο κόουτς Σιζέφσκι προσπαθούσε να εξηγήσει κάτι στον Κέβιν Ντουράντ. Στη δεξιά πλευρά του γηπέδου ήταν ο Κόμπι κι έκανε σουτάκια. Τον πλησίασα, τον χτύπησα στην πλάτη και του είπα:
“Καλή δουλειά, σήμερα, το πρωί“.
“Ε“;
“Λέω, οι ασκήσεις που κάναμε. Καλή δουλειά“.
“Α, ναι. Σε ευχαριστώ, Ρομπ. Αλήθεια, το εκτιμώ πολύ“.
“Πότε τελείωσες“;
“Να τελειώσω τι“;
“Τα σουτάκια σου. Τι ώρα έφυγες από το γήπεδο“;
“Α, μόλις τώρα. Ήθελα να ευστοχήσω σε 800 σουτ. Οπότε, ναι, μόλις τώρα“.
Παναγία μου! Τότε ακριβώς συνειδητοποίησα ότι δεν είναι έκπληξη που παραμένει τόσο αποτελεσματικός”.
Ένατη σεζόν (2004-’05)
Δέκατη σεζόν (2005-’06)
11η σεζόν (2006-’07)
12η σεζόν (2007-’08)
13η σεζόν (2008-’09)
14η σεζόν (2009-’10)
15η σεζόν (2010-’11)
16η σεζόν (2011-’12)
17η σεζόν (2012-’13)
19η σεζόν (2014-’15)
https://www.youtube.com/watch?v=N-URV-xbdew
20ή σεζόν (2015-’16)
*Δεν υπάρχουν highlights για τη σεζόν 2013-’14, καθότι ο Μπράιαντ ήταν στα… “πιτς” για μακρό χρονικό διάστημα, ένεκα του σοβαρού τραυματισμού (σ.σ.: ρήξη αχίλλειου τένοντα).
Ναι, ο Κόμπε Μπράιαντ, το Τοτέμ των Λέικερς, δεν ήταν κι ο πιο… “εύκολος” χαρακτήρας. Εγωιστής, εκνευριστικός πολλές φορές, έπαιζε -κατά μείζονα λόγο- για τα νούμερα της στατιστικής του, αντέγραφε τον Μάικλ Τζόρνταν, ωστόσο, όπως υποστηρίζει κι ο κ. Ψαράκης, τα αντέγραψε σχεδόν όλα τέλεια.
Ένας τύπος, που ήταν εθισμένος στην -απάνθρωπη ορισμένες φορές- προπόνηση, στη νίκη. Απίστευτα ανταγωνιστικός, μαχητής, μοναδικός κι ιδιαίτερος. Ένας Θρύλος του μπάσκετ!
Αντίο, Κόμπε…
Δείτε 24 ακόμη φωτογραφίες από την καριέρα του