Η σεζόν δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα, όμως η Φενέρμπαχτσε μετράει ήδη δύο τρόπαια (Super Cup, Κύπελλο Τουρκίας), ενώ εξασφάλισε και τη συμμετοχή της στο Final 4 της Ευρωλίγκα γυναικών. Ο Τζώρτζης Δικαιουλάκος, ο οποίος είναι από τους κορυφαίους προπονητές του γυναικείου μπάσκετ στην Ευρώπη -ου μη ο κορυφαίος- μίλησε στην ιστοσελίδα του ΣΕΠΚ (sepk.gr) για την εξαιρετική πορεία της Φενέρ, τη διαχείριση της πίεσης, για το Final 4 της Ευρωλίγκα αλλά και για τους Έλληνες προπονητές που εκτιμώνται στο εξωτερικό πολύ περισσότερο απ’ ότι στην χώρα τους.
Αναλυτικά η συνέντευξη
Πρόσφατα κατακτήσατε το κύπελλο Τουρκίας. Πως φτάσατε μέχρι την κατάκτηση και ποιος είναι ο απολογισμός που κάνετε τώρα που ολοκληρώθηκε με επιτυχία ο πρώτος στόχος; “Είμαι πολύ περήφανος γιατί στο Final 8 κληθήκαμε να αποκλείσουμε κατά σειρά την δεύτερη ομάδα του πρωταθλήματος, στη συνέχεια την τρίτη και στον μεγάλο τελικό αντιμετωπίσαμε τον σημαντικότερο αντίπαλο μας, την Γαλατάσαραϊ. Στον τελικό δεν βρεθήκαμε ξεκούραστοι, όμως ανταποκριθήκαμε όπως έπρεπε. Απολογισμό δεν έχω κάνει ακόμα γιατί πάντα θέλω να βλέπω μόνο την επόμενη προπόνηση. Οι καλές ομάδες δεν κάνουν απολογισμό τώρα αλλά στο τέλος της χρονιάς. Σε αυτή τη φάση το μόνο που μπορείς να κάνεις, είναι να νιώθεις μια δικαίωση για όλες τις χαρές αλλά και τις δύσκολες στιγμές που έχεις περάσει, γιατί για να πας μπροστά σαν ομάδα πρέπει να περάσεις και να αντεπεξέλθεις από αρκετές δύσκολες καταστάσεις”.
Ποιες είναι οι δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει ένας προπονητής όταν αναλαμβάνει μία ομάδα όπως η Φενέρμπαχτσε, η οποία βρίσκεται μόνιμα κάτω από την πίεση του αποτελέσματος και των τίτλων; “Νομίζω πως αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά των Ελλήνων προπονητών σε σχέση με τους ξένους. Αντέχουμε στην πίεση! Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ομάδα που δεν ασκεί πίεση στον προπονητή της. Το θετικό είναι ότι έχω ξαναβρεθεί στον πάγκο της Φενέρ στο παρελθόν οπότε γνωρίζω τις ιδιοτροπίες τους και τα θετικά τους, ενώ κι αυτοί με γνωρίζουν και με περιβάλλουν με τεράστια εμπιστοσύνη. Το θέμα είναι πως η πίεση που ασκώ εγώ στον εαυτό μου και έπειτα προς την ομάδα για σκληρή δουλειά και για αποτέλεσμα δεν συγκρίνεται με την πίεση που μπορεί να μου ασκήσει ο οποιοσδήποτε”.
Κάποια στιγμή μέσα στο πρωτάθλημα η Φενέρμπαχτσε βρέθηκε να υποχωρεί βαθμολογικά, όμως με υπομονή έκανε την αντεπίθεση της. Εκείνη την περίοδο φοβηθήκατε ότι κάτι ίσως δεν πηγαίνει καλά και πως το διαχειριστήκατε; “Είναι η στιγμή όπου πρέπει να αποφασίσεις, τα αλλάζω όλα ή επιμένω σε αυτά που ήδη κάνω ώστε να τα κάνουμε σωστά; Αυτή είναι η στιγμή της αμφισβήτησης απέναντι στον εαυτό σου και στην ομάδα σου. Εκεί μεγάλο ρόλο παίζει ο ασίσταντ κοουτς, ο οποίος θα σταθεί πιο ψύχραιμα και θα σε βοηθήσει. Είναι η στιγμή κατά την οποία οι συνεργάτες σου θα σταθούν δίπλα σου και θα στηρίξουν κάθε σου απόφαση όποια κι αν είναι αυτή.
Προσωπικά δεν φοβήθηκα καθόλου, όμως ταλαιπώρησα αρκετά τους συνεργάτες μου. Τους ζητούσα να αφιερώσουν περισσότερες ώρες δουλειάς στο βίντεο προκειμένου να ανακαλύψουμε τα λάθη μας αλλά και περισσότερες ώρες δουλειάς στο γήπεδο ώστε οι παίκτριες να αφομοιώσουν πιο γρήγορα τη φιλοσοφία μας. Ευχαριστώ τον Σάκη Παραλίκα και τον Βαγγέλη Ανυφαντή για όλα αυτά που έχουν τραβήξει, κυρίως από εμένα, για να φτάσουν την ομάδα ψηλά”.
“Για ποιον λόγο να αλλάξω κάτι;”
Η πρόκριση στο Final 4 της Ευρωλίγκα ήταν ένας από τους στόχους σας. Πλέον ποια στοιχεία πρέπει να έχετε για να καταφέρετε να φτάσετε μέχρι το τρόπαιο; “Είμαστε πολύ καλή ομάδα κι αυτό είναι το σίγουρο, όμως σε ένα Final4 όλες οι ομάδες είναι πολύ καλές. Για μένα, η ομάδα που έχει καθαρό μυαλό, αυτοπεποίθηση και μεγαλύτερη πνευματική ικανότητα έχει πάντα το προβάδισμα. Ίσως εκεί θα πρέπει να εστιάσουμε κι εμείς λίγο περισσότερο στα παιχνίδια αυτά”.
Η Ναντέζντα είναι μία ομάδα που γνωρίζετε καλά. Τι περιμένετε από τον ημιτελικό κόντρα στην πρώην ομάδα σας; “Αναμφισβήτητα θα είναι ένας πολύ δύσκολος ημιτελικός. Ακόμα και για μένα θα είναι δύσκολα τα συναισθήματα, καθώς θα παίξω εναντίον της προηγούμενης ομάδας μου, της ομάδας που έστησα το καλοκαίρι και μετά από ένα μήνα βρέθηκα να στήνω την αντίπαλο της, την Φενέρ. Θα προτιμούσα μία τέτοια συνάντηση να μην γίνει σε επίπεδο Final 4, όμως μερικές φορές η ζωή παίζει περίεργα παιχνίδια. Όπως ανέφερα και πριν, θα παίξει μεγάλο ρόλο για εμάς η πνευματική ετοιμότητα γιατί οι βασικές μας παίκτριες δεν έχουν ξαναβρεθεί σε ένα Final 4, σε αντίθεση με τις παίκτριες των υπολοίπων τριών ομάδων “.
Αξιολογώντας τη μέχρι τώρα πορεία της Φενέρμπαχτσε σε πρωτάθλημα κι Ευρωλίγκα είστε ικανοποιημένος; Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να έχει γίνει διαφορετικά; “Από τη στιγμή που η ομάδα στήθηκε την τελευταία στιγμή δεν νομίζω πως θα περίμενε κανένας τέτοια πορεία. Γενικά οι οπαδοί μας ήταν πολύ απογοητευμένοι τα τελευταία χρόνια, ενώ κι ο πρόεδρος έριξε κατά πολύ το μπάτζετ σε σχέση με άλλες χρονιές. Παρ’ όλ’ αυτά φέτος παίζουμε πολύ ελκυστικό μπάσκετ, κερδίσαμε ήδη το Super Cup και το Kύπελλο Τουρκίας, είμαστε πρώτοι με διαφορά στο πρωτάθλημα και τερματίσαμε πρώτοι με διαφορά και στους ομίλους της Ευρωλίγκα, ενώ ήδη περάσαμε στο Final 4. Για ποιον λόγο να αλλάξω κάτι; Ακόμα και οι ήττες που κάναμε, έπρεπε να γίνουν για να μάθουμε”.
“Μακάρι να γνώριζαν την ίδια αξία και στην Ελλάδα”
Όντας ένας άνθρωπος που τα τελευταία χρόνια εργάζεται μόνιμα εκτός Ελλάδος πως αντιμετωπίζουν τον Έλληνα προπονητή στο εξωτερικό; “Ως τον καλύτερο πρεσβευτή της χώρας μας. Ο Έλληνας προπονητής διδάσκει μοντέρνο μπάσκετ, συμπεριφέρεται με ήθος και σεβασμό, τον αγαπάνε όλοι και φέρνει αποτελέσματα. Είτε εργάζεται στο καλύτερο πρωτάθλημα, είτε σε μικρό, σε οποιαδήποτε χώρα υπάρχει Έλληνας προπονητής θα δείτε και αποτέλεσμα και αγάπη από όλον τον κόσμο. Μακάρι να γνώριζαν στην Ελλάδα την αξία των Ελλήνων προπονητών που δουλεύουν ακόμα εντός συνόρων. Αν δούλευαν οι Σφαιρόπουλος, Πρίφτης, Μαρκόπουλος -αλλά κι άλλοι Έλληνες προπονητές- σε ομάδα του εξωτερικού, θα τους είχαν αναγνωρίσει ως τους καλύτερους στην Ευρώπη και θα ένιωθε ο κάθε ξένος φίλαθλος πως είναι μεγάλη του τιμή που στην ομάδα του έχει τέτοιον προπονητή. Όλα αυτά, φυσικά, σε αντίθεση με την αντιμετώπιση που εισπράττουν στην Ελλάδα μετά από κάθε ήττα”.
