Μπορεί πλέον η ικανότητα των βουλευτών (ακόμα και των… πρωτοκλασάτων) στην εύρεση εργασίας και στην άγρα πελατών να μην παραπέμπει στο “ένδοξο” (δεν το λες) παρελθόν του “κομματικού κράτους“, αλλά αν νομίζετε ότι τα ρουσφέτια σταμάτησαν, είσαστε βαθιά νυχτωμένοι. Έχουν αλλάξει κατευθύνσεις, αλλά συνεχίζονται με αμείωτους ρυθμούς.
Προσφάτως, βουλευτής και πρώην Υπουργός, ζήτησε από παράγοντα διαιτησίας “χάρη” για έναν νεαρό διαιτητή. Παράγοντας και βουλευτής έχουν πολλά κοινά σημεία αναφοράς, πέρα από το ότι ανήκουν στον ίδιο κομματικό μηχανισμό. Τρέφουν συναισθήματα αγάπης για τον πρώην αρχηγό του κόμματος.
Ο βουλευτής, όταν ήταν Υπουργός, έλυνε κι έδενε, αλλά τώρα υποχρεώνεται να ζητά χάρες από… τρίτους. Όχι πως ο παράγοντας της διαιτησίας υπήρχε περίπτωση να αρνηθεί. Κι αυτός, άλλωστε, κραδαίνοντας την κομματική σημαία έκανε άλματα προόδου ως διαιτητής και εν συνεχεία έγινε παρατηρητής διαιτησίας και όχι μόνο.
Οι δύο, λοιπόν, γνώστες του πώς παίζεται το παιχνίδι, συζήτησαν με επίκεντρο νεαρό διαιτητή, που φαίνεται ότι δεν σκοπεύει να περιμένει την επετηρίδα και θέλει άμεσα να πάρει περισσότερα παιχνίδια στην Α1. Πεδίο δόξης λαμπρό…
Υ.Γ.: Ο “ισόβιος” πρόεδρος της ΕΟΚ γνωρίζει κάτι, ή δεν τον αγγίζουν τέτοια μικροπράγματα;
Υ.Γ.1: Η νέα ηγεσία του κόμματος γνωρίζει πώς εξακολουθούν να λειτουργούν τα στελέχη; Συμφωνεί κι επαυξάνει; Σκοπεύει να σταματήσει τις πελατειακές σχέσεις, ή είναι μια από τα ίδια;
Υ.Γ.2: Είναι πρόδηλο πως γνωρίζουμε και ονόματα, και διευθύνσεις. Αν δεν τα δημοσιοποιούμε είναι γιατί πιστεύουμε (αφελώς ίσως) ότι ο νεαρός διαιτητής μπορεί να προχωρήσει, χωρίς κομματικά δεκανίκια.
