Η πιο αισιόδοξη σκέψη είναι πως ο Παναθηναϊκός κουβάλησε το ψυχολογικό φορτίο της ήττας από τον Ολυμπιακό, άντεξε στην απουσία του Δημήτρη Διαμαντίδη κι εντέλει πήρε μια νίκη – χρυσάφι, στη διεκδίκηση της πρόκρισης. Γιατί όλοι περιμένουμε να δούμε έναν διαφορετικό Παναθηναϊκό στον δεύτερο γύρο (ήδη ενισχύθηκε με τον Μαρκίζ Χέινζ και θα αποκτήσει άλλους δύο παίκτες).
Η πιο απαισιόδοξη σκέψη είναι πως ο Παναθηναϊκός στη… μετά Διαμαντίδη εποχή θα παίζει αυτό το κάτι σαν μπάσκετ, που είδαμε χθες στο ΟΑΚΑ. Γιατί δεν μπορεί κανείς να πανηγυρίζει, επειδή επικράτησε (οριακά) μιας ομάδας (δεν τη λες) που δεν έχει πετύχει νίκη στο Top-16.
Η αλήθεια είναι πως οι “πράσινοι” δεν βλέπονταν. Παρά το πάθος του Ραντούλιτσα και την πολύ καλή εμφάνιση του Καλάθη (άγγιξε το νταμπλ νταμπλ), παρότι ο Γκιστ παραμένει σημείο αναφοράς, ο Πάβλοβιτς είχε περισσότερη διάθεση κι ο Γιάνκοβιτς μπήκε στην εξίσωση, παρότι ο Φελντέιν με τον Φώτση είχαν επίδραση στο παιχνίδι, αυτό που βλέπαμε ήταν κάτι σαν παρωδία…
Διαβάστε τη συνέχεια στο sportdog
