Η κρίση χτυπά αλύπητα εδώ και έξι χρόνια την κοινωνία μας. Μισθοί, εισοδήματα, επιδόματα, συντάξεις, όλα στον Προκρούστη. Το μπάσκετ δεν μπορούσε να αποτελεί την… εξαίρεση στον κανόνα, αν και αγωνιστικά -μαζί με το πόλο- αποτελούν τις μόνιμες και σίγουρες εξαιρέσεις, παρά τη δυσανεξία που προκαλούν οι γηραλέες διοικήσεις ομοσπονδιών και λοιπών. Μολαταύτα, το περιορισμένο χρήμα που κυκλοφορεί (;) στην αγορά έχει φέρει κι εδώ αιματηρές μειώσεις.
Αυτήν την εποχή κι αυτές τις συνθήκες, διάλεξε ο ΣΚΚΑ να αλλάξει τις συνδρομές των μελών του (κάτι που ξεκίνησε πριν δύο χρόνια), την ώρα που οι αποζημιώσεις ήταν και είναι είτε παγωμένες (στα 8 ευρώ για τους αγώνες των τοπικών πρωταθλημάτων της ΕΣΚΑ, πλην της πρώτης κατηγορίας και του πρωταθλήματος νέων κάτω των 21, που είναι στα 10 ευρώ), είτε μειώνονται. Στις εθνικές κατηγορίες υπήρξε μείωση θέσεων κι αποζημίωσης ανά αγώνα (στην Α2 από 35 σε 30 ευρώ κλπ.), στην Α1 περίπου 10% μείωση (από 88 σε 80 ευρώ τον αγώνα).
Η αλλαγή ήταν -σύμφωνα με την ηγεσία του συνδέσμου- για το καλό των Αθηναίων Κριτών. Ο ορισμός του “καλού” ποικίλει από άνθρωπο σε άνθρωπο, αλλά βάσιμα θα μπορούσε να υποθέσει κάποιος πως “καλό“, με δεδομένη την κρίση, θα ήταν να μην υπάρχουν αυξήσεις υποχρεώσεων αρχικά και στη συνέχεια να κατανεμηθούν με περισσότερο δίκαιο τρόπο οι καταβαλλόμενες συνδρομές.
Τί ήταν σε ισχύ πριν; Οι συνδρομές χωρίζονταν περίπου ανά κατηγορία αξιολόγησης ως:
ΕΣΚΑ: 30 ευρώ
ΕΟΚ: 80 ευρώ
Α1/ΔΙΕΘΝΕΙΣ: 120 ευρώ
Επίσης με το πέρας κάθε αγωνιστικής περιόδου γινόταν εκκαθάριση, στο ποσό που εισέπραττε κάθε Κριτής από τα τουρνουά (ΕΚΑ, ανεξάρτητα τουρνουά, κλπ.), αποδίδοντας το 13%. Έτσι ένας Κριτής που θα είχε (για παράδειγμα) 15 τουρνουά κατά μ.ο. σε μια σεζόν, θα είχε πρόσθετη επιβάρυνση περίπου 40 ευρώ, διαμορφώνοντας έτσι την ετήσια συνδρομή του ως:
ΕΣΚΑ: 70 ευρώ
ΕΟΚ: 120 ευρώ
Α1/ΔΙΕΘΝΕΙΣ: 160 ευρώ
Στην περίπτωση που κάποιος έκανε ελάχιστα τέτοια παιχνίδια (π.χ. 5), θα είχε επιβάρυνση 13 ευρώ, με το ανάλογο κοστολόγιο να διαμορφώνεται:
ΕΣΚΑ: 43 ευρώ
ΕΟΚ: 93 ευρώ
Α1/ΔΙΕΘΝΕΙΣ: 133 ευρώ
Τί άλλαξε;
Ο νέος τρόπος υπολογισμού των συνδρομών έχει ενιαίο πάγιο -για όλες τις κατηγορίες- τα 50 ευρώ και από ‘κει και πέρα στην εκκαθάριση μπαίνουν όλοι οι αγώνες (τοπικά, εθνικές κατηγορίες, Α1, Διεθνή και τουρνουά), από τους οποίους παρακρατείται το 6%. Η επιχειρηματολογία που είχε αναπτυχθεί αφορούσε το δίκαιο του νέου αυτού τρόπου (όσο παίζει κάποιος θα πληρώνει) και κάποια “προχωρημένα” μαθηματικά, σύμφωνα με τα οποία δεν θα υπήρχε επιβάρυνση, αλλά ελάφρυνση της εισφοράς.
Σε αυτό το σημείο είναι χρήσιμο να εξηγηθούν μερικά δεδομένα…
Υποχρεωτικοί αγώνες
Οι Κριτές για να κρατήσουν την αξιολόγηση τους, ή για να αξιολογηθούν αρχικά, πέραν της καλής τους απόδοσης και της αξιολόγησης της ικανότητας και της συμπεριφοράς τους, έχουν κι ένα καθαρά ποσοτικό κριτήριο: τους υποχρεωτικούς αγώνες στα τοπικά πρωταθλήματα.
Πιο συγκεκριμένα, οι Κριτές που παίζουν μόνο στα Τοπικά και θέλουν να αξιολογηθούν πρέπει να κάνουν περίπου 20 αγώνες κάθε μήνα, κατά τους μήνες που υπάρχει πλήρης αγωνιστική δραστηριότητα, δηλαδή από τον Οκτώβριο ως και τον Μάρτιο. Επίσης να έχουν έναν σχετικό αριθμό αγώνων τούς άλλους μήνες που γίνονται πρωταθλήματα, κατώτερο φυσικά του μηνιαίου ορίου.
Ακόμα, για να μπορέσει να συμμετέχει ένας Κριτής στις εξετάσεις αξιολόγησης, πρέπει να συμπληρώσει κατ’ ελάχιστο 3 έτη στα τοπικά πρωταθλήματα και συνολικά περίπου 400 αγώνες. Εξ αυτών προκύπτει πως ένας Κριτής κατηγορίας ΕΣΚΑ για να μπορέσει να αξιολογηθεί στο εύλογο διάστημα των 3 ετών, πρέπει να συμμετέχει σε περίπου 140 αγώνες ετησίως.
Ο Κριτής κατηγορίας ΕΟΚ, για να διατηρήσει την αξιολόγηση της κατηγορίας του, οφείλει αντίστοιχα να κάνει 12 παιχνίδια κατά τους μήνες που υπάρχει πλήρης αγωνιστική δραστηριότητα κι έτσι μαζί με τους υπόλοιπους μήνες κάνει υποχρεωτικά περίπου 90 αγώνες τοπικών πρωταθλημάτων.
Αντίστοιχα οι Κριτές Α1 και οι διεθνείς έχουν υποχρέωση 8 αγώνων τοπικών κατηγοριών, με τον αριθμό για όλη τη χρονιά να αγγίζει τους 60.
Εάν συνδυαστούν τα δεδομένα αυτά, μαζί με τους αγώνες που κάνει κάθε Κριτής ανά κατηγορία, σε σχέση π.χ με την περασμένη σεζόν, όπου οι Κριτές έκαναν περίπου 20 αγώνες ΕΟΚ και 8-9 στην Α1 (οι δύο αριθμοί μεταβάλλονται ανά σεζόν, ανάλογα με τις ομάδες που βρίσκονται στις αντίστοιχες κατηγορίες, με δεδομένο πως κάθε χρόνο υπάρχουν τουλάχιστον 4-5 ομάδες του λεκανοπεδίου στην Α1 κι αντίστοιχοι αριθμοί στις εθνικές κατηγορίες. Για παράδειγμα φέτος υπάρχει μια ομάδα λιγότερη στην Α1 και ο αριθμός των αγώνων αναμένεται να είναι 6-7 για κάθε Κριτή), τότε προκύπτουν τα αντίστοιχα ποσά συνδρομών σε μέσους όρους και πάντα παίζοντας φυσιολογικό αριθμό τουρνουά (15 ως 20):
ΕΣΚΑ: 120 ευρώ
ΕΟΚ: 150 ευρώ
Α1/διεθνείς: 175 ευρώ
Αντίστοιχα αν κάποιος έκανε συμβολικό αριθμό τουρνουά (η διάκριση γίνεται καθώς τα τουρνουά δεν αποτελούν επίσημους αγώνες):
ΕΣΚΑ: 90 ευρώ
ΕΟΚ: 125 ευρώ
Α1/διεθνείς: 160 ευρώ
Αυξημένη επιβάρυνση
Βλέπουμε πως προκύπτει αβίαστα το θέμα. Η επιβάρυνση αυξήθηκε για τους Κριτές εν μέσω μνημονίων κι ακόμα χειρότερα. Το “χειρότερα” έχει να κάνει με τις πληρωμές της ΕΣΚΑ για τα οδοιπορικά απομακρυσμένων αγώνων όλων των κατηγοριών, τα οποία η τοπική ένωση δεν πληρώνει από το 2008 κι έκτοτε, παρά μόνο ελάχιστα, σε δόσεις και σε τρανταχτές περιπτώσεις.
Αυτά αφού ανατιμολογήθηκαν προς τα κάτω από την ΕΣΚΑ και συναίνεσε σε αυτό η διοίκηση του ΣΚΚΑ (λάθος, αφού μόνο να αναλογιστεί κανείς την τιμή της βενζίνης σε σχέση με το 2008 τον πιάνει ίλιγγος), εξαιρώντας αρκετά γήπεδα που βρίσκονταν στη σχετική λίστα (Γέρακας, Μενίδι κλπ.) παρέμειναν να υπάρχουν μόνο ονομαστικά, αφού δεν αποδίδονται.
Η ΕΣΚΑ -σημειώνουμε- έχει στη δύναμή της σωματεία από τον Ωρωπό ως και το Λαύριο κι από την Ανάβυσσο και το Λαγονήσι ως το Γραμματικό και τον Μαραθώνα.
Ήρθε λοιπόν η αύξηση των εισφορών με μνημονιακό τρόπο, που πλήττει κυρίως τη “μαρίδα” των Κριτών, αυτούς της κατηγορίας ΕΣΚΑ, με το ποσοστό της να κυμαίνεται από 100 ως και 200%.
Οι Κριτές αυτής της κατηγορίας είναι αριθμητικά -περίπου- όσοι και οι αξιολογημένοι στις παραπάνω κατηγορίες. Επίσης, οι Κριτές αυτής της κατηγορίας έχουν και τα μικρότερα έσοδα, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τη χαώδη απόσταση των αποζημιώσεων, από 8 ευρώ των τοπικών στα 80 της Α1, ή ακόμα και στα 150 ευρώ της Ευρωλίγκας.
Αλλά και οι Κριτές των υπολοίπων κατηγοριών είδαν τη συνδρομή τους να αυξάνεται, ακόμα και στην περίπτωση που επέλεγαν να μην κάνουν αγώνες τουρνουά, αφού “φορολογούνται” και για τα παιχνίδια που είναι υποχρεωμένοι να κάνουν.
“Πολλά από όλους” αντί “πολλά από λίγους“, ήταν το αποτέλεσμα και αξίζει να αναρωτηθεί κανείς ποιοι λόγοι οδήγησαν στο άγριο χαράτσι εν μέσω της πιο άγριας κρίσης; Ποιες ανάγκες ήταν τόσο επιτακτικές;
