Είμαστε λαός των άκρων, άνθρωποι που έχουν στο DNA τους την… τραγωδία, που βιώνουν με πάθος κάθε τι που συμβαίνει. Αφού παρακολουθήσαμε με άγχος αν θα πάρει τελικά το 1.000.000 ευρώ τον χρόνο ο Κώστας Σλούκας (γιατί με 700.000 τον χρόνο ζεις; Δεν ζεις…), ανάλογα με το τί Θεό (βλέπε ομάδα) πιστεύει καθένας, βγάζει άκοπα συμπεράσματα. Εμείς είμαστε εδώ για να διαλύουμε αστικούς μύθους, να αναλύουμε τα πράγματα και να τα βλέπουμε με ψυχρό βλέμμα, αρέσει δεν αρέσει…
Ο Σλούκας φέρεται να ζήτησε εγγυημένο χρόνο συμμετοχής. Ανέκδοτο! Τί σημαίνει “εγγυημένος χρόνος“; Δηλαδή, υπάρχει παίκτης που μπαίνει, χώνει 4/4 τρίποντα κι ο κόουτς του λέει “βγες να μπει ο επόμενος“; Υπάρχει παίκτης, ο οποίος σέρνεται και θα παίξει επειδή το… αναγράφει το συμβόλαιό του;
Με αυτή τη λογική, έχουμε 200 λεπτά χρόνου συμμετοχής (ήτοι πέντε παίκτες επί 40 λεπτά τον αγώνα, άνευ παρατάσεως), οπότε κακώς γίνονται συζητήσεις περί συμβολαίων, συμφωνίας κτλ. Κάθε παίκτης μπορούσε να αγοράζει χρόνο και αντί ο βοηθός να κρατά στατιστικά, να μετρά τα δευτερόλεπτα, μην γίνει καμιά στραβή.
Αν πάλι εξαντληθεί ο χρόνος, μπορεί να ανανεωθεί μέσω sms, κατά τη διάρκεια του αγώνα, από τη σύντροφο ή τον εκπρόσωπο του παίκτη. Σοβαροί να είμαστε. Καθένας κερδίζει τον χρόνο του στο παρκέ.
Ο Σλούκας φέρεται να ενδιαφέρθηκε για τον ρόλο του. Θαρρώ πως κι αυτό είναι αστείο. Υπάρχει μεγάλη ομάδα, επιπέδου Top16 στην Ευρωλίγκα, που να μην έχει πληθώρα παικτών σε κάθε θέση; Η ζωή του παίκτη δεν απέχει από αυτήν του… σκύλου. Έχει ένα λουκάνικο μπροστά και τρέχει να το προλάβει. Όποιος τρέξει πιο γρήγορα. Άρα, ποιος ρόλος;
Όταν, μάλιστα, μια ομάδα επενδύει 1.000.000 ευρώ τον χρόνο, προφανώς δεν θέλει άνθρωπο να μαζεύει τις μπάλες. Σε αυτήν την περίπτωση προσφέρομαι, ρίχνοντας στο 1/3 την τιμή και υπόσχομαι να μαζεύω όλες τις μπάλες από την πλατεία Ταξίμ ως το γήπεδο της Φενέρμπαχτσε.
Οι φανατικότεροι των οπαδών και κάποιοι που επιχειρούν να πιάσουν τον σφυγμό του κόσμου μέσω facebook, έκαναν λόγο για “προδοσία” (όχι με αυτή τη λέξη, αλλά με αυτό το νόημα). Προδότης ήταν ο Πήλιος Γούσης. Ο Σλούκας είναι επαγγελματίας παίκτης και κοιτάζει το συμφέρον του. Ζυγίζει τις επιλογές του, βλέπει τα χρήματα, τις προοπτικές, αν του αρέσει η ζωή στην πόλη, αν ταιριάζει το χρώμα της φανέλας με τα μάτια του κι αποφασίζει.
Ούτε χρωστά, ούτε του χρωστάνε. Πρόσφερε πολλά και πήρε πάρα πολλά. Είναι κομμάτι της ιστορίας του Ολυμπιακού κι ως εκεί. Τελεία! Ως επαγγελματίας έκανε την επιλογή του και από τη στιγμή που ήταν ελεύθερος, σε κανέναν δεν οφείλει εξηγήσεις.
Οι καταστροφολόγοι (ευδοκιμούν στα μέρη μας) προέβλεψαν το τέλος του Ολυμπιακού, το ότι χάλασε το πλάνο με τους Έλληνες παίκτες, άλλοι ότι ο Σλούκας δεν θα ακουμπήσει την μπάλα και άλλα ευτράπελα. Τίποτα από αυτά δεν ισχύει.
Οι “ερυθρόλευκοι” χάνουν ένα καλό εξάρτημα από μια γεμάτη και καλοφτιαγμένη μηχανή. Υπάρχουν παίκτες να κάνουν με την ίδια άνεση τη δουλειά του Σλούκα, είτε Έλληνες (Ζήσης για παράδειγμα), είτε ξένοι. Το μοναστήρι να ‘ναι καλά. Άλλωστε, ο Ολυμπιακός δεν είχε πρώτο βιολί τον Σλούκα γι’ αυτό και δεν έσπευσε -μεσούσης της περιόδου- να τον κλείσει. Τότε που δεν υπήρχε αντίπαλο δέος (Φενέρμπαχτσε).
Προφανώς και πρόκειται για σημαντική μονάδα, αλλά προσωπικά δεν είδα τον Ολυμπιακό να χάνει, όταν “έχασε” τον Περπέρογλου, είδα τον Χάινς να φεύγει ηττημένος στη μεταξύ τους κόντρα στη Μαδρίτη και τον Μπουρούση που σχεδόν δεν πάτησε στο παρκέ να κατακτά την Ευρωλίγκα.
Όλα είναι σχετικά και θα βγάλουμε συμπεράσματα όταν αναπληρωθεί το κενό του. Τότε κι αφού δούμε την ομάδα που θα κληθεί να φτιάξει ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, μπορούμε να έχουμε ξεκάθαρη εικόνα.
Όσον αφορά στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς και την “επιτυχία του” (όπως γράφουν οι κατ’ επάγγελμα υμνητές του) να αποκτήσει τον Κώστα Σλούκα (να περιμένουμε, πάντως, και την επίσημη ανακοίνωση), οφείλουμε να σημειώσουμε πως όταν ο Παναθηναϊκός μπορούσε να τον αποκτήσει με 10.000 ευρώ, έλεγε στον Θανάση Γιαννακόπουλο “who is Sloukas;“. Έμαθε, αλλά για να (τον) μάθει, πλήρωσε 100 φορές την αρχική του αξία. Δεν το λες και success story…
Υ.Γ.: Οι μεγάλες ομάδες είναι μεγάλες γιατί η όποια “απώλεια” δεν προκαλεί σοβαρούς κλυδωνισμούς. Αν ήταν με το φευγιό του Σλούκα να διαλύονταν ο Ολυμπιακός, τότε έπρεπε να είχε διαλυθεί 432 φορές μέχρι τώρα.
Υ.Γ.1: Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για τον Κώστα Σλούκα. Γιατί από… αύριο (οσάκις επισημοποιηθεί η μεταγραφή του στη Φενέρμπαχτσε) λογίζεται ως παίκτης του ενός εκατομμυρίου (per year) και πρέπει να παίζει ανάλογα. Προσωπικά του εύχομαι να πετύχει και να γίνει και παίκτης των δύο εκατομμυρίων.
Υ.Γ.2: Ευτυχώς που τώρα που τέλειωσε το σίριαλ Σλούκα, ξεκίνησε ο δεύτερος κύκλος της σειράς Tyrant στο FOX κι έχουμε κάτι για να περνά η ώρα μας, καλοκαιριάτικα…
